Ο τόπος μας είναι η Ελλάδα. Ο χώρος μας, η Ευρώπη. Η γη μας, ο κόσμος.
Σε αυτόν τον άξονα διαγράφεται η συζήτηση για το μέλλον, τη Δευτέρα των εκλογών.
Να μιλήσουμε λοιπόν για το μέλλον.
Η Ελλάδα δεν είναι πια γονατισμένη. Οι συνθήκες όμως άλλαξαν. Χρειάζεται “σταθερό χέρι”.
Τι έζησαν οι σημερινοί νέοι;
Μια Ελλάδα σε κρίση που ταλαντευόταν μέσα “στο μπες – βγες”.
Τι θυμούνται οι επιχειρηματίες, οι συνταξιούχοι;
Καλύτερα να μην τους ρωτήσετε.
Οι ανάγκες δημιουργίας τώρα είναι τόσο επιτακτικές, η καινοτομία και η ασφάλεια τόσο αναγκαία.
Πάμε μπροστά. Ούτε βήμα πίσω.
Δεν κολακεύω. Δηλώνω ερασιτέχνης, αλλά δεν είμαι ρεμβαστής άστρων.
Η ζωή απλά τρέχει πιο γρήγορα. Και η δημοκρατία αντέχει.
Αυτό είναι το δικό μας πλαίσιο.
Η φυγή προς τα εμπρός.
Κάθε εποχή και οι φόβοι της.
Κάθε εποχή και τα θαύματά της.
Κάθε γενιά αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της.
Η χώρα, όμως, αντέχει και πορεύεται.
Το λέω πολύ καθαρά.
Να μην πισωπατήσουμε, να μη μας… “ξεφύγουν τα απολωλότα”.