Ναυάγιο “Ηράκλειον”

Hταν 9 Δεκεμβρίου 1966 όταν συνέβη το ναυάγιο του Ηράκλειον. Eχουν περάσει 46 χρόνια και βρέθηκε ο κ. Γεώργιος Τρανταλίδης, με καταγωγή από το Ρέθυμνο, να συγγράψει ένα βιβλίο με αναφορά στο ναυάγιο και σ’ όλα τα παρελκόμενά του.
Τον βοήθησε η παρακολούθηση του θέματος εκ του σύνεγγυς λόγω του επαγγέλματός του -δικηγόρος- αλλά και της μεγάλης του ανθρωπιάς.
Θα παρουσιάσει το βιβλίο του την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου στο Iδρυμα “Ελ. Βενιζέλος” στις 12 το μεσημέρι. Επικοινωνήσαμε μαζί του και μας απάντησε ευχαρίστως σε κάποιες ερωτήσεις μας:

Για όποιον δεν σας γνωρίζει κ. Τρανταλίδη είναι το πρώτο συγγραφικό σας έργο;
Eχουν προηγηθεί τα εξής: “Νομικά περίεργα απ’ όλο τον κόσμο”, “Νομικών Εγκόλπιον”, “Ιατρικό Σφάλμα – Ευθύνη Γυναικολόγου-Μαιευτήρα”. Το παρόν 4ο βιβλίο έχει τίτλο έχει τίτλο: “Το ναυάγιο της Φαλκονέρας “Ηράκλειον”».

Γιατί τώρα, αυτό το βιβλίο για το ναυάγιο του ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ μετά από 47 χρόνια;
Δυστυχώς κανένας δικηγόρος από τους 96 που συμμετείχαν στη δίκη του ναυαγίου, δεν έγραψε σχετικό βιβλίο και προσπάθησα να καλύψω αυτό το κενό. Eναυσμα για τη συγγραφή του πονήματος αυτού, υπήρξε αφενός μεν η Ρεθεμνιώτικη καταγωγή μου, αφετέρου η ευαισθητοποίησή μου στην αξία της ανεκτίμητης ανθρώπινης ζωής.

Ποιό είναι το σκεπτικό σας με τη συγγραφή αυτού του βιβλίου και πού αποσκοπεί.
Εύχομαι το βιβλίο αυτό να είναι το τελευταίο που θα καταγράφει ναυτική τραγωδία και εάν αποτρέψει έστω και ένα ναυάγιο θα έχει εκπληρώσει τον στόχο του.

Ποιό το μήνυμα του βιβλίου προς όσους έζησαν το ναυάγιο και ποιο προς τους νεότερους που απλά το άκουσαν;
Το φοβερό δράμα που έζησαν οι επιζήσαντες του ναυαγίου δείχνει το δρόμο για την αποτροπή όμοιων τραγωδιών στο μέλλον. Μόνον η πρόληψη, η σύνεση και κυρίως η πιστή εφαρμογή νόμων και κανονισμών αποτρέπει τις συμφορές.
Στην τραγωδία αυτή οι κανόνες ασφαλείας και οι κανονισμοί εβιάστηκαν από το κερδοσκοπικό πάθος των εφοπλιστών. Με ελαφρότητα και με περιφρόνηση προς την ζωή λειτούργησε ολόκληρος μηχανισμός που κατά τον έναν ή τον άλλο τρόπο προπαρασκεύασε το πολυάνθρωπο ναυάγιο. Για όσους απλά το άκουσαν, οι τραγωδίες αυτές θα πρέπει να καταγράφονται ώστε να γίνονται μαθήματα για εφοπλιστές και ναυτικούς. Ο υγρός τάφος τόσων ψυχών αποτελεί ένα συνεχές “σήμα κινδύνου” για τον κόσμο που ταξιδεύει, ώστε να μην εθελοτυφλούμε προ των κινδύνων και να μην είμαστε απληροφόρητοι.

Ποια η δική σας γνώμη για τη δικαστική απόφαση;
Δυστυχώς οι μηνύσεις που υπεβλήθησαν από τους δικηγόρους της πολιτικής αγωγής αφορούσαν το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και ως εκ τούτου οι διώξεις που ασκήθηκαν αφορούσαν πλημμελήματα. Με άλλα λόγια κανένας δεν υπέβαλε μήνυση για διατάραξη της ασφάλειας πλοίων (αρθρο 291 Π.Κ.) ενώ υπήρχαν οι προϋποθέσεις, οπότε οι υπεύθυνοι θα είχαν τιμωρηθεί με ισόβια κάθειρξη. Η δε προσπάθεια ορισμένων δικηγόρων της πολιτικής αγωγής στο ακροατήριο να μετατραπεί η κατηγορία σε κακούργημα έπεσε στο κενό όπως άλλωστε ανεμένετο. Ετσι οι επιβληθείσες ποινές ήταν ένα χάδι προς τους υπαιτίους με αποτέλεσμα η δικαστική απόφαση να έρχεται σε αντίθεση με το περί δικαίου αίσθημα. Οι συγγενείς εκτός από το ναυάγιο έζησαν και δεύτερο ναυάγιο λόγω της μη καταβολής αποζημιώσεων στους συγγενείς των πνιγέντων από τους υπαιτίους.

Αξίζει να γνωρίσουμε και το βιβλίο πάνω σε ένα θέμα που “καίει” κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια και περισσότερο επειδή η επαγγελματική ενασχόληση του συγγραφέα, αλλά και η ανθρωπιά του έχουν να δώσουν πολλά.