Ναυαγοσώστες

Ο θεσμός του ναυαγοσώστη στις θάλασσες της Κρήτης, κυριότερα βορειοανατολικά στο Κρητικό πέλαγος, είναι μέριμνα και κατόρθωμα της Δημοτικής Αρχής. Εξ όσων έχω διαπιστώσει, στον νομό Χανίων από την Αγία Μαρίνα μέχρι το Κολυμπάρι έχουν εγκατασταθεί ναυαγοσώστες σε 16 σημεία στην παραλία, όπου είναι κατασκευασμένα υπερυψωμένα κιόσκια, πυργίσκοι, ως παρατηρήτρια του ναυαγοσώστη.
Πρόκειται για νέους ανθρώπους, γυμναστές, εκπαιδευμένους σε ειδικές σχολές στη ναυαγοσωστική, πρόσωπα που κατόπιν πρακτικής και θεωρητικής εξέτασης στα κατά τόπους Λιμεναρχεία, παίρνουν την άδεια του ναυαγοσώστη. Κατόπιν είναι στη διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε δημάρχου της περιοχής να τους προσλάβει με σύμβαση εργασίας από τις 9.00 το πρωί μέχρι τις 18.00 το απόγευμα. Έχουν δώσει όρκο και τον σέβονται, όταν καλούνται να σώσουν έναν συνάνθρωπό τους, εφαρμόζοντας ό,τι εδιδάχθησαν. Αισθάνονται ότι τους καλεί το καθήκον να γίνουν υπεράνθρωποι σε δεδομένη κρίσιμη στιγμή.
Στα μόνιμα παρατηρητήρια που βρίσκονται, υπάρχουν σωσίβια, εξωλέμβιο βαρκάκι σε ετοιμότητα και ό,τι άλλο επιβάλλεται. Είναι δε αναρτημένα σημαιάκια, χρώματος κόκκινου, κίτρινου και πράσινου, ανάλογα με την επικινδυνότητα των θαλασσίων κυμάτων, μέσα δε στη θάλασσα φαίνονται σημαδούρες, ένδειξη ότι πέραν τούτων ο κολυμβητής με δική του ευθύνη μπορεί να πάει. Αν το σημαιάκι είναι κόκκινο, ο λουόμενος με δική του ευθύνη μπαίνει στη θάλασσα και ο ναυαγοσώστης μόνο εθελοντικά μπορεί να τον βοηθήσει σε περίπτωση που κινδυνεύσει.
Οι ναυαγοσώστες είναι ευγενέστατοι και εξυπηρετικοί, πρόθυμοι να βοηθήσουν πρόσωπα ανεξαρτήτου ηλικίας και υπηκοότητος, είτε προσκληθούν είτε αντιληφθούν από μόνοι τους ότι ο κολυμβητής δυσκολεύεται να βγει από τη θάλασσα, εκεί που σκάει το κύμα στην ακτή και τα χαλίκια κάνουν δύσκολο το περπάτημα.