Η μουσική από το διάστημα

Οσο κι αν ακούγεται περίεργο, το διάστημα εκπέμπει μια μουσική που έχει άμεση σχέση με τα τεράστια προβλήματα που βιώνει ο σύγχρονος άνθρωπος. Ξοδεύονται φοβερά ποσά από τα χρήματα των φορολογουμένων στις χώρες που διαθέτουν τη σχετική τεχνολογία για την εξερεύνηση του διαστήματος. Στις περιπτώσεις δε αυτής της ανώτερης, της διαστημικής επιστημονικής έρευνας συνήθως δεν χωρεί κανενός είδους έλεγχος, ούτε καν κριτική, για το πως και που ξοδεύτηκαν αυτά τα χρήματα. Δεν ελέγχεται το αν τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας άξιζαν τον κόπο αλλά και τις οικονομικές θυσίες των απλών ανθρώπων που στερήθηκαν αυτά τα χρήματα με τα οποία θα ικανοποιούσαν τις καθημερινές τους ανάγκες. Άλλωστε οι εξερευνήσεις αυτές είναι και θέμα κρατικού κύρους των μεγάλων χωρών και κρατικής ισχύος. Κανείς δεν επιτρέπεται να τις ελέγχει. Η κύρια αιτία αυτού του άρθρου που γράφω σήμερα δεν είναι μόνο η σπατάλη και η κατασπατάληση των ανθρώπινων πόρων στο διάστημα χωρίς τον ανάλογο απολογισμό για τις δαπάνες και τα αποτελέσματα των επιμέρους εξερευνήσεων αυτών. Η κύρια αιτία του άρθρου είναι το ότι εξερευνούμε το διάστημα, περιστρέφονται ήδη σ’ αυτό οι συσκευές μας ή κι εμείς οι ίδιοι μέσα σ’ αυτές, ετοιμαζόμαστε για τα μεγάλα διαστημικά μας ταξίδια και την εγκατάσταση στον Άρη, οι έχοντες από εμάς, αλλά δεν ακούμε… τη μουσική του διαστήματος. Ο Γάλλος ακαδημαϊκός Jacques De Bourbon Busset μας λέει ότι ένας πίνακας, ένα τοπίο, ένα βιβλίο, ένα ταξίδι δεν αξίζουν παρά μόνο όταν κάποιος μπορεί να ακούσει τη μουσική που αυτά εκπέμπουν. Μας λέει ότι τα πάντα είναι μουσική. Τελευταία με τη διαστημική συσκευή “Rozetta” η ευρωπαϊκή επιστήμη είχε μια μεγάλη κατ’ αρχήν επιτυχία με το ιστορικό γεγονός της προσεδάφισης και εγκατάστασης του διαστημικού ερευνητικού σκάφους “Philae” πάνω σε έναν κομήτη, παρά το ότι τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα είχαν σχεδιάσει οι ειδικοί. Όλα αυτά έγιναν για να μάθουμε πως δημιουργήθηκαν οι πλανήτες γενικότερα και εάν το νερό και η οργανική ύλη έφτασαν στη γη από τους κομήτες. Στο διαστημικό αυτό ταξίδι της “Rozetta” έγινε κάτι το αναπάντεχο. Πέρα από τις πληροφορίες που μας έδωσε και πέρα από το ότι αποδείχθηκε δύσοσμος από τα αέρια που εκπέμπει, ο κομήτης αυτός μας χάρισε και το… τραγούδι του. Ακούστηκε λοιπόν η μουσική αυτού του ταξιδιού στο κενό του διαστήματος αφού τα όργανα της “Rozetta” πλησιάζοντας τον κομήτη συνέλαβαν μυστηριώδεις ήχους. Ένα φαινόμενο που δεν το περίμεναν οι ειδικοί, όπως μας είπαν. Έσπευσαν βέβαια να μας δώσουν ως μία πρώτη εκτίμηση το ότι το “τραγούδι” του κομήτη είναι οι ήχοι που παράγονται από ένα ρεύμα ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων που απελευθερώνονται από τον κομήτη καθώς αυτός διασχίζει το διαστημικό κενό. Είναι φανερό ότι οι ειδικοί δεν είναι σίγουροι για την εξήγησή τους η οποία βέβαια δεν έχει πειραματικά επιβεβαιωθεί. Είναι απλά μια πιθανή εξήγηση. Ακούσαμε κι εμείς εκ των υστέρων από τις τηλεοπτικές μας συσκευές αυτούς τους ήχους. Το ερώτημα είναι αν καταλάβαμε το βαθύτερο νόημα αυτού του τραγουδιού, το τι θέλει να μας πει και να μας εμπνεύσει η μουσική αυτή του διαστήματος, ποιες σκέψεις και ποια συναισθήματα. Αυτό το τραγούδι, αυτή η μουσική, αυτοί οι ήχοι είτε πιστεύουμε στη θεϊκή προέλευση και δημιουργία του πλανήτη μας και όλου του κόσμου, είτε πιστεύουμε στη μεγάλη έκρηξη το Big Bang και τη θεωρία της εξέλιξης των ειδών του Δαρβίνου, μοιάζουν να μας λένε -δίνουμε κι εμείς τη ανεπιβεβαίωτη δική μας εξήγηση- μοιάζουν να μας κραυγάζουν: «quo vadis dominae, πού πηγαίνεις άνθρωπε;». Πού πηγαίνεις άνθρωπε όταν τρείς χιλιάδες (3.000) μεγάλοι οικονομικοί παράγοντες, όπως μας λένε οι στατιστικές, με δισεκατομμύρια ευρώ ή δολάρια ορισμένοι από αυτούς, έχουν το εισόδημα που έχουν τα τρία δισεκατομμύρια φτωχών ανθρώπων, που αρκετοί από αυτούς δεν έχουν να φάνε και δεν έχουν να δώσουν γάλα στα παιδιά τους. Ακολουθώντας και τη σκέψη του Γάλλου ακαδημαϊκού και φιλοσόφου Busset, που ήδη αναφέραμε, ο οποίος μας λέει ότι τα πάντα είναι μουσική, πιστεύουμε ότι αυτή είναι η αληθινή μουσική που εκπέμπεται, που ακούγεται στο διάστημα. Αυτή η μουσική, αυτοί οι ήχοι μιας μουσικής με αγωνιστικό ρυθμό, μας λένε ότι προτού συνεχίσουμε την εξερεύνηση του διαστήματος, αφού είμαστε υπέρ της επιστήμης και της έρευνας, πρέπει να κάνουμε την επανάσταση των συνειδήσεων για την οποία μας μίλησε ο σπουδαίος ιεράρχης Ειρηναίος Γαλανάκης στο παρελθόν. Πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε ότι ζώντας στη μοναξιά μας χάσαμε την αλληλεγγύη μας προς τον συνάνθρωπο και ότι κόβουμε το κλαδί όπου καθόμαστε, αφού η κλιματική αλλαγή είναι παρούσα και η καταστροφή του περιβάλλοντος συνεχίζεται καθημερινά, χωρίς μια ουσιαστική διεθνή συμφωνία για την προστασία του. Το αποδεικνύουν οι φυσικές καταστροφές των ημερών μας. Αυτή είναι η μουσική του διαστήματος. Αυτά μας λέει αυτή η μουσική. Αυτό πιστεύουμε παρά πολλοί άνθρωποι. Αυτή τη μουσική ακούμε εμείς. Η μουσική από το διάστημα μας λέει ότι βαδίζουμε χωρίς στρατηγική, χωρίς αλληλεγγύη και ότι τα πάντα κρίνονται με βάση τη νεοφιλελεύθερη οικονομία. Εξερευνούμε το διάστημα με βάση τους οικονομικούς κανόνες της αγοράς, που ισχύουν σήμερα με τα γνωστά αποτελέσματα. Με αυτή την επανάσταση των συνειδήσεων ίσως επιτύχουμε να επαναφέρουμε στο κέντρο του πλανήτη μας, στο κέντρο του σύμπαντος κόσμου τον άνθρωπο, το πρόσωπο του ανθρώπου, με ένα πιο σίγουρο, πιο σταθερό και πιο αποτελεσματικό τρόπο από τον τρόπο με τον οποίο θα το έκανε ακόμη και μια αιματηρή επανάσταση.