«Η κυβέρνηση θα τηρήσει και είναι υποχρεωμένη να τηρήσει το Σύνταγμα και τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Ούτως ή άλλως. Αυτό που δεν μπορεί να γίνει και δεν πρέπει να γίνει -διερωτώμαι αν κάποιοι το εισηγούνται κιόλας στο δημόσιο διάλογο- είναι να συγγράψουμε τις διατάξεις στα δικαστήρια. Δεν μπορούν τα δικαστήρια να συντάσσουν διατάξεις και να γράφουν τους νόμους. Τους νόμους τους συντάσσει η εκλεγμένη Βουλή. Τα δικαστήρια έρχονται πάντα να κρίνουν, δεν είναι αυτά που νομοθετούν. Νομίζω ότι τέτοιες σκέψεις, όσοι τις έχουνε, πρέπει να τις εγκαταλείψουν σύντομα. Τώρα με τον διαγωνισμό μπαίνει τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο». Αυτά ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο Νίκος Παππάς μιλώντας στο «Πρακτορείο 104,9 FM». (ΗΧΗΤΙΚΟ)
Σε κάθε περίπτωση ο υπουργός Επικρατείας τόνισε ότι αναμένει τις αποφάσεις της δικαιοσύνης σε κάθε περίπτωση και ότι αυτές πρέπει να εφαρμόζονται.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Ν. Παππά έχει ως ακολούθως:
Καλή σας ημέρα. Κύριε υπουργέ, τι γίνεται με το Συμβούλιο της Επικρατείας σχετικά με τις τηλεοπτικές άδειες. Πού πηγαίνει το πράγμα;
Απ.: Αναμένουμε τις αποφάσεις και τις εξελίξεις σε κάθε περίπτωση. Εμείς προχωράμε σύμφωνα με το σχεδιασμό μας, έχουμε έναν διαγωνισμό ο οποίος έχει ολοκληρωθεί, έχει αποφέρει στο Δημόσιο ένα ποσό το οποίο είναι πάρα πολύ μεγάλο σε σχέση με τις αρχικές μας προσδοκίες και ήδη διοχετεύεται σε δράσεις που θα ανακουφίσουν κοινωνικές κατηγορίες και θα λύσουν προβλήματα. Σε κάθε περίπτωση γνωρίζετε και εσείς και εμείς ότι οφείλουμε οι αποφάσεις των δικαστηρίων να εφαρμόζονται και νομίζω ότι κατʼ εφαρμογήν των διατάξεων του Συντάγματος και των προηγούμενων αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι οποίες χαρακτήριζαν το τηλεοπτικό καθεστώς ως αντισυνταγματικό εμείς έχουμε κινηθεί και αυτά τα προβλήματα κληθήκαμε να λύσουμε.
Κύριε υπουργέ, οι νόμοι τελικά επιβάλλονται στην κυβέρνηση ή τους ψηφίζει η Βουλή;
Απ.: Κοιτάξτε να δείτε. Η κυβέρνηση θα τηρήσει, και είναι υποχρεωμένη να τηρήσει το Σύνταγμα και τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Ούτως ή άλλως. Αυτό που δεν μπορεί να γίνει και δεν πρέπει να γίνει -διερωτώμαι αν κάποιοι το εισηγούνται κιόλας στο δημόσιο διάλογο- είναι να συγγράψουμε τις διατάξεις στα δικαστήρια. Δεν μπορούν τα δικαστήρια να συντάσσουν διατάξεις και να γράφουν τους νόμους. Τους νόμους τους συντάσσει η εκλεγμένη Βουλή. Τα δικαστήρια έρχονται πάντα να κρίνουν, δεν είναι αυτά που νομοθετούν. Νομίζω ότι τέτοιες σκέψεις, όσοι τις έχουνε, πρέπει να τις εγκαταλείψουν σύντομα. Τώρα με το διαγωνισμό μπαίνει τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο. Θέλω να θυμίσω ότι στελέχη της Νέας Δημοκρατίας όπως ο κ. Βορίδης ή η κ. Μπακογιάννη έχουν παραδεχθεί ότι θα έπρεπε να έχουν κάνει διαγωνισμό. Και βλέπουμε και στον Τύπο σήμερα αποκαλύψεις ότι στην κυβέρνηση Παπαδήμου υπήρξε ένα «μίνι νομοσχέδιο» για διαγωνιστική διαδικασία και αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών με εισηγητή- υπουργό τον κ. Βορίδη, το οποίο όμως αποσύρθηκε κακήν κακώς, άγνωστο πώς και με ποια πρέμβαση. Θα ήταν δηλαδή πολύ ενδιαφέρον η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Βορίδης ο ίδιος να βγει να εξηγήσει γιατί αποσύρθηκε, αφού είχε φτάσει στην Ολομέλεια προς ψήφιση εκείνη η τροπολογία που έδινε στον τότε υπουργό την αρμοδιότητα να καθορίζει τον αριθμό των τηλεοπτικών αδειών που θα προκηρυχθούν και θα αδειοδοτηθούν. Αυτή η διάταξη γιατί αποσύρθηκε; Ποια τηλέφωνα σηκώθηκαν, ποιος τους μίλησε, ποιος τους πίεσε, τι τελικά ήταν αυτό που τους επηρέασε και έκριναν ότι πρέπει τις διατάξεις αυτές να τις αποσύρουν. Εν πάση περιπτώσει νομίζω ότι είναι πολύ διδακτικό και το πρόσφατο και το προηγούμενο παρελθόν αλλά σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι ο κάθε θεσμός πρέπει να επικεντρωθεί στο ρόλο του και ουδείς εκατέρωθεν να μην υπερβαίνει κανέναν.
Τώρα, κύριε Παππά, μετά το πράσινο φως για την εκταμίευση του συνόλου της δόσης των 2,8 δισ. τι μέλλει γενέσθαι;
Απ.: Είναι μια θετική εξέλιξη. Διότι έχει φανεί και από πλευράς των εταίρων ότι δεν προκρίνονται και δεν επικρατούν φωνές οι οποίες επιδιώκουν καθυστερήσεις και επανάληψη αρνητικών επεισοδίων που έχουμε δει στο παρελθόν. Η Ελλάδα έχει τηρήσει τις δεσμεύσεις της, αποδίδει και στο θέμα των εσόδων αλλά και στον τομέα της πραγματικής οικονομίας, με τη μείωση της ανεργίας και με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας μέσα στο 2016. Νομίζω ότι και από την ελληνική πλευρά αλλά και από την πλευρά των θεσμών θα πρέπει να επικρατήσει η λογική και να συνειδητοποιηθεί η ανάγκη να προχωρήσουν τα πράγματα κατά το χρονοδιάγραμμα χωρίς καθυστερήσεις και χωρίς δικαιολογίες. Χωρίς δικαιολογίες οι οποίες προκύπτουν από τις εσωτερικές πολιτικές ανάγκες του καθενός από τους αντισυμβαλλόμενους σε αυτή στη συζήτηση, στη διαπραγμάτευση – και αναφέρομαι βεβαίως στις γερμανικές εκλογές.
