» Ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΔΗΜ.ΑΡ. μιλά στα “Χ.Ν.” για τις κάλπες της Κυριακής, αλλά και για τις πολιτικές εξελίξεις
«Είμαστε με τη σταθερότητα, αλλά αυτό δεν πρέπει να παρεξηγείται και να θεωρεί ο κ. Σαμαράς ότι έχει “λευκή επιταγή” για να συνεχίσει την ίδια πολιτική». Αυτό επεσήμανε ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΔΗΜ.ΑΡ. Ανδρέας Παπαδόπουλος λίγο πριν τη “μάχη” των ευρωεκλογών σε συνέντευξη που παραχώρησε στα “Χ.Ν.”.
Παράλληλα, τόνισε ότι ρεαλιστικός στόχος για τη ΔΗΜ.ΑΡ. είναι η ανάδειξη ενός ευρωβουλευτή και επεσήμανε ότι μετά τις εκλογές πρέπει να τεθεί ξανά στο τραπέζι «χωρίς αποκλεισμούς και μικροκομματικές λογικές», το θέμα της κοινής προσπάθειας για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς, ενώ υπεραμύνθηκε της συμμετοχής της Δημοκρατικής Αριστεράς στην κυβέρνηση χαρακτηρίζοντάς την ως «την πιο ιστορική και σοφή επιλογή που έχει κάνει κόμμα της Αριστεράς μετά τη Μεταπολίτευση» συμβάλλοντας «ώστε η χώρα να αποφύγει τη χρεοκοπία».
Στο ερώτημα για το αν τα μικρά ποσοστά που εμφανίζει δημοσκοπικά η ΔΗΜ.ΑΡ. είναι το τίμημα που πληρώνει για τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση ο κ. Παπαδόπουλος απάντησε: «Δεν πληρώνουμε τη συμμετοχή, αλλά την αποχώρηση».
•Ποιο είναι το δίλημμα των ευρωεκλογών;
Σίγουρα δεν είναι “Σαμαράς ή καταστροφή”, “Τσίπρας ή Μέρκελ”, “Βενιζέλος ή θα πέσει η κυβέρνηση”. Για εμάς το δίλημμα είναι προς ποια κατεύθυνση θα στρίψει το τιμόνι της Ευρώπης. Το δίλημμα, δηλαδή, είναι αν θα συνεχιστεί αυτή η πολιτική, που έχει κυρίως τα χαρακτηριστικά της αυστηρής λιτότητας και της δημοσιονομικής προσαρμογής, όπως εκφράζεται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο από το “Λαϊκό Κόμμα” και στη χώρα μας από τη Νέα Δημοκρατία ή αν το τιμόνι της Ευρώπης θα στρίψει σε μία πιο προοδευτική κατεύθυνση και η Ευρώπη θα γυρίσει στις ρίζες της. Και όταν λέω ρίζες εννοώ τις αρχές και τις αξίες της κοινωνικής, δημοκρατικής Ευρώπης.
• Οπως διαφαίνεται από τις δημοσκοπήσεις θα είναι μία δύσκολη μάχη για τη ΔΗΜ.ΑΡ. Πού βάζετε τον πήχη;
Ο πήχης εκ των πραγμάτων είναι χαμηλά. Ο ρεαλιστικός στόχος μας είναι της εκλογής τουλάχιστον ενός ευρωβουλευτή. Θεωρώ, ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε. Απομένουν λίγες ημέρες, αλλά έχουμε κάνει ένα γερό φίνις για να πετύχουμε τον βασικό μας στόχο.
• Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα πυροδοτήσει εξελίξεις. Θεωρείτε ότι μπορεί να κλονιστεί η κυβερνητική σταθερότητα;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ρίξει ή έχει προσπαθήσει να ρίξει την κυβέρνηση πολλές φορές. Βέβαια μιλάμε για μία ελληνική ιδιαιτερότητα, γιατί στην Αγγλία το κόμμα του κ. Κάμερον μπορεί να είναι τρίτο ή το κόμμα του κ. Ολάντ στη Γαλλία να είναι τρίτο όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, αλλά εκεί δεν θα έχουμε τέτοιες αναταράξεις. Τώρα αν η διαφορά θα είναι πολύ μεγάλη -παρ’ότι δεν βλέπω κάτι τέτοιο- δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει. Εμείς πάντως μολονότι είμαστε κόμμα της αντιπολίτευσης δεν έχουμε ζητήσει εκλογές. Με αυτή την έννοια είμαστε με τη σταθερότητα, αλλά αυτό δεν πρέπει να παρεξηγείται και να θεωρεί ο κ. Σαμαράς ότι έχει “λευκή επιταγή” για να συνεχίσει την ίδια πολιτική. Εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρξουν διορθώσεις και αλλαγές σε πτυχές της ασκούμενης πολιτικής.
• Πανευρωπαϊκά τι περιμένετε; Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν υψηλό ποσοστό ευρωσκεπτικιστών και αποχής. Εσείς τι εκτιμάτε;
Διαφαίνεται ότι θα υπάρξει μία μάχη οριακή μεταξύ του Λαϊκού Κόμματος και των Σοσιαλδημοκρατών. Ευελπιστώ ότι οι Σοσιαλδημοκράτες θα κερδίσουν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και θα εκλεγεί στην προεδρία της Κομισιόν ο κ. Σουλτς. Θέλω πάντως να θυμίσω ότι δεν ήταν ίδια η Ευρώπη του ’70, του ’80, του ’90, όταν το πάνω χέρι είχαν οι σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις. Κατά μια έννοια, λοιπόν, η Ευρώπη που εμείς οραματιζόμαστε είναι ταυτισμένη με αυτές τις δυνάμεις.
• Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια πανευρωπαϊκά οι σοσιαλδημοκράτες συμμετείχαν στη νεοφιλελεύθερη στροφή…
Εξ ου και η απαξίωση που μπορεί να υπάρχει. Πολλοί είναι αυτοί που μιλούν για συμβιβασμένη σοσιαλδημοκρατία. Η μεγάλη όμως δυσκολία που έχει η κεντροαριστερά είναι-ίσως δεν έχει μάθει, δεν έχει τις προτάσεις;- να κάνει πολιτική σε εποχή λιτότητας. Ωστόσο, θα επικαλεστώ την περίφημη “δίκαιη λιτότητα” διότι κακά τα ψέματα, όταν είσαι σε μια φάση δύσκολη οικονομικά το καλύτερο δυνατό που μπορεί να κάνεις είναι να κατανείμεις δίκαια τα βάρη με βάση τις δυνατότητες του καθενός.
• Ησασταν από εκείνους που είδατε πολύ θετικά την “κίνηση των 58”, αλλά και το εγχείρημα της “Ελιάς”. Ωστόσο, βλέπουμε ότι δεν προχώρησε μία ενιαία πρωτοβουλία για ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς. Επιμένετε ότι πρέπει να βρεθεί ένας κοινός τόπος;
Το εγχείρημα των “58” το στήριξα, αλλά η “Ελιά” είναι κάτι διαφορετικό με την έννοια ότι αυτό που έχει κάνει το σχήμα της “Ελιάς” -για να είμαστε δίκαιοι- δεν είναι “Ελιά”. Είναι το ΠΑΣΟΚ και κάποιοι υπουργοί καθ’όλα σεβαστοί άνθρωποι, όπως ο κ. Μόσιαλος και ο κ. Λοβέρδος, που έχουν επιστρέψει στο κόμμα που τους ανέδειξε. Η λογική των “58” ήταν κάτι πολύ ευρύτερο, απευθυνόταν σε όλες τις δυνάμεις του χώρου. Αυτό δυστυχώς δεν προχώρησε. Θεωρώ, όμως, ότι μετά τις ευρωεκλογές θα είναι αδήριτη ανάγκη όλος ο χώρος της κεντροαριστεράς με όλες τις εκφάνσεις και όλες τις προσωπικότητες που είναι ανέστιες, να κάτσει σ’ ένα τραπέζι και να συζητήσει. Και βεβαίως θεωρώ ότι η ΔΗΜ.ΑΡ., όπως έχει εξαγγείλει ο κ. Κουβέλης, θα πάρει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και ευελπιστώ ότι αυτή τη φορά θα είναι χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς μικροκομματικές λογικές. Δηλαδή θα απευθυνόμαστε και θα συζητήσουμε με όλους.
• Στις εξελίξεις στον χώρο της κεντροαριστεράς είδαμε και την εμφάνιση του “Ποταμιού”. Ενας νέος πολιτικός χώρος που ιδρύθηκε λίγο πριν τις εκλογές και φαίνεται να έχει υποσκελίσει τους παραδοσιακούς εκφραστές της κεντροαριστεράς. Πώς το εξηγείτε;
Η φύση απεχθάνεται το κενό και προφανώς το “Ποτάμι” ήρθε να καλύψει ένα κενό. Τις δικές μας αδυναμίες ή τις αδυναμίες της κεντροαριστεράς. Μέσα στο “Ποτάμι” υπάρχουν ενδιαφέροντες άνθρωποι όπως και μέσα στο ψηφοδέλτιο και εύχομαι να εκλεγούν όπως ο Μίλτος Κύρκος, ο Σταύρος Τσακιράκης και ο Γιώργος Γραμματικάκης. Το πρόβλημα κατά τη γνώμη μου με το “Ποτάμι” είναι ότι ενώ στην αρχή -αλλά και ακόμα- αποπνέει μία φρεσκάδα δεν έχει προσθέσει τίποτα καινούργιο στον δημόσιο λόγο. Δεν έχω ακούσει από το “Ποτάμι” τίποτα καινούργιο. Και δεν το λέω με κριτική διάθεση. Το λέω με την έννοια ότι έχει ανάγκη ο χώρος της κεντροαριστεράς και συνολικότερα η χώρα φρέσκες ιδέες. Οφείλω όμως να πω ότι δεν έχω ακούσει τίποτα καινούργιο.
• Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι όποτε κι αν γίνουν ευρωεκλογές θα βγει νικητής και θα σχηματίσει μία κυβέρνηση Αριστεράς αφήνοντας να εννοηθεί ότι είναι ανοιχτός σε κάποιες συνεργασίες. Εσείς πώς θα βλέπατε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Εμείς είμαστε ένα κόμμα που θέλει τις συνεργασίες. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα προφανώς θα κάτσεις να συζητήσεις διότι πρέπει να σεβαστείς τη βούληση του λαού. Ωστόσο, πρέπει να συζητήσεις σε συγκεκριμένη προγραμματική βάση. Εμείς δεν θα κάνουμε καμία συζήτηση με ένα κόμμα -δεν ξέρω αν θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό- το οποίο μπορεί να θέσει σε αμφιβολία τη συμμετοχή της χώρας στην Ε.Ε. και το ευρώ. Ανοησίες του τύπου θα σκίσουμε τα μνημόνια και δεν θα σεβαστούμε τις υποχρεώσεις της χώρας μας είναι παντελώς αδιάφορες, δεν έχουν νόημα και είναι περισσότερο για λαϊκή κατανάλωση.
• Ακούμε τον πρωθυπουργό να υπεραμύνεται της συγκυβέρνησης, αναφερόμενος στο πρωτογενές πλεόνασμα, στην έξοδο της χώρας στις αγορές κ.λπ. Λέει επίσης ότι το φως στο βάθος του τούνελ αχνοφαίνεται. Συμμερίζεστε την αισιοδοξία του;
Σίγουρα έχει επιτευχθεί ο στόχος της δημοσιονομικής προσαρμογής, είναι θετική εξέλιξη ότι η χώρα βγήκε στις αγορές αλλά αυτά δεν είναι “success story”. Αυτά έχουν γίνει με τεράστιες θυσίες και με φοβερό κοινωνικό κόστος. Δεν μπορούμε να μιλάμε για “success story” όταν έχουμε 1,5 εκατ. ανέργους και το 10% των συμπολιτών μας είναι σε ακραία φτώχεια ή στο όριο της φτώχειας. Αυτό δεν είναι “success story” είναι ντροπή για μία χώρα της Ε.Ε. Επίσης, στο θέμα της δημοσιονομικής προσαρμογής έχουμε βάλει κι εμείς το λιθαράκι μας, αλλά από την άλλη θεωρώ ότι όλα αυτά τα χρόνια ακολουθήθηκε ο εύκολος δρόμος. Δηλαδή δεν θέλαμε να κάνουμε μεταρρυθμίσεις και να προωθήσουμε τις αναγκαίες αλλαγές και τις συγκρούσεις με συντεχνίες και ομάδες και κόβαμε κοινωνικές δαπάνες, μισθούς και συντάξεις. Αυτά δεν θα τα είχαμε κάνει αν είχαμε κάνει τις μεταρρυθμίσεις. Ωστόσο, δυστυχώς δεν υπήρχε το αναγκαίο πολιτικό προσωπικό και όσοι πήγαν να κάνουν μεταρρυθμίσεις τις πλήρωναν. Για παράδειγμα η Αννα Διαμαντοπούλου -αλλά και άλλα σοβαρά πρόσωπα- που προσπάθησε να κάνει πράγματα το “πλήρωσε” και δυστυχώς όσοι στη χώρα μας πήγαν να κάνουν μεταρρυθμίσεις δεν επανεκλέχθηκαν κ.λπ.
• Παραδεχθήκατε πριν ότι οι ερχόμενες ευρωεκλογές θα είναι μία δύσκολη μάχη για τη ΔΗΜ.ΑΡ. Θεωρείτε ότι πληρώνετε το τίμημα της συμμετοχής της στην κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια;
Ο καθένας μπορεί να κάνει τη δική του εκτίμηση. Αλλοι λένε ότι πληρώνουμε την αποχώρηση και άλλοι τη συμμετοχή. Εγώ θα σας πω ότι η συμμετοχή της ΔΗΜ.ΑΡ. στην κυβέρνηση είναι η πιο ιστορική και σοφή επιλογή που έχει κάνει κόμμα της Αριστεράς μετά τη Μεταπολίτευση. Προσωπικά είμαι πολύ περήφανος, γιατί χάρη και στη δική μας συμμετοχή η χώρα δεν πήγε στη χρεοκοπία. Αν είχαμε πάει τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο του 2012 σε τρίτη εκλογική αναμέτρηση δεν ξέρω τι νόμισμα θα είχαμε στην τσέπη ο καθένας μας. Κι αν είχαμε δραχμή θα ήταν ένα πισωγύρισμα 40 χρόνων. Κατά τη γνώμη μου λοιπόν, μολονότι δεν θέλω να ανοίξω αυτό το κεφάλαιο παραμονές εκλογών, δεν πληρώνουμε τη συμμετοχή, αλλά την αποχώρηση.
• Αν εκλεγείτε στην Ευρωβουλή ποιο είναι το πρώτο θέμα που θα θέσετε;
Το πρώτο θέμα είναι η ανεργία κι είναι θετικό ότι και οι Σοσιαλιστές λένε ότι πρέπει στην όποια νέα συνθήκη και την περίφημη “αγία Τριάδα” του χρέους, των ελλειμμάτων και του πληθωρισμού, να προστεθεί και ο δείκτης της ανεργίας. Δεν μπορεί στην αξιολόγηση μίας χώρας να μην προσμετράτε και ο δείκτης της ανεργίας. Ανεργία δεν έχει μόνο η Ελλάδα, έχει και η Ισπανία και πολλές άλλες χώρες, άρα είναι θέμα άμεσης προτεραιότητας. Είναι βόμβα στα θεμέλια της Ε.Ε. το να έχει τόσα εκατομμύρια ανέργους και ιδιαίτερα νέους.
• Για το θέμα της καταστροφής των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο βλέπουμε ότι η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να καθησυχάσει την κοινή γνώμη, μη δίνοντας πάντα πειστικές απαντήσεις, ενώ η Ε.Ε. υποστηρίζει ότι θα τηρηθούν οι διαδικασίες. Ωστόσο, υπάρχει έλλειμμα ενημέρωσης και μεγάλη αγωνία από τον κόσμο.
Δικαιολογημένα υπάρχει ανησυχία. Απαιτείται πολύ ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας και να πιέσει σε επίπεδο Ευρώπης να μην έχουμε κανένα ατύχημα. Είναι ένα θέμα που σωστά απασχολεί εδώ την κοινωνία και θα έπρεπε να απασχολεί όλη τη χώρα και πολύ περισσότερο την κυβέρνηση και τον υπουργό Εξωτερικών.
