«Οι ευρωπαίοι εθνικόφρονες βασίζονται σε επιφυλακτικούς εθνικιστές», δημοσιεύει στο www.euractiv.fr ο σχολιαστής της έγκυρης ιστοσελίδας1 την 1η του τρέχοντος μηνός. Ετσι φαίνεται ότι μικρό κομμάτι ακροδεξιών μπορεί να κάνει μια μικρή διαφορά στην επικυριαρχία των ευρωσκεπτικιστών ακροδεξιών δυνάμεων. Θα παρατηρήσουμε ότι η συλλογιστική που επικρατεί στα βασικά κόμματα που απαρτίζουν τη δυναμική των ομάδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι να τεθεί στο περιθώριο η συνουσία Μαρί Λεπέν και Σαλβίνι, λες και ο Χίτλερ, λιγότερο από ένα αιώνα πριν, θα ενδιαφερόταν αν ήταν τρίτο ή τέταρτο κόμμα στην εθνικοφροσύνη της Γερμανίας, αφού ο καλός δικτάτορας είναι βαμμένος με το διαρκές αίμα της δημοκρατίας.
Η δράση που έχουν αναλάβει δείχνει τον εγκλωβισμό τους μεταξύ των φεντεραλιστών και των ευρωσκεπτικιστών γι αυτό και οι ευρωπαίοι εθνικόφρονες στοχεύουν σε ένα εθνικιστικό εκλογικό σώμα, αλλά έχουν μπερδευτεί πολύ από τους Βρετανούς και το επακόλουθο Brexit. Και όσο πλησιάζει η 29η Μαρτίου, που έχει κατ αρχήν προγραμματιστεί η έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η πολιτική συζήτηση είναι πολωμένη μεταξύ των υποστηρικτών της ομοσπονδιακής Ευρώπης και των ευρωσκεπτικιστών η τάση των Γάλλων εθνικοφρόνων τάσσεται υπέρ μιας Ευρώπης των εθνών και συγκεντρώθηκαν στο Παρίσι στις 28 Φεβρουαρίου για να ξεκινήσουν την εκλογική τους εκστρατεία. Θέλουν να επαναφέρουν την Ευρώπη των Εθνών στο επίκεντρο των εκλογών του Μαΐου 2019.
Μέχρι σήμερα ήταν η τρίτη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη του ευρωπαϊκού ημικυκλίου με 75 εκλεγμένα μέλη, η ομάδα CRE περιλαμβάνει δύο κυβερνητικά κόμματα, τους Βρετανούς Συντηρητικούς και το πολωνικό αντίστοιχο κόμμα. Ακολουθούμενη στενά από τους φεντεραλιστές του ALDE, οι οποίοι έχουν 68 έδρες στο σημερινό Κοινοβούλιο, η ομάδα CRE σκοπεύει να επωφεληθεί από αυτές τις εκλογές για να προσελκύσει νέους συμμάχους. Και να αντισταθμίσει έτσι, την απώλεια των Torries.
Το κόμμα του Nicolas Dupont-Aignan (6% στην πρόθεση ψήφου) είναι ένας από αυτούς τους νεοσύλλεκτους, που δηλώνει ότι «Είμαστε πολύ περήφανοι που συμμετέχουμε στον αγώνα που παλεύετε εδώ και χρόνια, καθώς οι φεντεραλιστές, οι γραφειοκράτες και οι χρηματοδότες δεν έχουν το μονοπώλιο της Ευρώπης», Κυρίαρχη Ευρώπη: «Οι Ευρωπαίοι και οι Γάλλοι δεν θέλουν πλέον αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει να τους προσφέρουμε εναλλακτικές λύσεις», επιμένει ο Nicolas Dupont-Aignan. Σε αυτή τη διάκριση, ο συμπαγής συνασπισμός ξεχωρίζει από πιο κατηγορηματικούς ευρωσκεπτικιστές, όπως η ακροδεξιά Marine Le Pen. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (EPP) δεν θέλει να επιδεινώσει τις εντάσεις με τον προβληματικό Viktor Orbán, για να μην ενταχθεί στην άκρα δεξιά του Matteo Salvini και της Marine Le Pen. Επί του παρόντος, μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, ο Ούγγρος ηγέτης ανταγωνίζεται όλο και περισσότερο από τους συνομηλίκους του. Και πολλά εθνικά κόμματα ζητούν τον αποκλεισμό του.
Θα παρατηρήσουμε ότι η συλλογιστική που επικρατεί στα βασικά κόμματα που απαρτίζουν τη δυναμική των ομάδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι να τεθεί στο περιθώριο η συνουσία Μαρί Λεπέν και Σαλβίνι, λες και ο Χίτλερ, λιγότερο από ένα αιώνα πριν, θα ενδιαφερόταν αν ήταν τρίτο ή τέταρτο κόμμα στην εθνικοφροσύνη της Γερμανίας, αφού ο καλός δικτάτορας είναι βαμμένος με το διαρκές αίμα της δημοκρατίας.
Από την άλλη μεριά η έγκυρη ιστοσελίδα European Council on Foreing Relations ( www.ecfr.eu ) δημοσίευσαν ένα σχολιασμένο ρεπορτάζ με τίτλο «Οι ευρωπαϊκές εκλογες του 2019: πως αντι-ευρωπαίοι σχεδιάζουν να καταστρέψουν την Ευρώπη και τι μπορεί να γίνει για να την σταματήσει2, επιμένοντας στα εξής
• Με τους ευρωσκεπτικιστές (αντιευρωπαϊκές δυνάμεις) στο δρόμο να κερδίσουν πάνω από το ένα τρίτο των εδρών στο επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα μερίδια στις εκλογές του Μαΐου του 2019 είναι ασυνήθιστα υψηλά.
Παρόλο που υπάρχουν σημα• ντικές διαφορές μεταξύ τους, τα αντιευρωπαϊκά κόμματα θα μπορούσαν να εναρμονιστούν μεταξύ τους τακτικά για να υποστηρίξουν μια σειρά από ιδέες: από την κατάργηση των κυρώσεων για τη Ρωσία στο να εμποδιστεί η ατζέντα εξωτερικού εμπορίου της ΕΕ, Αυτό θα έθετε σε κίνδυνο την ικανότητα της Ευρώπης να υπερασπίζεται τους πολίτες της από εξωτερικές απειλές, ακριβώς τη στιγμή που, λόγω της παγκόσμιας αναταραχής, πρέπει να επιδείξει περισσότερη αποφασιστικότητα, συνεργασία και παγκόσμια ηγεσία. Αυτό το σημείο πρέπει να το προσέξουμε ιδιαίτερα εμείς οι Έλληνες και οι Κύπριοι, κανονική φύτρα από εμάς.
• Το σημείωμα αυτό σηματοδοτεί την έναρξη της εκστρατείας της ECFR για την ενίσχυση της Ευρώπης ενόψει των προσπαθειών των αντιευρωπαϊκών κομμάτων να τη χωρίσουν και να την καταστήσουν ασθενέστερη.
• Στην πολιτική κατάσταση σε κάθε ένα από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ πριν από τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2019, η αναφορά στη χώρα μας περιλαμβάνει το σοβαρό πρόβλημα του μεταναστευτικού, γόρδιου δεσμού που πρέπει να έχουμε πάντα στο νου μας, γιατί δεν είμαστε, ούτε πρέπει να γίνουμε η εφεδρεία της Ευρώπης, εποικίζοντας εκατοντάδες χωριά με τους άμοιρους αυτούς ανθρώπους, οι οποίοι προέρχονται από τα μέρη όπου διαδραματίζονται τόσες αγριότητες που δεν μπορούμε ούτε να διανοηθούμε.
• Για τους υποστηρικτές μιας ευρωπαϊκής ιδέας, προσφέρουμε μια στρατηγική για την καταπολέμηση της: οδηγώντας μια σφήνα ανάμεσα σε αντιευρωπαϊκά κόμματα, εκθέτοντας το πραγματικό κόστος των βασικών ιδεών πολιτικής τους και προσδιορίζοντας νέα θέματα που θα μπορούσαν να εμπνεύσουν τους ψηφοφόρους: το κράτος δικαίου και το περιβάλλον στην ευημερία και τους στόχους της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής.
Αυτό συνιστά η πολιτική. Όμως έχουμε αφήσει κατά μέρος την οικονομία. Και αυτό είναι το λάθος. Και μάλιστα κινδυνεύει να γίνει τραγικό λάθος. Το ενδιαφέρον λοιπόν θα είναι να συνεξετασθούν όλα τα στοιχεία που θέσαμε στο προσκήνιο με τα άρθρα μας αυτά που στοχεύουν να δείξουν που πορεύεται η Ευρώπη αυτή.
Να τα μαζέψουμε και να πούμε που ήμασταν και που είμαστε τώρα. Ο στόχος μου λοιπόν παραμένει και θα εξακολουθήσει να είναι σε ορατή διέγερση, όσο δε δίνονται λύσεις στα θέματα της παγκοσμιοποίησης, του μεταναστευτικού, των εξοπλισμών, των δανεικών κι αγύριστών από τα λάθη του παρελθόντος και το φόρο αίματος που πλήρωσε η δική μου και η προηγούμενη γενιά των Ελλήνων, για να μας κουνάνε και το δάκτυλο οι βασικοί αίτιοι. Αλλά επειδή δεν είμαστε οι μόνοι μας Ευρωπαίοι, πρέπει να δούμε πιο συνολικά το θέμα της αλληλεγγύης των λαών, της συνοχής στην ανάπτυξη, της κλιματικής αλλαγής και μιας διευθέτησης των προβλημάτων του ανθρώπου, όπως αυτά παρουσιάζονται μέσα από τις επιστήμες. Πολιτισμός, παιδεία και υγεία. Τότε μόνο μπορούμε να μιλούμε για Ευρώπη και ευρωπαϊκή ιδέα.
1. https://www.euractiv.fr/section/elections/news/les-souverainistes-europeens-misent-sur-les-nationalistes-prudents/?utm_source=EURACTIV&utm_campaign=a6f14c5ad5-RSS_EMAIL_FR_Derni%C3%A8res_infos&utm_medium=email&utm_term=0_c59e2fd7a9-a6f14c5ad5-114687155
2. https://www.ecfr.eu/specials/scorecard/the_2019_European_election
