Kαι νά σου η παρέα των παιδιών μαζεύεται και αρχίζει το παιχνίδι. Ξεκινά η μάνα το λαχνισμα ή κληρωσια, συλλαβιστα τραγουδιστά και ο παίχτης που θα τύχει στην τελευταία συλλαβή βγαίνει (αντίθετα με το αναμενόμενο να κερδίσει) και συνεχίζεται το λαχνισμα μέχρι να μείνει ένας μόνο παίχτης ο οποίος είναι και ο νικητής! Δηλαδή και η κληρωσια είναι ένα παιχνίδι. Έτσι ξεκίναγαν τα παραδοσιακά Ελληνικά παιδικά παιχνίδια που μεγάλωσαν με αυτά γενιές και γενιές και παίζονταν στις πλατείες, στα πάρκα, στις αλάνες και στις αυλές γεμίζοντας τον αέρα με χαρούμενες φωνές και τσιριδες σαν τιτιβισματα πουλιών.
Παιχνίδια διαδραστικά που βοηθούν στην κοινωνικοποιηση των παιδιών μέσα από την ψυχαγωγία.
Θυμάμαι τις μανάδες να βγαίνουν στα κατώφλια και στα μπαλκόνια φωνάζοντας…
-Ελάτε! Φτάνει πια, μεσημέριασε! ή βράδιασε! ανάλογα την ώρα της μέρας.
Η απάντηση των παιδιών ήταν πάντα η ίδια.
-Λίγο ακόμη, άλλο λίγο, και θέλοντας να κερδίσουν λίγη ακόμα ώρα παιχνιδιού προσπαθούσαν να παίξουν κάτι γρήγορο!
-Ένα αυτοκινητακι που όλο τρέχει, και πού θα σταματήσει; και τι χρώμα θα ζητήσει; έχεις εσύ επάνω σου το χρώμα αυτό;
Άραγε μπορούμε να μετατρέψουμε αυτά τα υπέροχα παιχνίδια σε ηλεκτρονικά διαδραστικά ώστε να συνεχιστεί αυτό το κομμάτι της παράδοσης μας στο διαδίκτυο και γιατί όχι και σε άλλες γλώσσες;
Ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας οπότε γιατί να μην μετατρέψουμε ευχάριστα μέρη της παράδοσης μας σε εφαρμογές; Ίσως είναι ένας τρόπος να ασχοληθούν τα παιδιά με την έρευνα και καταγραφή παραδοσιακών παιχνιδιών και όχι μόνο.
-Α μπε μπα μπλομ του κιθε μπλομ… Λοιπόν!
Καλή Πασχαλιά!
