Δεν θα αναφερθώ στο πραγματικό του ονοματεπώνυμο γιατί ελάχιστοι το γνωρίζουν, αλλά στο μεταφρασμένο στα ελληνικά όνομά του, με το οποίο για περισσότερα από 40 χρόνια είναι γνωστός στους Χανιώτες, στους Κρητικούς, στους ανθρώπους της Μαδάρας και τους Ορειβάτες. Ο Σήφης. Ο πλέον αγαπητός ξένος στα ορεινά της Κρήτης τις τελευταίες δεκαετίες αν και ο ίδιος δεν θεώρησε ποτέ τον εαυτό του ξένο.
Εφτασε στα Χανιά σαν εκπρόσωπος – συνοδός του μεγαλύτερου Αλπινιστικού Οργανισμού, του Alpinschule Innsbruck, που αριθμούσε τότε 75.000 μέλη και λίγο μετά τα εγκαίνια του ορειβατικού καταφυγίου Καλλέργη και μαγεύτηκε από αυτό και τα γύρω ορεινά. Το A.S.I. από τότε προγραμμάτιζε κάθε χρόνο πάρα πολλές αναβάσεις ή απλές πεζοπορίες, κυρίως στα Λευκά Ορη, αλλά και στην άλλη ορεινή Κρήτη. Εφθασε χρονιά που έφερε 4.000 ορειβάτες εδώ. Συνεργάστηκε ο Ζόζεφ και με τους μεγάλους τουριστικούς οργανισμούς, Touropa και TUI.
Μετά από χρόνια συμφώνησε ν’ ασχοληθεί μόνο προσωπικά με όλα αυτά. Για αρκετούς μήνες, κάθε χρόνο, είχε εγκατασταθεί στου Καλλέργη και εξυπηρετούσε προσωπικά και με λίγους βοηθούς τους εκατοντάδες ξένους ορειβάτες που έφερνε, αλλά και τους Ελληνες και ιδίως τους Χανιώτες. Ολα τα χρόνια αυτά από αγάπη για τον χώρο αυτό υποβλήθηκε σε μεγάλες δαπάνες όχι μόνο συντήρησης, αλλά και ανακατασκευών και νέων κατασκευών και εξοπλισμού. Δωμάτια με ξύλινο διαχωρισμό, μεγάλης ισχύος ηλεκτρογεννήτριες, θερμαντικά σύγχρονα ή παραδοσιακά σώματα και αμέτρητες άλλες εργασίες, πάντα με προσωπική εργασία και δαπάνη.
Σαν νέος είχε πραγματοποιήσει θαυμαστές αναρριχήσεις στις Αλπεις, μα και μέχρι τα Ιμαλάια, αλλά τον κέρδισαν τα Λευκά Ορη. Μέχρι που, όταν πριν λίγα χρόνια παντρεύτηκε, αυτό έγινε στην κορυφή των, τις Πάχνες, όπου μελλόνυμφοι, παπάς και κουμπάροι, έφθασαν με… ελικόπτερο και το γλέντι μετά στην Αγία Ρουμέλη. Οι κτηνοτρόφοι της περιοχής τον λάτρευαν για τη φιλοξενία που τους παρείχε, μα και την, πολλές φορές, βοήθειά του στο δύσκολο ξεχιόνισμα αιγοπροβάτων.
Στον Ορειβατικό Χανίων, στη χιονοδρομική και ορειβατική εκπαίδευση κ.λπ., πρόσφερε μεγάλες υπηρεσίες και αρκετές φορές φιλοξένησε στα βουνά της Αυστρίας Χανιώτες, ομαδικά ή μεμονωμένα.
Αλησμόνητη ήταν η δεξίωση και πλούσια φιλοξενία της 2/7/1983, στο καταφύγιο Καλλέργη για τους προύχοντες των Χανίων, όπως μητροπολίτη, βουλευτές, υπουργό Σήφη Βαλυράκη, δημάρχους, στρατιωτικές και άλλες πολιτικές Αρχές και φίλους του. Τα χρόνια πέρασαν και πριν από τέσσερα χρόνια, αν δεν κάνω λάθος, άφησε τον Καλλέργη, αλλά όχι τα Χανιά.
Κάποιος σχετικός φορέας θα πρέπει να προσφέρει μια ελάχιστη αναγνώριση για όσα έκαμε γι’ αυτόν τον τόπο, αφού αυτοί που έπρεπε να το πράξουν ίσως δεν το σκέφτηκαν γιατί δεν μπορώ να φανταστώ ότι δεν το επεδίωξαν. Σήφη, καλά να ’σαι σαν τα ψηλά βουνά της Κρήτης και του κόσμου που αγάπησες.
