Μουσική εσπερίδα πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Πέμπτης στον Ι.Ν. Εισοδίων της Θεοτόκου στο πλαίσιο του συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε 28 με 30 Ιουνίου στην Πατριαρχική Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης στον Αγιο Ματθαίο με θέμα την Εκκλησιαστική Παραδοσιακή (Βυζαντινή) Μουσική.
Καθηγητές της Βυζαντινής Μουσικής όλων των Εκκλησιαστικών σχολείων της χώρας, απέδωσαν ύμνους που είχαν επιλέξει οι ίδιοι, ενώ οι υπόλοιποι ισοκρατούσαν. Να σημειωθεί ότι η όλη εκδήλωση είναι γεγονός που συμβαίνει πρώτη φορά πανελληνίως από γεννέσεως της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης, δηλαδή από το 1821 και μετά.
Στο περιθώριο της εκδήλωσης, μιλώντας στις “διαδρομές” ο διευθυντής της Πατριαρχικής Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης Θωμάς Παναγιώτου τόνισε ότι «τις τρεις αυτές ημερες στους εσπερινούς και τις λειτουργίες που έψαλαν οι καθηγητές, είχα τη μεγάλη χαρά να διαπιστώσω ότι δίπλα στους παλαιότερους καταξιωμένους καθηγητές των σχολείων μας, στέκονται νέα παιδιά με γνώσεις και ταλέντο που αποτελούν εγγύηση για τη σωστή διδασκαλία της Εκκλησιαστικής παραδοσιακής μουσικής (της αποκαλούμενης και Βυζαντινής) στα Εκκληστιαστικά σχολεία».
Ο κ. Παναγιώτου αναφορικά με τη λειτουργία των
Εκκλησιαστικών Σχολείων επεσήμανε ότι «υπάρχουν δέκα σχολεία στην Ελλάδα. Βασικός σκοπός του Σχολείου και της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης γενικότερα είναι και η ανάδειξη και κατάρτιση κληρικών και λαϊκών στελεχών της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, υψηλού μορφωτικού επιπέδου και χριστιανικού ήθους.
Τα Εκκλησιαστικά Σχολεία λειτουργούν σαν σχολεία αγκαλιές για πολλά παιδιά που πιθανόν θα εγκατέλειπαν την εκπαίδευση σε άλλη περίπτωση. Θα ήθελα επίσης να τονίσω ότι εδώ στα Χανιά αλλά και σε όλα τα Εκκλησιαστικά Σχολεία, οι μαθητές μας είναι περιζήτητοι το Σαββατοκύριακο, το Πάσχα, τα Χριστούγεννα και στις τοπικές πανήγυρεις, για να εξυπηρετήσουν τα αναλόγια, στις ενορίες τους και τα χωριά τους».
Από την πλευρά του ο υποδιευθυντής της Πατριαρχικής Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης και καθηγήτης στο μάθημα της Βυζαντινής Μουσικής Κώστας Στεφανάκης σημείωσε ότι «όλοι οι καθηγήτες μας είναι αξιόλογοι πρωτοψάλτες των περιοχών τους, νέοι άνθρωποι οι οποίοι τους διακατέχει η ανησυχία για το μέλλον της Βυζαντινής Μουσικής».
