Χτισμένη στους πρόποδες της οροσειράς της Πίνδου, στην είσοδο του Κορινθιακού κόλπου, η περιοχή συνδυάζει βουνό και θάλασσα. Η Ναύπακτος βρίσκεται ανάμεσα στο Αντίρριο και στις εκβολές του ποταμού Μόρνου και αποτελεί μία από τις αρχαιότερες ελληνικές πόλεις. «Κουβαλά» 2,5 χιλιάδες χρόνια ιστορίας, κατά τα οποία γνώρισε μεγάλη ακμή και συνδέθηκε με σημαντικά ιστορικά γεγονότα. Αυτό επιβεβαιώνεται από την άρτια οχύρωσή της, η οποία ξεκινά από το λιμάνι, συνεχίζεται με τρία αλλεπάλληλα τείχη και καταλήγει στο κάστρο. Λέγεται ότι πήρε το όνομά της από τις λέξεις ναυς και πήγνυμι, που σημαίνει «κατασκευάζω πλοίο». Από εκεί προήλθε και η ονομασία «Ναύπακτος». Η ιστορία της ξεκινά από το 1104 π.Χ, όταν οι Δωριείς κατά την κάθοδό τους χρησιμοποίησαν τη Ναύπακτο για να κατασκευάσουν σχεδίες.
Η ναυμαχία
Η ιστορία της περιοχής κορυφώνεται με την περιβόητη ναυμαχία-ορόσημο του 1571, που έλαβε χώρα στο στόμιο του Πατραϊκού κόλπου δίπλα στις Εχινάδες νήσους. Η ναυμαχία αυτή υπήρξε σημαντικό ιστορικό γεγονός, καθώς σε αυτήν αναχαιτίσθηκε η απειλητική για την Ευρώπη τουρκική ναυτική δύναμη. Εκεί πολέμησε και τραυματίστηκε σοβαρά στο χέρι του ο συγγραφέας του Δον Κιχώτη, Μιχαήλ Θερβάντες. Το άγαλμά του κοσμεί σήμερα την πόλη και βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του λιμανιού στο επονομαζόμενο «Πάρκο Θερβάντες».
Τον Ιούλιο του 1687 η Ναύπακτος καταλήφθηκε από τους Ενετούς και έμεινε υπό την κυριαρχία τους για 12 χρόνια. Με την Συνθήκη του Κάρλοβιτς, η Ναύπακτος όπως και η υπόλοιπη Στερεά περιήλθε στους Τούρκους. Το 1821 οι κάτοικοι της περιοχής πήραν μέρος στην Επανάσταση. Τον Απρίλιο του 1829 η Ναύπακτος απελευθερώθηκε οριστικά από τους Τούρκους, όταν ο Ανδρέας Μιαούλης απέκλεισε το λιμάνι της πόλης και ανάγκασε τους Τούρκους να παραδώσουν το φρούριο.
Το ενετικό λιμάνι, με τους δύο πύργους που κλείνουν την είσοδο του, αποτελεί το σήμα κατατεθέν της Ναυπάκτου. Αποτελούσε τμήμα της οχύρωσης της μεσαιωνικής Ναυπάκτου ενώ σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς και συνάντησης για τους κατοίκους της καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Οι πολύχρωμες βάρκες και τα ιστιοπλοϊκά δίνουν το δικό τους χρώμα σε ένα από τα πλέον πολυφωτογραφημένα σημεία της Δυτικής Ελλάδας….
Πάνω από την πόλη δεσπόζει το Κάστρο της Ναυπάκτου, που αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα φρουριακής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα. Έλληνες, Τούρκοι, Ενετοί, Άγγλοι και πειρατές, το χρησιμοποίησαν σαν ορμητήριό τους, βάζοντας ο καθένας και τη δική του σφραγίδα στην σημερινή του μορφή.
Το κάστρο της Ναυπάκτου δεν κατακτήθηκε ποτέ αν και πολλές φορές πολιορκήθηκε
Η θέα από το κάστρο είναι μοναδική, με τον Κορινθιακό κόλπο «στο πιάτο» και την φωτισμένη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου. Κατά την επίσκεψη στο κάστρο, μπορεί κανείς να έχει μια ευχάριστη συνάντηση με τα σκιουράκια που ζουν στην πευκόφυτη έκταση και είναι πολύ εξοικειωμένα με τους ανθρώπους. Από το Κάστρο ξεκινούν τα πλακόστρωτα καλντερίμια που προσφέρονται για μια βόλτα κάτω από το μεσαιωνικό πέπλο της παλιάς πόλης….
Ανηφορίζοντας από το πλακόστρωτο σοκάκι πίσω από τον Μητροπολιτικό Ναό του Άγιου Δημήτριου, του πολιούχου της Ναυπάκτου, θα αντικρίσει κανείς το Ρολόι της πόλης που χτίστηκε το 1914 από τον Μητροπολίτη Σεραφείμ Δομβοϊτη. Οι ντόπιοι το αποκαλούν «Σεραφείμ» προς τιμή του εμπνευστή του. Η καρδιά της πόλης χτυπά στο Στενοπάζαρο, το πλακόστρωτο σοκάκι που σφύζει από ζωή, με διώροφα παραδοσιακά κτίρια, καλαίσθητα καφέ και προσεγμένα εμπορικά καταστήματα. Στο σημείο αυτό βρισκόταν παλιότερα η κεντρική αγορά της πόλης.
Πάνω ακριβώς από την πλατεία του λιμανιού βρίσκονται τα Μποτσαρεϊκα, μια συνοικία με πλακόστρωτα σοκάκια που πήρε το όνομά της από τον Πύργο του Μπότσαρη. Ο πύργος κατασκευάστηκε από τους Βενετούς τον 15ο αιώνα και χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία των τότε κατακτητών της πόλης. Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους το οίκημα περιήλθε στον Σουλιώτη στρατηγό Νότη Μπότσαρη. Σήμερα ο Πύργος ανήκει στο ίδρυμα Δημητρίου και Αίγλης Μπότσαρη και στους χώρους του στεγάζεται η έκθεση για τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου. Εκεί ο επισκέπτης μπορεί να δει ισπανικές πανοπλίες, σημαίες και παντιέρες των χωρών που συμμετείχαν αλλά και αντίγραφα έργων που εκτίθενται σε μουσεία της Ευρώπης και έχουν σαν θέμα τη Ναυμαχία.
Η Ναύπακτος διαθέτει δύο τεράστιες παραλίες, τη Ψανή και το Γρίμποβο, η καθεμιά από τις οποίες βρίσκεται σε διαφορετική πλευρά του λιμανιού. Το χαρακτηριστικό τους είναι τα αιωνόβια πλατάνια που φθάνουν στην ακροθαλασσιά και προσφέρουν τον ίσκιο τους στους λουόμενους. Πολύ κοντά βρίσκεται η παραλία Παραθάλασσο με τα βαθιά κρύα νερά, απέναντι από τη λίμνη. Λίγα χιλιόμετρα πιο μακρυά από το λιμάνι της Ναυπάκτου, κοντά στο χωριό Βλαχομάντρα, συναντώνται οι λάτρεις του ράφτινγκ, οι οποίοι απολαμβάνουν τα νερά του Εύηνου ποταμού και το τοπίο της ορεινής πλέον φύσης….
Από τη Ναύπακτο κατάγονται διάφορες σημαντικές προσωπικότητες όπως ο ιστοριοδίφης Γιάννης Βλαχογιάννης, ο ακαδημαϊκός λογοτέχνης και πολιτικός Γεώργιος Αθανασιάδης – Νόβας, ο συγγραφέας Σπύρος Μελάς και άλλοι.
Δείτε εδώ το βίντεο:
Πηγή: http://www.mixanitouxronou.gr
