ΤΟ ΟΤΙ η νέα κυβέρνηση της χώρας, η “αριστερή” συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ., δημιουργεί καθημερινό πονοκέφαλο στην Ε.Ε., ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη, ήταν και είναι αναμενόμενο.
ΟΙ ΣΥΝΕΧΕΙΣ αναταράξεις, με τη λεγόμενη “δημιουργική ασάφεια” (!), παρά τα σκαμπανεβάσματα της αδρεναλίνης αγορών και καταθετών, αλλά και ημών των απλών δύσμοιρων πολιτών, έχει -ή θα μπορούσε να έχει- τα θετικά της:
ΕΥΕΛΠΙΣΤΟΥΜΕ ότι προκαλείται ένας “εις βάθος” προβληματισμός για το πού πάει τελικά η Ε.Ε.; Η σημερινή μορφή της Ε.Ε. είναι δυνατόν να επιβιώσει, με αυτές τις εσωτερικές κραυγαλέες αντιθέσεις;
ΥΠΑΡΧΕΙ μια πολλαπλότητα και ποικιλία ιδεόχρωμων δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων, αλλά και αβυσσαλέες οικονομικές πρακτικές σε κάθε χώρα χωριστά. Αυτό φάνηκε με την… εμφάνιση του κ. Βαρουφάκη, βαθύ γνώστη της παγκόσμιας οικονομίας και ρηξικέλευθου διαπραγματευτή, στο Eurogroup.
ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ δεδομένα -διαφορετικών, δηλαδή, κοινωνικοπολιτικών και οικονομικών εφαρμογών σε κάθε χώρα, μάλιστα με μια elite κρατών (Γερμανία κ.λπ.) που επιβάλλουν στους άλλους με ασφυκτικά μέτρα τις δικές τους απόλυτες απόψεις, πώς είναι δυνατόν να διατηρηθεί για πολύ μια τέτοια Ευρωπαϊκή Ενωση;
ΕΞΑΛΛΟΥ, η συνεχιζόμενη κρίση –που αποδεικνύεται ότι δεν είναι μόνον οικονομική, αλλά και διαπολιτισμική με τα εθνικά στερεότυπα και τις εκατέρωθεν προσβολές σε έξαρση– αναδεικνύει την αδυναμία συνέχισης της Ε.Ε., όπως την ξέρουμε.
ΠΡΙΝ 143 χρόνια, ο Γάλλος συγγραφέας Βίκτωρ Ουγκώ ονειρευόταν μια αντίστοιχη με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, Ενωμένη Ευρώπη! Που, δυστυχώς, με τις εγγενείς αδυναμίες της μένει ακόμη στη σφαίρα του ονείρου…
ΒΕΒΑΙΑ, αν οι ίδιοι οι λαοί της Ε.Ε. δεν αποκτήσουν ταυτόχρονα με την εθνική τους συνείδηση και μια κοινή συνείδηση, την ευρωπαϊκή κι αν δεν συντονιστούν πολιτικές και οικονομίες σε έναν κοινό στόχο, αν δεν δημιουργηθεί μια κοινή εξωτερική πολιτική, με ενιαία “ευρωπαϊκά” σύνορα, ενιαίο νόμισμα και Σύνταγμα, με ίσα δημοκρατικά δικαιώματα και ευκαιρίες για όλους τους πολίτες, το όνειρο του Ουγκώ θα παραμένει.
ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ πως τα όσα διαδραματίζονται στη χώρα μας, αλλά και στον Νότο της Ε.Ε., να αποτελέσουν την αιτία ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες μιας πραγματικής δημοκρατικής Ε.Ε. των λαών. Θα υπάρξει, όμως, κοινή πολιτική βούληση ή θα χωριστεί η Ε.Ε. Οριστικά σε Βορρά και Νότο;
