Ένα ιδιαίτερο µουσικό ταξίδι, “κυβέρνησε” ο µουσικοσυνθέτης Νίκος Πλατύραχος µε επιβάτες δεκάδες µουσικόφιλους, στη µικρή αυλή το αίθριο του PORTO VENEZIANO στο παλιό Ενετικό Λιµάνι των Χανίων, προχθές το βράδυ.
«Μία βραδιά που έχει µία απόχρωση ταινίας που δεν γυρίστηκε ποτέ, που είναι κάτι σαν µία θεώρηση, σαν περιπλάνηση από µουσικές τις οποίες δηµιούργησα για τον κινηµατογράφο, από τραγούδια, από διάφορες δραστηριότητες µουσικές, όπως συµφωνικές συνθέσεις, µε επίκεντρο την τελευταία µου δισκογραφική έκδοση που φέρει τον τίτλο “Η Μεγάλη ∆ιαδήλωση Του Ενός”», είπε στα “Χ.ν.” ο Νίκος Πλατύραρχος. Ένας τίτλος τον οποίο θα τον χαρακτήριζε Μανιφέστο Ερωτικό µε µουσική σε ποίηση του ∆ηµήτρη Λέντζου, µε τον οποίο όπως εκµυστηρεύτηκε αισθάνονται σαν αδέρφια.
Τα τραγούδια που απόλαυσε το κοινό στο Porto Veneziano είχαν στίχο για τον οποίο ο Νίκος Πλατύραχος είπε ότι: «… µου πυροδότησε αµέσως ένα κύµα στο κεφάλι µου και µέσα σε µία εβδοµάδα είχα δηµιουργήσει όλα τα τραγούδια, σε µία περίοδο µάλιστα κορωνοϊού, ο οποίος µας έφερε στο να αργήσουµε και τελικά να βγάλουµε τον δίσκο πριν λίγο καιρό».
Είναι αυτό το µουσικό και στιχουργικό υλικό πάνω στο οποίο χτίζεται, σύµφωνα µε τον µουσικοσυνθέτη, «…και όλο το υπόλοιπο που περιέχει παλαιότερες δουλειές, όπως επίσης και τους πειραµατισµούς µε τους οποίους ανακατεύοµαι, τους ηχοχρωµατικούς, ανακατεύοντας διαφορά µουσικά στυλ για να προκύπτει πάντα ένα καινούργιο αµάλγαµα, που πιστεύω ότι είναι και µία ενδιαφέρουσα ταυτότητα ηχητική».
Αυτή την ταυτότητα µοιράστηκε ο Νίκος Πλατύραχος και µε τον Γιάννη Πλατσιδάκη, ιδιοκτήτη του PORTO VENEZIANO η οποία περιέγραψε πως, συνταιριάζει µε την άκρη της πόλης, τη µαγική γωνιά στο παλιό Ενετικό Λιµάνι, ευχαριστώντας παράλληλα τον κ. Πλατσιδάκη για την πρόσκληση και φιλοξενία «σε αυτό το ιεραποστολικό µουσικό φεστιβάλ που είναι µία νησίδα ανάσας, επιπέδου και εµπνεύσεων και οµορφιάς που δεν τη συναντάς παντού».
Ο κ. Πλατσιδάκης µίλησε στα “Χ.ν.” για την εξαιρετική µουσική βραδιά την 3η στη σειρά που ολοκλήρωσε «το µικρό καλοκαιρινό φεστιβάλ που οργανώσαµε και φέτος µε τίτλο Μουσικές Ιστορίες 50 χρόνια Μετά και ο λόγος είναι ότι φέτος γιορτάζουµε τα 50 χρόνια λειτουργίας του PORTO VENEZIANO. Mε αυτή την αφορµή αποφασίσαµε, τα έσοδα των εκδηλώσεων µας, να τα προσφέρουµε για την οικονοµική ενίσχυση και στήριξη του Πολιτιστικού και Αθλητικού Συλλόγου ΚΥΤΤΑΡΟ ΧΑΛΕΠΑΣ ΧΑΝΙΩΝ το οποίο εκτός από το σπουδαίο έργο του µέσω του Κοινωνικού Παντοπωλείου, προσφέρει πολιτιστικές εκδηλώσεις στην ευρύτερη περιοχή της Χαλέπας, φέρνοντας κοντά τους κατοίκους αυτής της γειτονιάς».
Η οικογένεια του Γιάννη Πλατσιδάκη εξέφρασε την χαρά της για την προσέλευση του κόσµου, για τη στήριξη των εκδηλώσεών, εκφράζοντας την ευχή και την ελπίδα «να µπορέσουµε να το διοργανώσουµε και του χρόνου µιας και εθελοντισµός, νιάξιµο και αγάπη, έχει ανάγκη αυτός ο τόπος».
Ο Νίκος Πλατύραχος, ο οποίος µαζί µε την Ιφιγένεια Κορολόγου, τον ∆ηµήτρη Κουφογιώργο, τον Τάσο Γιαννούση και τον Σταύρο ∆άλκο ξεδίπλωσαν όλα όσα µπορεί η µουσική, ο στίχος, η ερµηνεία και η αφήγηση να προσφέρουν, µίλησε στα “Χ.ν.” και για το τοπίο της οµίχλης, το οποίο κάνει προσπάθειες να επηρεάσει τη µουσική στο σήµερα, επισηµαίνοντας πως «µε σιγουριά λέω ότι η µουσική ό,τι και να δέχεται εµείς οι καλλιτέχνες θα κάνουµε αυτό που θα κάναµε έτσι κι αλλιώς. ∆ηλαδή θα ασχολούµαστε µε αυτή ό,τι και να γίνει ακόµα και στην ψάθα να µείνουµε. ∆ιότι τελικά η µουσική είναι ένας τροφοδότης ζωής τέτοιος, που δεν µπορεί να υποκατασταθεί από κάτι άλλο ακόµη και αν βάλλεται ίσως και νοµοτελειακά, όπως από τεχνολογίες, την κατάργηση της δισκογραφίας, όλα αυτά που είναι η ανιούσα την οποία έχουµε πάρει µέσω της προόδου ως κοινωνία και δεν µπορούµε να το αποφύγουµε. Είναι αλήθεια ότι εξαφανίζονται επαγγέλµατα κατά καιρούς, έτσι θα εξαφανιστούν και άλλα, όµως εύχοµαι να µην εξαφανιστεί το δηµιουργικό… για παράδειγµα από την Τεχνητή Νοηµοσύνη, αλλά θεωρώ ότι δεν πρέπει και δεν έχουµε να φοβόµαστε τίποτα».
Έχοντας γράψει µεταξύ άλλων µουσική για δεκάδες ταινίες του ελληνικού και ευρωπαϊκού κινηµατογράφου, ο Νίκος Πλατύραχος επιµένει πως: «Όλα στη ζωή αξίζει να τα αντιλαµβανόµαστε ως µυσταγωγικά µε πολλές υποσχέσεις για τον εσωτερικό µας κόσµο».
