“Ευρωπαϊκή πολιτική και κρίση στον καθρέφτη των μέσων”, “Ελληνογερμανικές παρερμηνείες: Ο ρόλος των Μέσων”, “Ματιά απ’ έξω: Η εικόνα της Γερμανίας σε ευρωπαϊκό συγκείμενο”, “Παρεμβάσεις: Από τον περιορισμό των ζημιών στη δημιουργία εμπιστοσύνης”. Λένε και από μόνοι τους πολλά και βεβαίως δημιουργούν προβληματισμούς οι τίτλοι των θεμάτων με τα οποία ασχολήθηκαν οι συμμετέχοντες Ελληνες και Γερμανοί δημοσιογράφοι στη διημερίδα που έγινε στις 25 και 26 Σεπτεμβρίου στις εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου, με αντικείμενο την κάλυψη της ελληνικής κρίσης απ’ τα Μ.Μ.Ε. των δύο χωρών, ύστερα απ’ την περιληπτική, λίαν ενδιαφέρουσα, παρουσίαση των αποτελεσμάτων σχετικής έρευνας που έκανε ο Γιώργος Τζογόπουλος (Think Tank Eliamer). Απειροελάχιστα, πάντως, αν ληφθούν υπόψη τα όσα ακούστηκαν στις 16 επί μέρους (4Χ4) εισηγήσεις διακεκριμένων δημοσιογράφων και κυρίως στον πλούσιο και γόνιμο διάλογο που αναπτύχθηκε, ο οποίος έβγαλε “στον αφρό” δεκάδες υποθέματα, όπως το αμείλικτο ερώτημα αν η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι το πειραματόζωο της Ευρώπης για παράδειγμα και βέβαια τίποτε για την παρέμβαση του ακολούθου Τύπου της γερμανικής Πρεσβείας στην Αθήνα, το πρωί της δεύτερης μέρας, που απαίτησε από τη δημοσιογράφο Ουρλίκε Χέρμαν να δηλώσει ότι οι απόψεις που εξέφρασε «δεν απηχούν τις απόψεις της γερμανικής κυβέρνησης», προκαλώντας την άμεση αντίδραση του και ιδρυτή της εφημερίδας μας, προέδρου του Ινστιτούτου Γιάννη Γαρεδάκη, του καθηγητή Πανεπιστημίου και γενικού διευθυντή του Ινστιτούτου Αντώνη Σκαμνάκη, όπως και άλλων και γενικότερα των Ελλήνων συνέδρων, “ο χορτάτος δεν σκέφτεται τον νηστικό”, “αλίμονό του που δεν έχει νύχια να ξυστεί”, “ο δικός μπορεί να πει, μα ν’ ακούσει δεν μπορεί”, “Βάστα με να σε βαστώ για να βγούμε στο βουνό”… Μεταξύ των πολλών παροιμιών που ήρθαν στον νου μου και σημείωσα στο μπλοκάκι μου, κατά την παρακολούθηση των συνεδριών της πρώτης μέρας κι αυτές. Συν μια φράση του Κορνήλιου Καστοριάδη, από μια συνέντευξή του: «Ναι κύριε, εσύ θα το διορθώσεις το Ρωμαίικο στον χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι». Μια που μίλησα για προβληματισμούς.
Εξ αδιανεμήτου πλούτος
Το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου δεν προβάλλει μόνο τα Χανιά και την Κρήτη, αλλά και όλη την Ελλάδα, τόνισε στον χαιρετισμό που έκανε στην περί ης ο λόγος στις σημερινές εύφημες μνείες δημοσιογραφική συνάντηση, ο περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης. Την πλήρη και αμέριστη υποστήριξή του στις δραστηριότητες του Ινστιτούτου υποσχέθηκε, ωστόσο, κατά τον χαιρετισμό του και ο δήμαρχος Αποκορώνου Χαράλαμπος Κουκιανάκης, που ειρήσθω εν παρόδω έχει δώσει δείγματα των προθέσεών του. Εχει καταλάβει πλήρως και αυτός ότι το Ινστιτούτο, που έχει έδρα τις ανακαινισμένες εκ βάθρων εγκαταστάσεις του Ιδρύματος “Αγία Σοφία” που έχτισε ο μακαριστός μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης, αποτελεί, να το γράψω γι’ άλλη μια φορά, εξ αδιανεμήτου πλούτο του τόπου μας, μ’ ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και όχι μόνο του τόπου μας, αφού, όπως ο Γιάννης Γαρεδάκης είπε, βρίσκεται στη διάθεση εκτός των άλλων, όλων των δημοσιογραφικών ενώσεων, ελληνικών και διεθνών.
Εδώ είναι η Κάντανος!
Η είδηση ότι ο Μένανδρος μεταφράζεται ακόμα και σήμερα στη Γερμανία απ’ τη μια και η είδηση με εκείνο το… περίφημο εξώφυλλο του Focus με την Αφροδίτη της Μήλου, που τόσο είχε ενοχλήσει, απ’ την άλλη… Στάθηκε και στις δύο αυτές ειδήσεις ο και καλός μου φίλος πρώην γενικός γραμματέας της ΕΣΗΕΑ Κώστας Μπετινάκης στην ιδιαίτερα εμπεριστατωμένη εισήγησή του για να τεκμηριώσει την άποψη ότι «η άγνοια είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της ειρήνης και προκαλεί ανθρώπινο πόνο» πριν βάλει στο τραπέζι της συζήτησης, χρησιμοποιώντας βασικά γερμανικές πηγές, το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. «Σας αναφέρω ονόματα κρητικών χωριών, που οπωσδήποτε ουδέποτε έχετε ακούσει: Κάντανος, Κοντομαρί, Ανώγεια, Βιάννος» είπε μεταξύ των άλλων, για να συνεχίσει: «Αν είχατε ακούσει γι’ αυτά, όπως και για τα Καλάβρυτα στην Πελοπόννησο για παράδειγμα ή το Δίστομο ή και κάπου τριάντα άλλα ονόματα, θα καταλαβαίνατε, όταν μιλάμε για το χρέος του γερμανικού κράτους τι εννοούμε. Και το λέω αυτό με πλήρη γνώση ότι οι σημερινοί Γερμανοί ουδεμία σχέση έχουν με τα δεινά που προκάλεσε και στους ίδιους το ναζιστικό καθεστώς». Δεν ξέρω αν και σε ποιον βαθμό “άγγιξαν” τους Γερμανούς δημοσιογράφους τα λεγόμενά του, όπως και τα λεγόμενα των άλλων συναδέλφων τους για το θέμα. Οτι η προχθεσινή επίσκεψή τους στη μαρτυρική Κάντανο, στην οποία οι ναζί άφησαν γραπτά τις αποδείξεις των εγκλημάτων τους, θα τους αγγίξει, το θεωρώ δεδομένο…
