Σε ένα κόσμο που επικρατεί η βία σε όλες τις μορφές -πειθαρχία δια της βίας, σεξουαλική κακοποίηση και ανθρωποκτονίες- η 19η Νοεμβρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στην Κακοποίηση των Παιδιών.
Η Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού ακολουθεί, όχι τυχαία, μια μέρα μετά, στις 20 Νοεμβρίου. Δύο μέρες αλληλένδετες, αφιερωμένες παγκοσμίως στα παιδιά.
Τα στοιχεία, σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, είναι αποκαρδιωτικά. Υπολογίζεται ότι περίπου 500 εκατομμύρια μέχρι και 1,5 δισεκατομμύριο παιδιά πέφτουν θύματα βίας κάθε χρόνο, με τουλάχιστον 275 εκατομμύρια παιδιά από αυτά να βιώνουν τη βία μέσα στα ίδια τους τα σπίτια. Εκατόν πενήντα εκατομμύρια κορίτσια και 73 εκατομμύρια αγόρια βιάζονται ή πέφτουν θύματα σεξουαλικής βίας κάθε χρόνο. Δηλαδή, ένα στα τρία κορίτσια και ένα στα πέντε αγόρια θα κακοποιηθούν σεξουαλικά πριν την ηλικία των 18 ετών. Τα παιδιά με αναπηρία διατρέχουν τρεις με τέσσερις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο. Η κακοποίηση συμβαίνει μέσα στην ίδια τους την οικογένεια ή από άτομα που γνωρίζουν στο ευρύτερο περιβάλλον τους και σπανιότερα από αγνώστους. Δυστυχώς, το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών δεν το αναφέρουν ποτέ. Υπολογίζεται ότι μόνο το 1% των εφήβων κοριτσιών που βίωσαν σεξουαλική βία αναζητούν επαγγελματική βοήθεια. Όσο αφορά την Ελλάδα, εκτιμάται ότι ένα ποσοστό 10%-20% των παιδιών πέφτουν θύματα διαφορετικών μορφών κακοποίησης.
Σε μια εποχή που η επιστήμη της γενετικής διανύει τρομακτική άνθιση, είναι κρίμα να μην γνωρίζουμε πώς να την χρησιμοποιήσουμε προς όφελος μας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που ήρθε στο εργαστήριο μια θεία με το ζιπουνάκι του μωρού ανιψιού της. Ο άνθρωπος που φρόντιζε το μωρό, καθώς οι γονείς του εργάζονταν, ήταν ένας νέος άντρας, για τον οποίο η θεία είχε αμφιβολίες. Το ζιπουνάκι είχε στο δεξί μανίκι έναν λεκέ που μύριζε έντονα και υπήρχε η υποψία ότι ήταν σπέρμα. Με τη βοήθεια της λάμπας ανίχνευσης βιολογικού υλικού ανιχνεύθηκαν φωσφορούχες κηλίδες στην μπροστινή πλευρά στο δεξί μανίκι -οι φωσφορούχες κηλίδες αποτελούν ένδειξη ύπαρξης βιολογικού υλικού. Για τον προσδιορισμό της φύσης του βιολογικού υλικού που ανιχνεύθηκε στα σημεία αυτά, εφαρμόστηκαν οι τεχνικές της ανίχνευσης σπέρματος. Το αποτέλεσμα και των δύο ανιχνεύσεων ήταν αρνητικό διαλύοντας την υποψία της θείας. Σε μια αντίθετη περίπτωση στο εργαστήριο έφτασε ένας κύριος με το εσώρουχο της κόρης του καθώς φοβόταν για σεξουαλική κακοποίηση στο σχολείο. Η λάμπα φθορισμού φανέρωσε το ακριβές σημείο ελέγχου και το τεστ κατεύθυνσης απέδειξε ότι ο λεκές προκλήθηκε από σπερματικά υγρά. Στη συνέχεια, από το σημείο εκείνο εκχυλίστηκε DNA και προσδιορίστηκε το γενετικό προφίλ του άνδρα στο οποίο άνηκε το σπέρμα. Είναι σημαντικό να ξέρει κανείς λοιπόν, ότι πέρα από την οπτική εξέταση με γυμνό μάτι, υπάρχουν συγκεκριμένες συσκευές φθορισμού, οι οποίες εντοπίζουν βιολογικά ίχνη ακόμα και αν έχει καθαριστεί ο λεκές. Επιπλέον, με διάφορα τεστ κατεύθυνσης μπορεί να πραγματοποιηθεί η ανίχνευση ιχνών αίματος, αλλά και η διάκρισή του σε ανθρώπινο ή ζώου. Επίσης, τα σπερματικά υγρά μπορούν να διακριθούν μέσω του ειδικού προστατικού αντιγόνου ή της όξινης φωσφατάσης, ενώ το σάλιο μέσω της αμυλάσης.
Το μέλλον του κόσμου είναι τα παιδιά και θα πρέπει να εξασφαλίσουμε γαλήνιες και ευτυχισμένες παιδικές ψυχικές. Η άσκηση βίας ενάντια σε οποιοδήποτε παιδί δεν είναι ιδιωτική υπόθεση. Είναι υπόθεση και ευθύνη όλων μας. Η παιδική κακοποίηση ευδοκιμεί στη σιωπή, στη συγκάλυψη, στην αδιαφορία. Πρέπει ως κοινωνία να αλλάξουμε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε και διαχειριζόμαστε το φαινόμενο. Ένα παιδί που βιώνει τον πόνο και το φόβο της κακοποίησης, συνήθως, δεν θα ζητήσει βοήθεια. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν τη χρειάζεται. Είναι λοιπόν υψίστης σημασίας να κάνουμε τον κόσμο πιο ασφαλή για τα παιδιά, αλλά και να τα θωρακίσουμε με γνώση, ώστε να ξέρουν πότε ένα άγγιγμα είναι καλό ή κακό, να τα βοηθήσουμε να αντιδράσουν και να τα διδάξουμε πως να προστατεύουν τον εαυτό τους.
