Δεν είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας. Αν πραγματικά θέλαμε να αλλάξει αυτή η κοινωνία, θα φροντίζαμε -ο καθένας από την πλευρά του- να βάλουμε ένα λιθαράκι -όχι με την έννοια της αναγκαστικής προσφοράς- που θα βοηθούσε στην κατανόηση του τι ζούμε μέχρι τώρα και του τι επιδιώκουμε να κάνουμε στο μέλλον.
Αν πραγματικά μας είχε κουράσει όλη αυτή η κατάσταση ανελευθερίας και ταυτόχρονα ασυδοσίας, θα επιθυμούσαμε να στερηθούμε τα όποια καταναλωτικά αγαθά προς χάριν μιας καλύτερης ανθρώπινης κατανόησης και συμπεριφοράς. Δεν το θέλουμε όμως, δεν το επιθυμούμε πραγματικά.
Πολλοί είναι αυτοί που θέλουν απλά να αποκτήσουν περισσότερα και να υπερέχουν από τον διπλανό τους, ενώ δεν και λίγοι εκείνοι που και τι δεν θα έδιναν να βρεθούν από τη μια στιγμή στην άλλη στο ζενίθ της επαγγελματικής τους καριέρας και καταξίωσης.
Το γεγονός και μόνο ότι έχουμε προσανατολιστεί σε υλικές επιθυμίες, θεωρώντας πως με αυτές θα προχωρήσουμε με όρεξη και λαχτάρα στην επόμενη μέρα, το γεγονός ότι έχουμε αποκλείσει τον εαυτό μας από αιτήματα για μια διαφορετική αντιληπτική δυνατότητα επεξεργασίας των κοινωνικών δομών, αυτό ακριβώς μας σπρώχνει σε σημαντικά αδιέξοδα από τη στιγμή που ιεραρχούμε τις ανάγκες μας με βάση περισσότερο του τι παράγουμε και λιγότερο του τι μας παρέχεται. Ας σκεφθούμε πιο σοβαρά.
Αυτά περί καταναλωτισμού να τα λέγατε πριν δέκα χρόνια ακόμα, κάποιο νόημα θα είχαν. Να τα λέτε
τώρα σε ανθρώπους που πρέπει να την βγάλουν με 500 Ευρώ το μήνα είναι τουλάχιστον γελοίο. Να μιλάτε για καριέρες που κυνηγούν οι άνθρωποι σε μια κοινωνία με πάνω από 20% ανέργους είναι εξωφρενικό. καλό το κάθε αφήγημα του ανθρώπου, αλλά να μην προσβάλλει την ανθρώπινη νοημοσύνη, και εδώ και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Αξιότιμε κύριε,το κείμενο σας βάζει ένα σωστό για την κοινωνία μας ερώτημα είναι όμως τοποθετημένο σε φιλοσοφική βάση με στοιχεία σουρεαλισμού,δεδομένης της οκονομικής κατάστασης της πατρίδος μας.Διαχρονική αξία έχει σαν πατριωτικός προσανατολισμός όπως ελέχθη από τον Τζών Κέννεντυ “Μην κοιτάς τι μπορούν να κάνουν οι ΗΠΑ για σένα,κοίτα τι μπορείς να κάνεις εσύ για την πατρίδα σου τις ΗΠΑ”.Αυτό όμως το είπε ένας Πρόεδρος που αντιμετώπισε στα παιδία των μαχών την σχιζοφρένια της μιας πλευράς των ακραίων του Βερολίνου και του Τόκυο και ως πρόεδρος τον παροξυσμό της άλλης της πλευράς των αλλοφρόνων της Μόσχας,που προκάλεσαν αδιανόητα ανθωπιστικά δράματα και πληγές….Στην χώρας μας τον τελευταίο καιρό ευδοκιμεί η παραγωγή (και κατανάλωση;)κουτόχορτου.Με εκτίμηση..