Σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας και λύτρωσης, η συγγραφέας και εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής Μαρία Σαρρή, καλεί τους αναγνώστες να ταξιδέψουν, µέσα από τις σελίδες του νέου της βιβλίου µε τίτλο “Αµαρτίες” το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις “∆ιάνοια”.
Το βιβλίο παρουσιάστηκε προχθές στο Ιστορικό Καφέ “Κήπος”, µιλώντας η συγγραφέας αλλά και οι οµιλητές, πρωτοπρεσβύτερος, εκπαιδευτικός, συγγραφέας Γεώργιος Στεργάκης και η παιδαγωγός Ειδικής Αγωγής Προσχολικής ηλικίας Αντιγόνη Μαρτίνη, για τη σχέση που µπορεί να αναπτυχθεί µεταξύ του µυθιστορήµατος, των ηρωίδων του, Πέρσας και Ναυσικάς και του αναγνώστη, σε σηµείο που θα αναρωτηθεί, αν οι περίεργες συνθήκες και τα παιχνίδια της µοίρας, οδηγούν σε απροσδόκητους προορισµούς στη ζωή ή αν όλα είναι ανθρώπινες παρεµβάσεις και αποφάσεις. Όπως επίσης, θα προβληµατιστεί, σύµφωνα µε τη συγγραφέα, για το αν το παρελθόν στοιχειώνει το παρόν, αν τα µυστικά πρέπει να αποκαλύπτονται ή να παραµένουν κρυφά και τι είναι, τελικά, αµαρτία.
Την απάντηση αυτή, από θεολογικής πλευράς προσπάθησε να δώσει ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σεργάκης: «Η αµαρτία αντιµετωπίζεται µε τη µετάνοια, που είναι αυτή η οποία απαλύνει αυτή την πληγή, αυτό τον πόνο και κατόπιν ακολουθεί η εξοµολόγηση. Ένα µυστήριο µεγάλο της Εκκλησίας, µέσω του οποίου επέρχεται η συγχώρεση. Μετάνοια είναι η αλλαγή τρόπου σκέψης, ειδικά σε µία κοινωνία που πολλές φορές οι δρόµοι που ακολουθούµε οδηγούν σε τοίχο. Και ο τοίχος έχει δύο έννοιες. Από τη µία ο τοίχος που εµποδίζει να κάνουµε πράγµατα κι από την άλλη ο τοίχος που προστατεύει. Οπότε η κάθε προσπάθεια που έχει σχέση µε τον πολιτισµό, τα γράµµατα, την παιδεία όπως η προσπάθεια της Μαρίας Σαρρή, µπορεί να σπάσει τοίχους που εµποδίζουν στην ανάπτυξη και στη δηµιουργία».
Η Μαρία Σαρρή είναι εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής µε πλούσια εµπειρία στον τοµέα της εκπαίδευσης και µε εξειδίκευση στη διάγνωση και στην παρέµβαση των µαθησιακών δυσκολιών. Μιλώντας στα “Χ.ν.” είπε ότι έγραψε το µυθιστόρηµα επηρεασµένη από µία φράση. «Ένα είναι σίγουρο, πως τίποτα δεν είναι σίγουρο… Σήµερα στην εποχή µας, η έλλειψη συνεννόησης, η αποµάκρυνση και οι ατελείς σχέσεις, αφορούν στη γιγάντωση της αµαρτίας. Μέσα από την επαφή µου µε τα παιδιά της Ειδικής Αγωγής, που σηµειωτέων δεν έχουν αµαρτίες, ολοένα και παρατηρώ την αποµάκρυνση του ανθρώπου από τις σελίδες των βιβλίων και την επαφή του µε τη µυθοπλασία και την εξιστόρηση. Το διαδίκτυο, οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, µας βάζουν µέσα σε ένα πλαίσιο αµαρτίας, που αφορά στην αποµάκρυνση µας από την αγνότητα η οποία υπάρχει όταν µπορούµε να επηρεαζόµαστε από τα βιβλία (…) Ίσως η πολιτεία θα πρέπει να ενισχύσει το ρόλο των εκδοτών, των βιβλιοθηκών, των βιβλιοφιλικών και φιλαναγνωσίας δράσεων από δήµους και σχολεία. Αν ξεχαστούµε και αργήσουµε σε αυτή την επιβεβληµένη διόρθωση, θα φέρουµε µεγάλη ευθύνη για τις επόµενες γενιές».
Προτρέπει µάλιστα η συγγραφέας και εκπαιδευτικός, τους νέους, να αποτυπώνουν γραπτώς σκέψεις, όνειρα, συναισθήµατα.
Από την πλευρά της η Αντιγόνη Μαρτίνη εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής, µίλησε για την κύρια πρωταγωνίστρια του µυθιστορήµατος, την Πέρσα, «…Μέσα στην ιστορία της Πέρσας διακρίνουµε τη Μετάνοια, καθώς φτάνουµε στο συναρπαστικό τέλος του βιβλίου, που µπορεί να ξαφνιάζει, αφήνει όµως την υπέροχη αίσθησης της ανάµνησης».
Μιλώντας για τη συγγραφέα, έκανε λόγο για µοναδική γραφή µιας και: «Η Μαρία Σαρρή παντρεύει το παρελθόν µε το µέλλον, χωρίς όµως ο αναγνώστης να αισθάνεται πως µπερδεύεται. Αυτό είναι σηµαντικό, διότι είναι συγγραφικά δύσκολο. Το σίγουρο πάντως είναι ότι πολλοί από όσους διαβάσουν το βιβλίο “Αµαρτίες” θα ταυτιστούν µε τους ήρωες».
