Mark Achbar Εκδόσεις Παρατηρητής
» Κατασκευάζοντας Συναίνεση
» Ο Νόαμ Τσόμσκυ και τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας
Σήμερα, η Διεθνής “Μηχανική” κατασκευής πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών συναινέσεων για εκμετάλλευση και επικυριαρχία, αυξάνει τις δράσεις της σε επικίνδυνο βαθμό.
Στο βιβλίο της βραβευμένης ταινίας του Peter Wintonick και Mark Achbar ερωτάται: «αν υπάρχει κάτι περισσότερο που καθορίζει τη δομή της πρότασης από το αν αυτή έχει νόημα ή όχι. Αυτό που σημαίνει μια επίθεση στη θεμελιακή δομή του κρατικού καπιταλισμού που δεν είναι κάτι πολύ μακρινό στο μέλλον».
• Αλλά, ποιοι καταδικάζουν τους ριζοσπαστικούς δημοκράτες και πόσο υπάρχουν άνθρωποι με εξουσία που έχουν τη χώρα στην ιδιοκτησία τους και δεν πρόκειται να την αφήσουν να ξεφύγει από τον έλεγχό τους; Όμως, η κοινότητα των Γάλλων διανοουμένων (μόνο των Γάλλων;) απλώς είναι ανίκανη να αντιληφθεί τα θέματα που διακυβεύονται…
Με την πολυεπΙπεδη γλΩσσα του κινηματογρΑφου
Είχε γυριστεί μια ταινία βασισμένη στις ιδέες του Νόαμ Τσόμσκυ για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αλλά, και για τη σχέση του ίδιου προς τα μέσα ενημέρωσης, η οποία είναι ουσιαστικά διαφορετική μέσα και έξω από τις Η.Π.Α.. Η ταινία αυτή, επικοινωνεί συγχρόνως σε πολλά επίπεδα, χρησιμοποιώντας όλων των ειδών, τα οπτικά, ακουστικά και μουσικά επινοήματα για να προσελκύσει στις ιδέες της με δικές της χειραγωγικές τεχνικές. Συμπεριλαμβανομένης της προσωποποίησης, συχνά μιμούμενη κοροϊδευτικά τους κανόνες των εμπορικών μέσων ενημέρωσης και των παραδοσιακών ντοκιμαντέρ. Κι όμως, ο Τσόμσκυ στα γραφτά του ιδιοποιείται μερικές φορές τη φωνή των αντιπάλων του, χρησιμοποιώντας – υιοθετώντας έναν σαρκαστικό και ειρωνικό τόνο, το ίδιο έκαναν και οι δημιουργοί της ταινίας χρησιμοποιούντες την πολυεπίπεδη γλώσσα του κινηματογράφου.
Για μια αΙσθηση κριτικΗς συμμετοχΗς
Το ντοκιμαντέρ αυτό έχει αγγλικό τίτλο: Manufacturing Consent (Κατασκευάζοντας τη Συναίνεση). To Manufacturing Consent είναι μια αυτο-ερευνητική ταινία πάνω στα μέσα ενημέρωσης και χρησιμοποιεί μια ποικιλία από οπτικοακουστικές στρατηγικές, για να εξάρει την αίσθηση της επικοινωνίας. Χρησιμοποιεί δε μια προοπτική των μίντια μέσα στα μίντια. Οι δημιουργοί της ταινίας προσπάθησαν να αποκαλύψουν διαδικασίες κατασκευής μέσων ενημέρωσης, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν στο θεατή μια αίσθηση κριτικής συμμετοχής. Με βάση την ταινία αυτή κυκλοφόρησε το 1996 από τις εκδόσεις “Παρατηρητής” της Θεσσαλονίκης. Το βιβλίο αυτής της βραβευμένης ταινίας, που τη δημιούργησαν οι Peter Wintonick και Mark Achbar. Η έκδοση, έγινε με επιμέλεια του Mark Achbar. Είναι μια πρωτότυπη ταινία, που χωρίζεται σε δύο μέρη ως εξής:
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
• Έλεγχος της σκέψης σε μια δημοκρατική Κοινωνία
• Αυτοί που εξόρυξαν
• Τα μάτια των ανθρώπων
• Τους μέμφονται
• Γιατί είναι τυφλοί
• John Milton 1964
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
• Ενεργοποιώντας τη διαφωνία
Πρωτότυπη ταινία που εκδόθηκε επίσης σ’ ένα πρωτότυπο βιβλίο. Από αυτό εμείς, σήμερα, επισημαίνουμε διάφορα αποσπάσματα:
ΕΝΑ ΜΟΝΤΕΛΟ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)
«Ένα μοντέλο προπαγάνδας εστιάζεται στην ανισότητα του πλούτου και της εξουσίας και στα πολυεπίπεδα αποτελέσματά της πάνω στα συμφέροντα και στις επιλογές των Μ.Μ.Ε.. Αυτό, χαράζει τους διαύλους μέσω των οποίων το χρήμα και η εξουσία είναι σε θέση να φιλτράρουν τα νέα που πρέπει να κυκλοφορήσουν, να περιθωριοποιήσουν τη διαφωνία και να επιτρέψουν στα κυβερνητικά και στα κυρίαρχα ιδιωτικά συμφέροντα να περάσουν τα κινήματά τους στο κοινό… Καθορίζοντας τις προϋποθέσεις της συζήτησης και της ερμηνείας και ποια είδηση αξίζει καταρχήν να δημοσιευθεί, εξηγεί τη βάση και τις λειτουργίες αυτού που ισοδυναμεί με εκστρατεία προπαγάνδας».
Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΩΝ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΩΝ
(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)
«Αυτή η επιρροή είναι πολλές φορές πολύ περισσότερο άμεση… Πολλοί παράγοντες ωθούν τα Μ.Μ.Ε. να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του πλέγματος κράτος – επιχειρήσεων.
Η αντιπαράθεση με την εξουσία κοστίζει πολύ και είναι δύσκολη. Το 1989 ένα τηλεοπτικό ειδικό αφιέρωμα βγήκε στον αέρα χωρίς διαφημίσεις, σ’ ένα καλωδιακό κανάλι, μετά από απόσυρση 8 διαφημιστών, εξαιτίας πίεσης από τη βιομηχανία υλοτόμησης».
ΟΙ ΕΓΧΩΡΙΕΣ ΠΗΓΕΣ
ΕΞΟΥΣΙΑΣ
(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)
«Αυτές, παραμένουν βασικά οι ίδιες ανεξάρτητα όποιο κι αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα…
Αλλά… Δεν πιστεύω ότι πρέπει οι άνθρωποι να εξαναγκάζονται, να ενοικιάζουν τον εαυτό τους προκειμένου να επιβιώσουν… Πάντως, οι υψηλές θέσεις λήψης αποφάσεων παραμένουν σε συντριπτικό βαθμό στα χέρια αντιπροσώπων μεγάλων επιχειρήσεων και λίγων νομικών εταιριών που φροντίζουν κυρίως επιχειρηματικά συμφέροντα του ενός ή του άλλου τομέα της ιδιωτικής οικονομίας».
Για να συμπληρώσουμε εμείς:
Όμως, αυτά που είναι κυρίαρχα σήμερα όπως αποδείχθηκε με την υπόθεση της “ντροπολογίας” Πάχτα, όπου ένας επιχειρηματίας (με αδιαφανή διεθνή, ίσως, συμφέροντα πίσω του) κατόρθωσε να εξευτελίσει, κυριολεκτικά, όλο το αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτικό μας σύστημα. Δυστυχώς, ατυχώς, αληθώς, κατασκευάζοντας συναίνεση. Ενώ, τα Μ.Μ.Ε. χορεύουν ακόμα, το δικό τους πυρρίχιο χορό των δικών τους συμφερόντων.
Ένα εγχειρίδιο αυτοάμυνας, ένα εξαιρετικό βιβλίο – ταινία, με πλούτο θέσεων γι’ αυτή την τόσο δραματική δημοκρατική μας κατάσταση. Και ιδιαίτερα για τον τόσο επικίνδυνο ρόλο που διαδραματίζουν τα μαζικά μέσα επικοινωνίας στον κόσμο και στη χώρα μας. Ιδιαίτερα σ’ αυτή την εξαιρετικά δύσκολη φάση έκφρασης και επικοινωνίας της ακέραιης και όχι της κατακερματισμένης αλήθειας, η οποία παρατηρείται συνεχώς σε βάρος των πολιτών αλλά και όλων των παραμέτρων των εθνικών κοινωνικών συμφερόντων της χώρας, αλλά και με παρεμπόδιση των όσο το δυνατόν δημιουργικών αντιστάσεων στη χώρα μας κατά τη Συναίνεση συμφερόντων που διαστρέφουν και καταστρέφουν.
