Νέα στοιχεία για την υπόθεση µε τις παρένθετες µητέρες ήρθαν στο φως µετά τη σύλληψη και απολογία της 47χρονης υπηκόου Γεωργίας η οποία συνεργαζόταν µε την κλινική των Χανίων.
Χθες, µετά την απολογία της, η 47χρονη αφέθηκε ελεύθερη µε τους περιοριστικούς όρους της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, της εµφάνισης στο Αστυνοµικό Τµήµα της περιοχής που θα διαµείνει δύο φορές το µήνα και την καταβολή χρηµατικής εγγύησης 15.000 ευρώ.
Σύµφωνα µε όσα υποστηρίζει η 47χρονη, η οποία είχε συλληφθεί µετά από ευρωπαϊκό ένταλµα στην Ιταλία και οδηγήθηκε χθες στον Ανακριτή Χανίων, η ίδια είχε στη Γεωργία νόµιµο φορέα για Γεωργιανές γυναίκες που ενδιαφέρονται να γίνουν παρένθετες µητέρες και µεσολαβούσε προκειµένου να οργανωθεί το ταξίδι τους στα Χανιά.
Στο Γραφείο της 47χρονης απευθύνονταν γυναίκες από τη Γεωργία οι οποίες στη συνέχεια έρχονταν στα Χανιά όπου διέµεναν όσο διαρκούσε η εγκυµοσύνη τους.
Ο δικηγόρος της 47χρονης, Ηλίας Αναγνωστόπουλος, δήλωσε στα “Χ.ν.” ότι οι κατηγορίες που της απαγγέλθηκαν «είναι αυτές που έχουν απαγγελθεί και σε άλλους κατηγορουµένους για γυναίκες από τη Γεωργία οι οποίες δεχόντουσαν να γίνουν παρένθετες µητέρες, όπως επίσης και για τη µεσολάβηση σε δότριες ωαρίων. Αυτά σε σχέση µε την κλινική στα Χανιά».
Ο ίδιος ανέφερε ότι η 47χρονη «έχει έναν νόµιµο φορέα στη Γεωργία στον οποίο απευθύνονται Γεωργιανές γυναίκες που ενδιαφέρονται να γίνουν παρένθετες µητέρες και µεσολαβούσε προκειµένου να οργανωθεί το ταξίδι τους αλλά και σχετικά µε τα χαρτιά που χρειάζονται για να γίνουν στη Γεωργία εξετάσεις για να διαπιστωθεί ότι είναι υγιείς. Μερικές φορές τις συνόδευε και στα Χανιά. Αυτή η δραστηριότητα είναι απολύτως νόµιµη στη Γεωργία. Είναι δηλωµένη, φανερή. Και ποτέ κανείς δεν της είχε επισηµάνει ότι κάποια από αυτά που εκείνη κάνει µπορεί να θεωρηθούν παράνοµα. Εννοείται ότι σε άλλες πράξεις που αποδίδονται σε άλλους κατηγορουµένους δεν έχει καµία σχέση. Ο δικός της ρόλος ήταν η οργάνωση των γυναικών που ενδιαφέρονταν µε δική τους θέληση να έρθουν ώστε αυτό να γίνει µε έναν τρόπο ασφαλή και ικανοποιητικό».
Ο κ. Αναγνωστόπουλος υποστήριξε ότι «η εµπορία ανθρώπων δεν ευσταθεί ως κατηγορία γιατί οι γυναίκες αυτές δεν ήταν κάπου που δεν µπορούσαν να φύγουν, αν θέλανε. Είχαν τα διαβατήριά τους, είχαν τα χαρτιά τους, στεγαζόντουσαν στα Χανιά στη διάρκεια της εγκυµοσύνης γιατί αυτό εξυπηρετούσε και την παρακολούθησή τους αλλά και διότι προτιµούσαν να διανύσουν την εγκυµοσύνη στα Χανιά και όχι στην πατρίδα τους. Και βεβαίως είχαν κίνητρο οικονοµικό. Γιατί η αποζηµίωση που έπαιρναν κινείτο µεταξύ δέκα – δεκαπέντε χιλιάδων απ’ ότι έχω πληροφορηθεί, που για τα Γεωργιανά εισοδήµατα είναι ένα πολύ σηµαντικό ποσό. Αρκετές λοιπόν από αυτές τις γυναίκες ενίσχυαν τον οικονοµικό προϋπολογισµό, ξεπλήρωναν δάνεια. Σε αυτό το περιβάλλον η δική µας εντολέας δεν µπορούσε να σκεφτεί ότι υπάρχει κάτι παράνοµο σε αυτά που κάνει. Και βεβαίως ουδέποτε κλήθηκε από τις ελληνικές αρχές να απολογηθεί γιατί αν είχε κληθεί στην κατοικία της, που δεν ήταν δύσκολο να διαπιστωθεί, θα είχε εµφανιστεί κανονικά. Αντ’ αυτού ο προηγούµενος ανακριτής εξέδωσε ένα ένταλµα ότι είναι αγνώστου διαµονής µε αποτέλεσµα όταν ταξίδευε στην Ιταλία να τη συλλάβουν µε το Ευρωπαικό Ενταλµα Σύλληψης».
