11ο Νηπιαγωγείο Χανίων
Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
«Το Κρίνο, το Τριαντάφυλλο, το Γιασεμί, τον Μενεξέ, την Πασχαλιά, τον Υάκινθο, το Γιούλι, το Ζαμπάκι και το Αστρολούλουδο», «τα λουλούδια τα οικόσιτα της Νοσταλγίας/ τα λουλούδια τα νήπια της βροχής που τρέμουν/ τα μικρά και τετράποδα στο μονοπάτι/ τ’ αψηλά στους ήλιους και τα ρεμβοκίνητα», που μνημονεύει ο Οδυσσέας Ελύτης στο “Άξιον Εστί”.
Η (α)ρίγανη, το θυμάρι, το δίκταμο, η λεβάντα, η μαντζουράνα, το φασκόμηλο, ο δυόσμος και ο βασιλικός, τα βότανα της Κρήτης που καλλιέργησαν κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς που μόλις τελείωσε, τα παιδιά του γνωστού για τις πολυποίκιλες δραστηριότητές του, 11ου Νηπιαγωγείου Χανίων, έχοντας ως εμψυχώτριες τις δασκάλες τους, την προϊσταμένη της Σχολικής Μονάδας, Μαρία Σκορδύλη, και τις συνεργάτιδές της, Ελένη Βλησίδη και Μαρία Φωτάκη, στον σχολικό τους κήπο:
Τα βότανα που τα μυρίζεις και ξεσταίνεσαι… Άξιον Εστί! «Στα χρώματα και τα αρώματα του σχολικού μας κήπου», ο τίτλος του κειμένου που υπογράφουν οι τελευταίες και το φιλοξενούμε, διανθισμένο με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, στον σημερινό παιδότοπο.
Αρίγανη και δίκταμος βασιλικός και δυόσμος
λεβάντα και φασκομηλιά, είν’ ο δικός σας κόσμος,
καλές μου συναδέλφισσες και καλά μου
νηπιάκια!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Καλό καλοκαίρι!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
ΣΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΜΑΣ ΚΗΠΟΥ
Η απόφασή μας
Στις δύσκολες συνθήκες της καθημερινότητάς μας, ο άνθρωπος του σύγχρονου κόσμου είναι αναγκασμένος πλέον για την επιβίωσή του να στραφεί σε πρακτικές και μέτρα για μία βιώσιμη κοινωνία.
Μία κοινωνία που να δύναται να υπάρχει στο μέλλον, που να μπορεί να βλέπει αρκετά μακριά, που να είναι αρκετά ευέλικτη και σοφή, ώστε να μην υπονομεύει ούτε τα φυσικά, ούτε τα κοινωνικά της υποστηρικτικά συστήματα (Meadows et al., 1995) για να μπορέσει να υπάρξει βιώσιμη ή όπως αλλιώς λέγεται αειφόρος ανάπτυξη.
Σε αυτό το πρόσταγμα των καιρών, έστω και σε καρό πανδημίας, το σχολείο επιδιώκει να λειτουργήσει μέσα σε ένα ριζικά αναμορφωμένο σχολικό πρόγραμμα (ωρολόγιο και αναλυτικό) και αλληλεπιδρώντας με την τοπική κοινωνία, αναλαμβάνει και πραγματοποιεί έρευνες, δράσεις και προγράμματα διεπιστημονικού χαρακτήρα.
Στο 11ο Νηπιαγωγείο Χανίων, θεωρώντας ότι όταν σκεφτόμαστε τη δημόσια οικολογική συνείδηση, είναι απαραίτητο να σκεφτόμαστε και την περιβαλλοντική εκπαίδευση, συνεχίσαμε και εφέτος την ανάληψη προγράμματος Σχολικών Δραστηριοτήτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης για την ανανέωση του βοτανικού μας κήπου που κλείνει 8 έτη ζωής, συνδυάζοντας την, με την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Ο μικρός μας κήπος ανανεώθηκε με βότανα της Κρήτης από τους μικρούς μας μαθητές οι οποίοι αφού παρατήρησαν, κατέγραψαν, επέλεξαν και σχεδίασαν τον κήπο που επιθυμούν, έφεραν το δικό τους βότανο το οποίο και φύτεψαν. Ρίγανη, θυμάρι, δίκταμο, λεβάντα, ματζουράνα, φασκόμηλο, δυόσμος και βασιλικός με τα αρώματά τους, ενθουσίασαν τους μικρούς μαθητές.
Η αξία του σχολικού κήπου
Η δημιουργία και ιδιαίτερα η συντήρηση ενός κήπου στο χώρο του σχολείου, θεωρείται όλο και περισσότερο αναγκαία, γιατί παρέχει αισθητική απόλαυση, προκαλεί την αλλαγή του μικροκλίματος, δίνει τη δυνατότητα για φυσική δραστηριότητα, συμβάλλει στην καλή υγεία, δίνει τη δυνατότητα για επαφή των παιδιών με τη φύση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με πολύ καλά αποτελέσματα στην εκπαιδευτική διαδικασία για την επίτευξη των στόχων για συμμετοχή και ενδιαφέρον των μαθητών για τα κοινά (Σωτηροπούλου, 2014).
Αποτελεί παράλληλα ευκαιρία για τη δημιουργική εμπλοκή των γονέων στο σχολείο. Για το όλο εγχείρημα ζητήθηκε η βοήθειά τους, οι οποίοι και ανταποκρίθηκαν και συμμετείχαν στη διαδικασία. Πολύτιμοι συνεργάτες οι γονείς κκ Μάνθος Αποστόλου και Γιώργος Τσιβιτσάρης που αφιέρωσαν την αργία μιας Κυριακής για να μας υποστηρίξουν και τους οποίους ευχαριστούμε και δημόσια!
Ανεκτίμητη η συμβολή των βοηθητικού προσωπικού του σχολικού μας συγκροτήματος, κκ Στεφανίας Micheva, Mαρίας Τσαμαντάκη και Κατερίνας Τζανακάκη που χωρίς αυτές, πολύ δύσκολα θα είχαμε καταφέρει την ανανέωση του κήπου μας.
Συνολικά ο σχολικός κήπος αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για την εκπαίδευση. Είναι ένα έργο μέσα από το οποίο δίνεται ευκαιρία στους μαθητές για συμμετοχή, για δράση, για ενημέρωση και για απόκτηση γνώσεων για πολλά θέματα που συνδέονται με την αειφορία. Επιπρόσθετα, γνωρίζουν τα ενδημικά φυτά της Κρήτης και τη σύνδεση τους με την διατροφή και την υγεία (Αειφόρο Ελληνικό Σχολείο Σωτηροπούλου, 2014).
Αναδεικνύεται ως ένα πολυσχιδές περιβάλλον μάθησης, που ικανοποιεί τις βασικές αρχές των αλληλεπιδραστικών θεωριών μάθησης, ανταποκρίνεται στις σύγχρονες τάσεις της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και προωθεί βασικές επιδιώξεις της σύγχρονης εκπαίδευσης (Εννοιολογική Κατανόηση, Εμπειρίες από το Φυσικό Κόσμο, Δεξιότητες Επιστημονικής Μεθόδου, Συλλογιστικές Στρατηγικές, Κατανόηση Φύσης της Επιστήμης, Σύνδεση του Σχολείου με την Κοινότητα, Συλλογική Δράση) (Πέτρου & Κορφιάτης, 2015).
Ο απώτερος στόχος
Ο απώτερος στόχος των εκπαιδευτικών αυτών πρακτικών είναι ο μετασχηματισμός του σχολείου σε ένα δυναμικό σύστημα που έχει ως αφετηρία τον μαθητή και το άμεσο τοπικό του περιβάλλον, δίνοντας έμφαση στη γνώση, τη δράση και τη συμμετοχή. Το πρόγραμμα σχολικών δραστηριοτήτων του 11ου Νηπιαγωγείου Χανίων «Στα χρώματα και τα αρώματα του σχολικού μας κήπου…» δεν έχει ως στόχο μόνο την αλλαγή της ατομικής συμπεριφοράς αλλά συνεισέφερε στις κοινωνικές και οικολογικές διαδικασίες που προωθούν την ευημερία των κοινωνικο-οικολογικών συστημάτων (Πέτρου & Κορφιάτης, 2015).
Οι νηπιαγωγοί
Σκορδύλη Μαρία, Βλησίδη Ελένη, Φωτάκη Μαρία
