Μα, τι ευθύβολη λέξη! Όσο εύηχη και συνεχώς “ταξιδιάρα” στον Eλληνικό καιρό, αποβαίνει βεβαίως και παραπεµπτική!
Στα πρόσωπα, τα οποία λάµπουν, ως ακριβείς συνδέσεις ενός προγράµµατος τηλεοπτικού, που όρισε και καθόρισε εν πολλοίς, την πνευµατική αισθητική, γενικώς, ως, δύναµη ήθους και ευγένειας πολλών εκπροσώπων των Γραµµάτων και του Πολιτισµού!
Της Ελληνικής πραγµατικότητας, µε χρονικές τοµές δεκαετιών, ή και αιώνων!
Ο Γιώργος και η Ηρώ Σγουράκη, αείµνηστοι πλέον κι οι δύο, εδώ και λίγες ηµέρες, καθώς ο Γιώργος πήγε να συναντήσει την αγαπηµένη του σύντροφο και συνοδοιπόρο, που έφυγε πρώτη, και τόσο νωρίς.
…Σε ποια διεύθυνση κυρία Σεγρεδάκη, µπορώ να σας στείλω το βιβλίο µας… Είµαστε περήφανοι εγώ κι η Ηρώ, γι’ αυτή τη δουλειά… Έτσι έγινε η πρώτη µας γνωριµία. Μου τηλεφώνησε να µ’ ευχαριστήσει, γιατί τον πήρε λέει ο Ηλίας Ανδριόπουλος, κι ήθελε το τηλεφωνό µου να µου πει ευχαριστώ για ένα άρθρο µου στα “Χανιώτικα”, µετά τη φιλοξενία στο “Μονόγραµµα” του σπουδαίου µουσικού, µε το ήθος, µε το ταλέντο, µε τη βαθύτατη Ελληνικότητα της Μουσικής του ταυτότητας!
Μα το ευχαριστώ, το όφειλα εγώ και στους δύο… Πάνε χρόνια, πολλά χρόνια από τότε. Τον τόµο εκείνο τον θαυµάσιο, δεν τον είχα, δεν τον ήξερα. Μόνο ότι είχε κυκλοφορήσει, είχε εντυπωσιάσει, είχε βραβευτεί από την Ακαδηµία Αθηνών. Μια δικαίωση, αναµενόµενη, ιδιαιτέρως τιµητική!
Μου το στειλε µε courier, αµέσως. Μα τι θησαυρός! Να φιλοξενούν οι ατέλειωτες σελίδες του µνηµειώδους τόµου, δεκάδες, εκατοντάδες µορφές, που “στερέωσαν” µε την προσωπική τους αξία όλα τα ευγενή ιδιώµατα της Ελληνισµοσύνης… Ιστορικοί, συγγραφείς, διανοούµενοι και στοχαστές, µουσικοί, λογοτέχνες ποιητές, εικαστικοί, γλύπτες, ζωγράφοι, επιστήµονες… Τους “έστησαν” σκηνοθετικά, τους προλόγισαν στην µικρή οθόνη, και τους άφησαν σ’ ένα ελκυστικό µονόλογο να αυτοβιογραφούνται για τους τηλεθεατές! Ποτέ δεν έφτασε το ηµίωρο, ποτέ. Οι λεπτοµέρειες του βίου τους, οι φωτό, τα κειµήλια, τα πρόσωπα που προσπόριζαν στη σκιαγράφισή τους, όλα µα όλα, συνιστούσαν και συνιστούν, ένα ιδιαίτερα αξιοσηµείωτο όλον, που αγάπησε τόσο πολύ ο κόσµος… Θα ‘λεγα ότι, δεν έχω χάσει εκποµπή για εκποµπή… Θυµούµαι το ζευγάρι, σε επισκέψεις Κίσσαµο και Σέλινο, επαφές µε τον Παππού, τον κόσµο, µονάδες θεσµικές πολιτισµού… Θυµούµαι µια από τις τελευταίες παραγωγές, το αφιέρωµα στα “Χανιώτικα Νέα” σε δύο µέρη. Πόσο µε είχε ενθουσιάσει! Ακόµη προβάλλονται επαναλήψεις, θαυµάσια αίσθηση, και καλοδεχούµενη πάντα.
Ας µείνουν αξέχαστοι, αφού το χνάρι τους θα φαίνεται ες αεί, µε ευκρίνεια και βάθος!
Ο Γιώργος και η Ηρώ, ένα ζευγάρι, αγαπηµένο, και δηµιουργικό, πέρασε στη µνήµη.
