Ο κ. Μητσοτάκης από την Κίσσαμο έκανε μια βαρυσήμαντη δήλωση.
Είπε χαρακτηριστικά «για την ανάγκη προστασίας στον Μπάλο, στο Λαφονήσι, στα Φαλάσαρνα».
Μάλλον έτσι τώρα πια κλείνει -όπως άρχισε- ένας κύκλος με τα… ταπεινά μπρόκολα, όσων συγχέουν τη μονοκαλλιέργεια των ξενοδοχειακών μονάδων με την προστασία του περιβάλλοντος.
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί απασχόλησε την κοινή γνώμη των Χανίων, κάτι που το έχει ήδη λύσει η φυσιογνωμία του μοναδικού κάλλους περιοχών.
Σαν να ήθελαν (για ανεξήγητους λόγους) να καλλιεργήσουν μπρόκολα μέσα στη θάλασσα.
Η παρέμβαση του Μητσοτάκη ήταν καθοριστικής σημασίας. Διευκρίνισε στην κοινωνία και στους αιρετούς τις κατευθύνσεις και την προοπτική της περιοχής.
Οι Χανιώτες αλλά και οι επισκέπτες έχουν ένα απάγκιο στον Μπάλο, στο Λαφονήσι, στα Φαλάσαρνα. Το απάγκιο των ονείρων τους. Έρχεται η ώρα όμως πάντα που τα όνειρα προσγειώνονται στην πραγματικότητα.
Το ξενοδοχείο στα Φαλάσαρνα μόνο ως κάτι ασέληνο, “πιπεράτο” και αυτοκαταστροφικό μπορώ να το εκλάβω.
Γι’ αυτό αντέδρασε από την πρώτη στιγμή και ακαριαία ο δήμαρχος Κισσάμου ο κ. Μυλωνάκης.
Για το Λαφονήσι έχει απαντήσει η τοπική κοινωνία.
Τελεία και παύλα.