Βιολογικοί καθαρισμοί: Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους;

Εχουμε μάθει να παπαγαλίζουμε ότι η βαριά βιομηχανία της χώρας είναι ο τουρισμός και να μετράμε τις επιδόσεις μας με το (ανόητο) μέτρο του αριθμού αφίξεων. Ταυτόχρονα σε όλες τις ομιλίες, διαλέξεις, συνδιαλέξεις, δεξιώσεις και αριστεριώσεις, πάλι παπαγαλίζουμε τη λέξη “ποιότητα” χωρίς αντίκρισμα. Τη λέμε για να τη λέμε.
Χτίζουμε πεντάστερα ξενοδοχεία για να υποδεχτούν φτωχαδάκια με βραχιολάκια. Κάνομε ό,τι μπορούμε για να σβήσουμε την ταυτότητά μας από το τουριστικό “προϊόν”. Από το φαΐ ως τη συμπεριφορά μας στο περιβάλλον, προσπαθούμε για την αρπαχτή με την εύκολη δικαιολογία «αυτά θέλει ο κόσμος» (ή το γερμανικό τουριστικό γραφείο) ή την ακόμη χειρότερη «σιγά μην καταλάβουν τα ζώα». Τζουγκρο-κυριλέ, άχρωμες, άοσμες, γυαλιστερές βιτρίνες, ίδιες σε όλο τον κόσμο, προκρίνονται έναντι της ταυτότητας της Κρήτης.
Αυτά σε γενικές γραμμές. Εδώ όμως με ενδιαφέρει ένα ειδικό θέμα. Οι βιολογικοί καθαρισμοί και πιο συγκεκριμένα αυτοί στον νότο του Ν. Χανίων. Η εύλογη ερώτηση είναι ποιοι βιολογικοί καθαρισμοί; Ναι! Καλά το κατάλαβες αναγνώστη μου. Δεν υπάρχει κανένας.
Με ναυαρχίδα την Παλιόχωρα (που υποδέχεται και τον περισσότερο κόσμο) κανένα χωριό – οικισμός στα νότια δεν διαθέτει βιολογικό. Τι κι αν πέρασαν τόσα χρόνια αναγγελιών, τυμπανοκρουσιών, μελετών, απαλλοτριώσεων, έργων, υπογραφών, μαγικών λύσεων με κόμπακτ και ό,τι άλλο μπορείτε να διανοηθείτε, που μεταφράζονται σε λεφτά και ψηφαλάκια. Μετά από όλα αυτά ΟΛΟΙ (Παλιόχωρα, Σούγια, Αγιά Ρουμέλη, Λουτρό, Χώρα Σφακίων, για να πούμε μόνο τα μεγάλα) πετάνε τα περιττώματα στη θάλασσα. Ναι καλέ μου αναγνώστη. Σε αυτήν που κολυμπάς εσύ κι εγώ. Επειδή γράφω για τα Νότια Χανιά δεν σημαίνει ότι αλλού στην Κρήτη τα πράγματα είναι καλύτερα (με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις).
Το παράδειγμα της Παλιόχωρας είναι το πιο χαρακτηριστικό. Ξεκίνησαν οι εργασίες με τις υπογραφές Καρούντζου και δημάρχων, αλλά σήμερα οι ίδιες οι Υπηρεσίες της Αποκεντρωμένης (που είχαν παλαιότερα εγκρίνει) θεωρούν ότι δεν είναι πια κατάλληλα τα ακριβοπληρωμένα σχέδια; Η περιοχή; Οι μελέτες; Τα έργα που ήδη έγιναν; Αδιάφορο. Ο βιολογικός της Παλιόχωρας βρίσκεται στο απόλυτο ΜΗΔΕΝ. Ποιος θα πληρώσει τις ξουρίες Καρούντζου και λοιπών;
Αντέδρασαν και αντιδρούν πολλοί. Καμπανάκια υπήρξαν μπόλικα. Από τις δικαιολογημένες γκρίνιες των ντόπιων που βλέπουν με τρόμο την κηλίδα να πλησιάζει, μέχρι τεκμηριωμένες αντιδράσεις φορέων και απλών ανθρώπων στην κατάντια αυτή. Από την αφαίρεση των γαλάζιων σημαιών, μέχρι μηνύσεις, πρόστιμα και (ανεκτέλεστες) εισαγγελικές αποφάσεις.
Το ζουμί είναι ένα. Ντόπιοι και ξένοι κολυμπάμε στα περιττώματα. Είναι μόνο θέμα χρόνου (και θαύμα που δεν έχει γίνει μέχρι τώρα) να γίνομε ως τουριστικός Νομός ρεζίλι τω σκυλιώ, για να μη μιλήσω για ποινικές διώξεις και ευρωπαϊκές καταδίκες. Μια αρνητική καμπάνια σε ευρωπαϊκά Μ.Μ.Ε. φτάνει για να πάθουμε ζημιά για δεκαετίες.
Το ίδιο έργο, τηρουμένων των αναλογιών, είχαμε δει με τη διαχείριση των σκουπιδιών στα Χανιά. Μόνη λύση απέναντι στην κοροϊδία και τις μαγικές λύσεις είναι μια σοβαρή διοίκηση και συνεχής έλεγχος και στρίμωγμα των Υπηρεσιών από τον ίδιο τον κόσμο. Δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε δικαιολογίες.