«Αυτό που μπορούμε να αλλάξουμε και οφείλουμε να αλλάξουμε είναι ο εαυτός μας. (….) Κάθε άλλη προσπάθεια για να αλλάξουμε τον κόσμο, ακόμα κι αν εμπεριέχει τις καλύτερες των προθέσεων, είναι άχρηστη».
Έρμαν Έσσε
Μεγαλώσαμε ακούγοντας τις ιστορίες των πολέμων με όπλα, βόμβες και το θάνατο να σκορπίζεται τριγύρω.
Η ιστορία, όμως, της δικής μας γενιάς ήρθε να αφηγηθεί ένα διαφορετικό πόλεμο, πιο τρομακτικό, πιο σαρωτικό και πιο αμείλικτο. Ένα πόλεμο που ισοπεδώνει και σκοτώνει όχι μόνο τους ανθρώπους και τα αποκτήματα τους εδώ στη γη, αλλά περισσότερο στοχεύει στην ψυχή τους.
Σε αυτόν τον πόλεμο ο εχθρός είναι πολύ καλά κρυμμένος. Και έτσι, μέσα στη δίνη του πολέμου αυτού ανακαλύπτουμε ότι δεν μπορούμε πιά να διαχωρίσουμε τον εχθρό από τον ίδιο μας τον εαυτό. Οι επιλογές μας, οι αστοχίες, τα λάθη μας είναι τώρα όλα εδώ και εάν δεν τα αποδεχτούμε δεν θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά. Ηρθε η στιγμή που θα πρέπει να επιλέξουμε έαν θέλουμε να παραμείνουμε άνθρωποι.
Γιατί το να κρυφτούμε από όλους γύρω μας είναι δυνατόν ακόμα και για μεγάλο χρονικό διάστημα, όμως το βέβαιο είναι ότι στο τέλος δεν μπορούμε να κρυφτούμε από εμάς τους ίδιους. Αυτό τον καιρό βλέπουμε να μπερδεύεται η αλήθεια με το ψέμα, να μπλέκεται το φως με το σκοτάδι, ο Θεός με τον διάβολο, το δίκαιο με το άδικο, το σωστό με το λάθος.
Οι άνθρωποι είναι έρμαια χωρίς την εξουσία να αποφασίσουν για την ίδια τους τη ζωή. Τον καταλύτη της ζωής, τη θέληση μας, την έχει ισοπεδώσει αυτός ο άνισος πόλεμος που βιώνουμε.
Όμως, η στιγμή της αλήθειας έχει ήδη φτάσει και η επιλογή μας αποκτά τεράστια σημασία. Κανένας δεν μπορεί να μας εξαναγκάσει ούτε στο καλό αλλά ούτε και στο κακό. Δεν θα μπορέσουμε όμως να παραμείνουμε και στα δύο, ούτε καν στο λίγο κακό ή στο λίγο καλό.
Ήρθαμε εως εδώ για να κερδίσουμε τον εαυτό μας, για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα μας να είμαστε πλάσματα του Θεού, όπως ακριβώς μας έχει δημιουργήσει. Δεν είναι ο σκοπός μας να είμαστε παρατηρητές της ζωής, αλλά η ίδια η ζωή.
Το πατρογονικό δικαίωμα της χαράς δεν μπορούμε να το ζητιανεύουμε γιατί μας ανήκει. Δεν μπορούμε να ονειρευόμαστε την ειρήνη, ούτε να φοβόμαστε και να απαιτούμε τα δικαιώματα μας. Ήρθαμε εως εδώ για να ανοίξουμε περισσότερο χώρο στην ψυχή μας να εκφράσει τη ζωή, τη χαρά και την αγάπη, που τυραννικοί και ανίεροι άνθρωποι προσπαθούν να στερήσουν από τους ανθρώπους.
Η ανθρώπινη ύπαρξη μέσα από αυτή τη μάχη μεταμορφώνεται. Ήρθε ο καιρός να απαλλαγούμε από την αυταπάτη, να βάλουμε τις καρδιές μας σε λειτουργία, να καθαρίσουμε τη σκέψη μας γιατί αυτή είναι η εξέλιξη στην ιστορία του ανθρώπου.
Η επαφή με το Θεό. Ο αγώνας αυτός είναι του καθενός ξεχωριστά αλλά και εκατομμυρίων ανθρώπων.
