Ο θεσμός των Μουσικών Σχολείων είναι μια δημιουργική καινοτομία στην εκπαίδευση της χώρας μας. Όμως, όπως δείχνει το παράδειγμα του Μουσικού Σχολείου Χανίων, δε στηρίζεται όπως θα έπρεπε από την Πολιτεία και τους τοπικούς φορείς.
Οι μαθητές που φοιτούν στο Μουσικό Σχολείο από την Πρώτη Γυμνασίου έως την Τρίτη Λυκείου διδάσκονται Μουσικά όργανα κι επιπλέον μαθήματα Μουσικής που προστίθενται στο πρόγραμμα μαθημάτων που ακολουθούν τα υπόλοιπα Μουσικά Σχολεία.
Συζητώντας κανείς με τους γονείς των παιδιών θα διαπιστώσει ότι οι οικογένειες των μαθητών αναγκάζονται να πληρώνουν για την αγορά βιβλίων Μουσικής, υπάρχει έλλειψη μουσικών οργάνων αλλά και αιθουσών για την πραγματοποίηση των μαθημάτων.
Η ενασχόληση των παιδιών με τη Μουσική προάγει τη δημιουργικότητα των μαθητών και συνεχίζει τη σημαντική μουσική και καλλιτεχνική παράδοση του τόπου μας, καθώς διδάσκονται τόσο παραδοσιακά όσο και σύγχρονα μουσικά όργανα. Σε μια περιοχή όπως η Κρήτη και τα Χανιά με τη σπουδαία μουσική παράδοση των ριζίτικων και των μαντινάδων, αυτό και μόνο θα έπρεπε να ευαισθητοποιεί όχι μόνο το Υπουργείο αλλά και τους τοπικούς παράγοντες ώστε να φροντίζουν για την καλύτερη δυνατή λειτουργία του Μουσικού Σχολείου, εξασφαλίζοντας κατάλληλους χώρους, μουσικά όργανα, υποδομές, βιβλία κι ό,τι άλλο χρειάζεται.
Κι όμως φτάσαμε στο σημείο να κινητοποιούνται γονείς και μαθητές για να διεκδικούν τα αυτονόητα, την τήρηση των υποσχέσεων των δημοτικών αρχών, την εξασφάλιση κονδυλίων και κατάλληλων χώρων.
Σε μια πόλη που έχει την πολυτέλεια η δημοτική αρχή να δαπανά 30.000 (τριάντα χιλιάδες) ευρώ για ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο, είναι αδιανόητο οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου να πληρώνουν από την τσέπη τους για βιβλία Μουσικής κι οι γονείς να παλεύουν δυο χρόνια για να εξασφαλίσουν μουσικά όργανα για το σχολείο.
Κάτι δεν πάει καλά σε αυτή την πόλη. Το Μουσικό Σχολείο θα έπρεπε να είναι το καμάρι μας και να παλεύουμε για να βάλουμε τις τέχνες και σε άλλα σχολεία, σε όλα τα σχολεία! Είναι καιρός να αλλάξουμε προτεραιότητες σε αυτή την πόλη, σε αυτή τη χώρα. Να αφήσουμε το φαίνεσθαι και να δώσουμε βάρος στην ουσία.
