Μύθος! Και βέβαια δεν εννοώ την μπίρα “Μύθος” (αν και θα ήθελα μια παγωμένη). Εννοώ τους μύθους που θέλω να απομυθοποιήσω. Οι μύθοι, οι μυθιστορίες και τα παραμύθια βασίζονται σε πραγματικά ή σε φανταστικά γεγονότα και συναισθήματα. Απλά στολίζονται, ωραιοποιούνται ή διακωμωδούνται.
Οι μύθοι της καθημερινότητας πολλοί!
Μύθος πρώτος:
«Δεν τα εννοούσα αυτά που είπα».
Τότε γιατί τα είπες; Γιατί απλά αυτά ακριβώς σκεφτόσουν κι ένιωθες!
Έλα βρε πλάκα σου έκανα. Ένα αστείο σου είπα.
Ξέρε το όμως ότι το αστείο κρύβει τη μισή αλήθεια.
Βγάζεις την αλήθεια σου καμουφλαρισμένη.
Γι’ αυτό να λέμε αυτό ακριβώς που εννοούμε και νιώθουμε χωρίς περιστροφές.
Μύθος δεύτερος:
«Βρήκα το άλλο μου μισό».
Απλά ο άλλος άνθρωπος σου καλύπτει κάποιες ανάγκες σου τη δεδομένη στιγμή. Σε βολεύει γενικώς. Κι αν πάψει να σε καλύπτει μετά την ερωτοπληξία, τότε γίνεται εν τέταρτο ή μηδενικό.
Μύθος τρίτος: «Μάνα είναι μόνο μία».
Ποια; Αυτή που σε γεννάει;
Ε, μια σε γεννάει, εκ φύσεως δεν γίνεται να σε γεννήσουν τρεις. Ή μήπως μάνα είναι αυτή που σ’ αγαπάει; Δεν αρκεί να γεννάς ένα παιδί, πρέπει να αγαπάς το παιδί και τα παιδιά γενικότερα.
Βλέπουμε μάνες που γεννάνε και εγκαταλείπουν τα παιδιά στο έλεος της μοίρας.
Βλέπουμε γυναίκες άτεκνες που προσφέρουν έργο στα παιδιά που έχουν ανάγκη, και γυναίκες που, ενώ έχουν παιδιά, νοιάζονται κι αγαπάνε ένα παιδί ξεχασμένο σ’ ένα ίδρυμα.
Αγαπώ ένα παιδί δεν σημαίνει του παρέχω υλικά αγαθά. Φροντίζω για την ψυχοσωματική του ισορροπία και την εξέλιξη του.
Ψάξτε τους μύθους σας και απομυθοποιήστε τους.
Αλλά… τίποτα δεν είναι κανόνας. Υπάρχουν και οι φωτεινές και οι σκοτεινές εξαιρέσεις…
