Νέα ήθη

Το κόμμα της Ν.Δ. πήρε μια αξιόλογη πλειοψηφία, ώστε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Οσοι ψήφισαν δεξιόστροφα δεν είναι μειωμένης αντίληψης.
Κάτι διείδαν, κάτι περιμένουν, αλλά όχι από τη μια μέρα στην άλλη, από τους δύο πρώτους μήνες. Δεν πρέπει κανείς, να τους απορρίπτει από τον πρώτο καιρό.
Τα φιλελεύθερα καθεστώτα για να δώσουν δείγματα γραφής της πολιτικής τους και να δουν οι πολίτες κάποια βελτίωση των συνθηκών ζωής τους, χρειάζονται χρόνο.
Αρκεί, να μην τους πάρουν “φαλάγγι” τα συμφέροντα των ελίτ, να μην “ξεσαλώσουν” και αρχίζουν να “ξεζουμίζουν” τα βαλάντια των χαμηλών τάξεων, που τους κάνουν να δυσανασχετούν και να στοχάζονται, ότι το σύστημα ξεθεμελιώθηκε. Οποιος αισθάνεται ότι έχει κάποια εξουσία, την ασκεί “εξυπνακίστικα” μέχρι ο αδικούμενος να προσφύγει στα δικαστήρια και δικαιωθεί, αλλά η αφαίμαξη θα έχει επιτελεσθεί.
Το δίκιο στην πολιτική είναι ανύπαρκτο. Μήπως μερικοί δημοσιογράφοι πράττουν σωστά, όταν σχολιάζουν την πολιτική; Δείτε πως είναι κομματικοποιημένος ο Τύπος. Επικρατεί μια συμφεροντολογική σύγχυση και αναστάτωση με “επικές κωλοτούμπες” που δεν προοιωνίζουν τίποτα σταθερό για τη σοβαρότητά τους. “Είπα-ξείπα” κατά το κοινώς λεγόμενο, που τ’ ακούγαμε και απ’ τον Λογοθετίδη στον “Ζηλιαρόγατο”.
Ενώ καυτηρίαζαν και επιτιμούσαν, άλλοτε τις πράξεις των πολιτικών, όταν αυτοί γίνονται εξουσία, συνωστίζονται ποιος να βρει τα περισσότερα τρωτά των αντιπάλων των, να κατηγορήσουν αυτούς, που άλλο εξυμνούσαν, κάνοντας την “τρίχα τριχιά”.
Ανθρωποι ευφυείς με γνώσεις και ζηλευτή πνευματική καλλιέργεια, όταν αναλαμβάνουν υψηλά θεσμικά καθήκοντα και αξιώματα, γίνονται “μαριονέτες” με συμπεριφορές, που άλλοτε κατέκριναν. Μεταμορφώνονται, μετρατρέπονται, σε ρόλους, που δεν τους ταιριάζουν κατευθύνουν δε την πολιτική της εθελοδουλείας. Και οι πολίτες ψηφοφόροι, που αντιλαμβάνονται τη διαφορά και βλέπουν το ίδιο έργο σε επανάληψη με διαφορετικούς παράγοντες βαριούνται και απαξιούν ακόμα και να διαμαρτυρηθούν.
Βρισκόμαστε σ’ ένα γεωστρατηγικό χώρο, που εκτυλίσσονται διάφορα επικοινωνιακά γεγονότα. Η κυβέρνηση με τον τρόπο της μετατρέπει το παλιό σε νέο. Το διατηρεί στην επικαιρότητα και ας ζημιώνονται οι πολλοί, ενώ ωφελούνται οι λίγοι. Τα μυαλά δεν αλλάζουν. Ιδέες αναδύονται απ’ το “καταχώνιασμά” τους στα βάθη της συνείδησης των ανθρώπων της εξουσίας και αναδεικνύουν κάθε είδους καχυποψία, που έχει φωλιάσει στις ψυχές τους κι έχουν κρατηθεί σαν παρακαταθήκη, να χρησιμοποιηθούν, όταν χρειασθεί.
Δεν έχουμε απαλλαγεί απ’ την εμμονή σε ξένα μοντέλα υπερσυγκεντρωτικής διοίκησης. Σχέδια στρατηγικών επιλογών, για εθνική ανασυγκρότηση, για αξιοποίηση των γεωπολιτικών πλεονεκτημάτων της χώρας και την αναβάθμιση του ρόλου της στα Βαλκάνια, ακούγονται, αλλά δεν φαίνεται ο προσεταιρισμός των ικανών “μεσαζόντων” για την πραγματοποίησή των.