Νέα χρονιά επρόβαλε, με κρύα και με χιόνια
θαρρώ δεν έχουν τελειωμό τα δύσκολά μας χρόνια.
Αναστορούμαι τσοι χρονιές τση ξένοιαστής μας νιότης
πιστεύαμε πως ευτυχής θα είν’ η ανθρωπότης.
Ούλος ο κόσμος καρτερεί με περισή λαχτάρα
κάθε χρονιά που θα φανεί, να φυγ’ η κατσιφάρα.
Καλλιεργεί και χαίρεται, δε χάνει καθ’ ελπίδα
πως κάθε χρόνο θα γενεί καλύτερ’ η πατρίδα.
Να ξαναζήσει Ελληνικές, αληθινές σκολάδες
για να χαρούν οι Χριστιανοί, ν’ ανάψουν τσοι λαμπάδες.
Ν’ ανοίξουν τα νοικοκυριά, να λάμψει καλοσύνη
με αρχοντιά, με σεβασμό κ’ ό,τι η αγάπη δίνει.
Ετσά θα ζήσουμε ξανά, θα ζήσει κι η πατρίδα
δίχως κακία, επιβουλή, διχόνοιας παγίδα.
Κάθε πολίτης γνωστικός, εργάτης αντρειωμένος
θα λογαριάζει, θα γλεντά στη γη ευτυχισμένος.
Αν είναι σίγουρος, σωστός και ντρέτος στη δουλειά ντου
κι έχει υγεία προσωπική κι η οικογένειά ντου.
