Μέσα σε µία κατάσταση καθηµερινότητας καθόλου καλή, µια «πειθαρχία οµάδας» αρκετά χαλαρωµένη, µια σειρά επαναλαµβανοµένων λαθών και µια αυξανόµενη δυσαρέσκεια του µέσου πολίτη, πρέπει να το παραδεχτούµε µε παρρησία, ακόµα και όσοι δεν είµαστε εναντίον της κυβέρνησης Μητσοτάκη ότι: το µόνο ΣΙΓΟΥΡΟ καλό που µπορούµε να δούµε στο βάθος του δρόµου είναι ότι οι πολιτικές δυνάµεις της αντιπολίτευσης είναι σε χειρότερη κατάσταση. Και από αυτή την πραγµατικότητα µπορεί να αντλεί τη µόνη της αισιοδοξία η κυβερνητική παράταξη: Ότι δηλαδή οι αντιπολιτευόµενες δυνάµεις, είναι σε τέτοια χάλια που θα αργήσουν πολύ να συνέλθουν -ΑΝ συνέλθουν- ώστε κάνουν ήδη ένα ακριβό δώρο στην κυβέρνηση: Χρόνο. Αλλά ποιος εχέφρων άνθρωπος είναι δυνατόν να αισθάνεται καλά µέσα στην συνεχώς επαναλαµβανόµενη και ανακυκλούµενη επαναβεβαίωση του ρητού «Το µη χείρον, βέλτιστον»;
Ε λοιπόν εγώ δεν θέλω µια τόσο κακή αντιπολίτευση που µπορεί να µην είναι στο σύνολό της κακή αλλά είναι πλήρως απογοητευτική στα περισσότερα σηµεία δραστηριότητας του κόµµατος και των στελεχών που ακούς και βλέπεις και δεν πιστεύεις τα µάτια και τα αυτιά σου. Κι αυτά τα κωµικά που συµβαίνουν στον Σύριζα δεν σας κάνουν να βάζετε τα κλάµατα από τόση κωµωδία, σκεπτόµενοι κυρίως ότι αυτό το κόµµα, µ αυτούς τους ανθρώπους, µ αυτή την «ιδεολογία» µ αυτό το µπάχαλο στον προγραµµατισµό και τις ενέργειες δεν αποκλείεται -διότι ΤΙΠΟΤΕ δεν αποκλείεται στην πολιτική- αύριο – µεθαύριο να κερδίσει τις όποιες εκλογές, να σχηµατίσει κυβέρνηση και να επιχειρήσει να κυβερνήσει κι όλας;
Θα θέλατε να το ζήσετε στα σοβαρά αυτό; Πείτε το. Υπάρχει µια κάποια πιθανότητα. Η ζωή µας ολόκληρη βασίζεται στο νόµο των πιθανοτήτων. Φυσικά και δεν το θέλω αλλά δεν µπορώ να το αποκλείσω. ∆εν θέλω να ξαναθυµίσω τα αποτελέσµατα των τελευταίων κοινοβουλευτικών εκλογών και τα «κόµµατα» που µπήκαν στη Βουλή, άσχετο αν άρχισαν να διαλύονται πολύ σύντοµα. Σκεφτείτε: Πώς µπήκαν αυτά τα κόµµατα -ξέρετε ποια εννοώ- και ποιος τα ψήφισε; ΕΜΕΙΣ τα ψηφίσαµε.
Μού άρεσε αυτό που είπε ο Μητσοτάκης στην ΚΟ της Ν∆: «Πήρα τα µηνύµατα, θα δείτε αλλαγές». ∆ηλαδή το ότι όπως είπε ο ίδιος ο Μητσοτάκης, «άκουσα και πράγµατα που δεν γνώριζα» είναι αισιόδοξο. Και καλά…. δεν τα γνώριζε το 2019 και έγιναν όσα έγιναν. ∆εν τα γνώριζε και το 2023; ∆εν γνώριζε πρόσωπα και πράγµατα ΤΟΤΕ και τα γνωρίζει σήµερα; ∆εν θέλω να συνεχίσω, ούτε να πω πράγµατα που δεν πρέπει να τα λέω αν δεν τα ξέρω ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ.
∆εν φιλοδοξώ να κάνω…. καριέρα στα social media, δεν φιλοδοξώ να κάνω καµία καριέρα, ποτέ πια και πουθενά, ούτε να πάρω καµιά…. εκποµπούλα!!!. Ό,τι έκανα, έκανα 45-50 τόσα χρόνια. Κι όποιος θυµάται, θυµάται. Απλως θέλω να µη µου στερεί κανείς το δικαίωµα να ΕΛΠΙΖΩ σε κάτι καλύτερο.
