Ι. -ΑΝΕΚΑΘΕΝ στην Ελλάδα οι εκλογές (φωτ. 1) γίνονται πριν το τέλος της τετραετίας της θητείας μιας κυβέρνησης. Οι παλαιότεροι από μας θα θυμούνται τη ρήση «εκλογές και υποτιμήσεις (της πάλαι ποτέ δραχμής), δεν ανακοινώνονται». Όμως…, ανακοινώνονταν πάντα Σαββατοκύριακα που οι τράπεζες ήταν κλειστές κι ο κόσμος κοιμόταν! Έτσι, σπάνια είναι η περίπτωση οκλήρωσης μιας κυβερνητικής τετραετούς τετραετίας, έστω κι αν εν τω μεταξύ έχουν γίνει ποικίλοι ανασχηματισμοί.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ πως τη μοίρα αυτή ακολουθεί και η παρούσα κυβέρνηση. Η δε επιλογή του κατάλληλου χρόνου για την προκήρυξη εκλογών εξαρτάται τόσο από τις δημοσκοπήσεις (!) και την πορεία της οικονομίας της χώρας, όσο και κυρίως από τα εθνικά προβλήματα.
ΙΙ.-ΑΠΟ τις περιοδείες των αρχηγών κομμάτων, δεν “μυρίζει” μόνο εκλογές. Ετοιμαζόμαστε γι’ αυτές και μάλιστα ευθύς αμέσως μετά τις γιορτές. Υπάρχει βέβαια το πρόβλημα της κατάρτισης των κομματικών ψηφοδελτίων. Μέχρι τώρα, η επιλογή των υποψηφίων βουλευτών καταρτιζόταν “άνωθεν”, από τα κομματικά γραφεία.
ΔΕΝ υπήρχε κι ούτε υπάρχει έλεγχος σχετικά με το ποιόν των υποψήφιων. Αυτό που ενδιέφερε ήταν -και είναι;- να είναι “άνθρωποι” δικοί τους, να ομνύουν δηλαδή στο κόμμα! Υπήρχε -και υπάρχει- η πίεση από τους λεγόμενους κομματικούς “βαρόνους” για “χρίσμα” δικών τους ανθρώπων, ώστε να δημιουργούνται εσωκομματικές ομάδες πίεσης (“κλίκες”)! Οι “βαρονίες” και σήμερα καλά κρατούν!
ΛΗΣΜΟΝΙΟΥΝΤΑΙ, άραγε, τα συντροφικά “πισωμαχαιρώματα” επί αλήστου μνήμης ΠΑΣΟΚ; Λησμονιούνται “οι μεγαλοβαρόνοι” της ΝΔ.;
Λησμονιούνται οι ποικιλόμορφες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, με τους εκβιασμούς τους; Λησμονιούνται τα τεκταινόμενα σε τοπικό επίπεδο για την προώθηση καθαρά κομματικών αυτοδιοικητικών στελεχών, χωρίς κανένα άλλο ουσιαστικό προσόν;
