Η ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ Μεσόγειος και το Μεσανατολικό υπήρξαν ανέκαθεν καίρια θέματα για κάθε πρόεδρο των ΗΠΑ. Βλέπετε, οι πόλεμοι σε όλον τον πλανήτη είναι «ευλογία» για τους εμπόρους των όπλων, και οι ΗΠΑ είναι ο πρώτος έμπορος!
BEBAIA, όσο διαρκούσε ο λεγόμενος ψυχρός πόλεμος ανάμεσα στη Σοβιετική Ένωση και το Δυτικό κόσμο, η «ισορροπία τρόμου» καλά κρατούσε, όπως και οι πωλήσεις όπλων! Τώρα η μεν Ρωσία προσπαθεί μόνη της να ανακτήσει την παλιά αίγλη της βασιζόμενη κυρίως στην ενεργειακή πολιτική και την εξωστρέφεια που επιδεικνύει, ενώ οι ΗΠΑ διαπιστώνουν πως οι οικονομικοί γίγαντες της Ασίας και η Ε.Ε. είναι σημαντικοί και απειλητικοί αντίπαλοι της οικονομίας της. Ο «απομονωτισμός» μάλλον δεν είναι στη φύση τους.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ στη Συρία (εμφύλιος) τραβάει εις μάκρος και το προσφυγικό είναι ήδη μια βραδυφλεγής βόμβα για την ανατολική λεκάνη της Μεσογείου και για όλη την περιοχή της… Στο συριακό «παίζονται» οι σχέσεις ανάμεσα σε Ρωσία και ΗΠΑ. Στόχος του Τραμπ –λέγεται ότι- είναι η εξόντωση του ISIS (Ισλαμικό Κράτος) και ταυτόχρονα η δημιουργία μιας ιδιαίτερης σχέσης με τη Ρωσία. Επειδή δε η Τουρκία (ο Ερντογάν, ο μεγαλομανής) θέλει να «παίξει» σε δυο ταμπλό (ΗΠΑ-Ρωσία) ώστε να είναι ο κυρίαρχος της περιοχής, οφείλουμε εμείς οι Έλληνες να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στις αυξανόμενες προκλήσεις ενός κακόπιστου, ασταθούς γείτονα.
ΑΝ, η δημόσια παραδοχή από τον Αμερικανό ΥΠΕΞ -μάλιστα κατά την επίσκεψή του στην Αγκυρα- ότι για τον μελλοντικό ρόλο του Ασαντ (Συρία) θα αποφασίσει ο συριακός λαός γίνει πραγματικότητα, τότε νομίζουμε ότι θα υπάρξει στροφή της αμερικανικής πολιτικής και στο Κουρδικό. Τόσο οι Ρώσοι, όσο και οι Αμερικανοί θέλουν τη δημιουργία ενός ελεύθερου Κουρδικού Κράτους, ο καθένας για δικούς του λόγους. Για το λόγο αυτό ο Ερντογάν έχει «ξεσαλώσει» με το Αιγαίο, διότι σε καμιά περίπτωση δεν θα θελήσει να παρουσιαστεί ως ο ηττημένος του Συριακού πολέμου!
Ο ΑΠΡΙΛΗΣ, όσο ποιητικός κι αν είναι, είναι «σκληρός» μήνας για τη διεθνή πολιτική στην περιοχή μας. Η Μεγάλη Παρασκευή (κορύφωση των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο) και η 16η του Απρίλη (ημέρα δημοψηφίσματος στην Τουρκία/Πάσχα Ορθοδόξων) αποδεικνύονται οι πιο κρίσιμες και καταλυτικές ημερομηνίες.
ΚΑΘΕ «νέα» αμερικανική πολιτική δεν συνεπάγεται, άραγε, και νέες ανακατατάξεις στον πλανήτη; Η συζητούμενη επέκταση της βάσης της Σούδας δεν είναι καθόλου τυχαία. Μακάρι, ό,τι πρόκειται να αλλάξει εδώ, να μην είναι με πόλεμο…
