Να μην καταρρεύσουμε

Εκείνο το οποίο πρέπει να αντιληφθούν οι ηγέτες που καθορίζουν τις τύχες του κόσμου με την πανδημία του covid-19 είναι ότι πρέπει ν’ αλλάξουν οι κανόνες του παιχνιδιού.
Αυτό είναι ένα κρίσιμο διακύβευμα το οποίο πρέπει ν’ αντιληφθεί η Αμερική, η Κίνα, οι χώρες της βόρειας Ευρώπης.
Αλλά και οι χώρες του Ευρωπαϊκού νότου τώρα πρέπει να καταλάβουν ότι οι εφαρμοσμένες τακτικές στην παραγωγή, στις θέσεις εργασίας, στις επενδύσεις, πρέπει να αλλάξουν.
Πρέπει να δουλέψουμε περισσότεροι, να γίνουμε πιο χρήσιμοι, πιο αποτελεσματικοί. Οι ελληνικές επιχειρήσεις χρειάζονται έξυπνες ιδέες χαμηλού κόστους και ύψιστης αποδοτικότητας.
Η Ευρώπη έχει, δυστυχώς, έναν συγκεκριμένο τρόπο να σκέφτεται και έναν οδηγό για να αντιμετωπίζει μεγάλες κρίσεις. Τώρα απλά επλήγησαν χώρες μεγάλες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της ανταγωνιστικότητας.
Γι’ αυτό αυτή η κρίση δεν μοιάζει με καμία άλλη και χρειάζεται μεγάλη σύνεση και ψυχραιμία για να επανέλθουμε στην κανονικότητα.
Δυστυχώς τα “λεφτόδεντρα” είναι λίγα πια και πρέπει οι ισχυροί να τ’ αφήσουν να καρποφορήσουν παντού.
Βλέπετε την Τουρκία του ψευτόμαγκα. Ικετεύει τις ΗΠΑ για δανεικά, αφού η οικονομία της έχει καταρρεύσει. Κανείς δεν δουλεύει, κανείς δεν πληρώνει φόρους, ενώ το συνάλλαγμα εξανεμίστηκε.
Και το Brexit θα κοστίσει στην Αγγλία, διότι έχασε τον ιστό κοινής προσπάθειας και αναστύλωσης.
Η Ελλάδα μπορούσε, μπορεί και θα μπορεί να πορεύεται στον σωστό δρόμο, αρκεί πρώτα να προσδιοριστούν οι επιπτώσεις της ύφεσης και να βρεθούν τα σωστά εργαλεία δανεισμού.
Δίνω ιδιαίτερη έμφαση στη στάση που θα τηρήσουν την επαύριον οι ελληνικές επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν μεγάλες απώλειες του τζίρου τους.
Ο ιδιωτικός τομέας κρατά μαζί με έναν λειτουργικό δημόσιο, τομέα και τις τράπεζες το μέλλον του τόπου στα χέρια τους.