Πολύς ντόρος γίνεται σ’ όλο τον κόσµο, που πανηγυρίζει και συµπεριφέρεται σαν να βρίσκεται σε παρόξυσµο, εκδηλώνοντας σε έξαλλο βαθµό µια πράξη µικρής διάρκειας γύρω από την “Black Friday”, όπως έχει καθιερωθεί ως “Μαύρη Παρασκευή”. Οι άνθρωποι δείχνουν χαρούµενοι µ’ αυτή τη συνήθεια.
Αν ανατρέξουµε στο παρελθόν, θα βρούµε ανατριχιαστικές αναφορές γύρω από αυτήν την ιστορία, τότε που ανθούσε το δουλεµπόριο στην Αµερική τον 18ο αιώνα. Η αγορά έγχρωµων δούλων γινόταν σε χαµηλές τιµές, για να πουληθούν αλυσοδεµένοι µετά από µήνες στις ζωοπανηγύρεις, όπως έβγαζαν στο παζάρι άλογα, χοίρους κ.α.
Αυτού του είδους το δουλεµπόριο γινόταν την τελευταία Παρασκευή του Νοεµβρίου, εποχή που είχε τελειώσει η συγκοµιδή του καλαµποκιού, και επειδή ήταν η µοναδική ηµέρα πώλησης δούλων ονοµάστηκε “Μαύρη Παρασκευή”.
Θεωρήθηκε στις ΗΠΑ ως ηµέρα µεγάλων εκπτώσεων, σαν γιορτή του εµπορίου, και καθιερώθηκε από τα πολυκαταστήµατα στις αρχές της 10ετίας του ΄60 να κάνουν σούπερ προσφορές, επειδή η αγοραστική κίνηση τους µήνες Οκτώβριο και Νοέµβριο ήταν υποτονική, επωφελούµενοι να ξεφορτωθούν τα απούλητα εµπορεύµατα τους, κάνοντας σοβαρές εκπτώσεις. Αυτή την Παρασκευή παρατηρούνται στην Αµερική ουρές µπροστά στα καταστήµατα από το βράδυ της Πέµπτης.
Εµείς εδώ, µη έχοντας ιστορική επίγνωση αυτής της ονοµασίας και από µιµητισµό, προφανώς, ακολουθούµε τα χνάρια αυτής της “Black Friday”. Παραβλέπεται ό,τι δυσώδες έχει επιδείξει ο κόσµος στην ιστορία του για την απανθρωπιά και την ωµότητα του. Είναι κρίµα στην Ευρώπη του διαφωτισµού και των µεγάλων πνευµάτων, όπως του Βολταίρου, του Ρουσώ, του Μοντεσκιέ, και άλλων νεωτεριστών του φιλελευθερισµού, υπερασπιστών της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας, να γιορτάζεται µια τέτοια “Μαύρη Παρασκευή”.
Το τρίπτυχο ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη έχει πάψει να καλλιεργείται στην εποχή µας.