ια άλλη µια φορά η Μέση Ανατολή βρίσκεται στα πρόθυρα έκρηξης.
Για άλλη µια φορά µυρίζει µπαρούτι στην περιοχή.
Και όπως κάθε φορά, ένας νέος γύρος αίµατος απαντά στον προηγούµενο και ανοίγει τον δρόµο στον επόµενο.
Βαδίζουµε προς τον ενδέκατο µήνα του κύκλου βίας που πυροδοτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου του περασµένου έτους.
Μόνιµη και βιώσιµη λύση δεν έχει βρεθεί ακόµη.
Τα αντίποινα του Ισραήλ δεν οδήγησαν σε κάποιο φως στο τούνελ.
Τώρα οι Αµερικανοί ανησυχούν ότι στην σύρραξη θα εµπλακεί και το Ιράν.
Αυτό θα οδηγήσει σε µια περιφερειακή σύγκρουση και θα αναβαθµίσσει τον κίνδυνο για όλη την περιοχή.
Καταλαβαίνουµε όλοι επίσης ότι στην σύγκρουση δεν έχουν εµπλακεί τίποτα Ελβετοί Χριστιανοδηµοκράτες…
Γιατί αν ήταν έτσι, το πρόβληµα εύκολα θα το είχε λύσει η διεθνής κοινότητα που απειλείται.
Απειλούνται όµως και οι ζωές των αµάχων.
Υπάρχει λύση;
Προσπάθησαν άλλοι περισσότερο αρµόδιοι και µε περισσότερη ισχύ, αλλά λύση δεν βρήκαν.
Γιατί;
Γιατί όλοι παίζουν µε την φωτιά και τυφλωµένοι, έχουν άγνοια κινδύνου.
Είναι προφανές ότι κανένα κράτος δεν µπορεί να ζήσει µε την απειλή εκείνων που θέλουν να το εξαφανίσουν.
Αλλά και οι Παλαιστίνιοι διεκδικούν την γη τους.
Αυτό είναι ιστορική νοµοτέλεια.
Μπορούν να συνυπάρξουν;
Οι Αµερικάνοι έχουν εκλογές τον Νοέµβριο.
Τα πράγµατα δυσκολεύουν πολύ.
