NOAM CHOMSKY
Ελληνικές Εκδόσεις 2000
Με τα θαυμαστά επιτεύγματα της προπαγάνδας αυτής να συνεχιστεί από τους Χίτλερ-Μουσολίνι, τον Στάλιν-ΜΑΟ κ.λπ.
Για να συνεχίζεται σήμερα με πολλά μέσα και τρόπους στη Νέα Τάξη με «Μυστικά και Ψέματα», και με συνεχή ψευδοΔημοκρατικότητα. Αλλά τώρα, πως σωζόμαστε από τις προπαγάνδες «Δημοκρατικού» ελέγχου των πάντων;
ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΟΥΣ “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ” ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΥΣ
Με έλεγχο των πάντων με τα θαυμαστά επιτεύγματα της προπαγάνδας που ξεκίνησε από την Αμερική και στη συνέχεια από τους ολοκληρωτισμούς του Α και Β παγκοσμίους πολέμους, αλλά και όλην την περίοδον του Ψυχρού Πολέμου.
Για να συνεχιστεί ο «έλεγχος» των εντύπων, των τηλεοπτικών και των σύγχρονων ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας σε μεγαλύτερη κλίμακα σήμερα.
Για να φθάσει στους σημερινούς καιρούς μας να μας κατακλύζουν προπαγανδιστικές αλλοτριώσεις, σε παγκόσμια, σε εθνική και τοπική περιφερειακή διαδικασία. Όπως, συμβαίνει τώρα, στη χώρα μας, που επαχθή μέτρα, επιβάλλονται και στον τοπικό τύπο – όπως τα «Χανιώτικα Νέα» επιβάλλεται ο έλεγχος κάθε ανεξάρτητης φωνής.
ΣΕ ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ;
Όμως, ποιά είναι η πρώϊμη ιστορία της προπαγάνδας; εγώ και της ειδικής, της σύγχρονης επικοινωνίας έχω ξαναγράψει στα «Χανιώτικα Νέα» γι’ αυτό το σημαντικό (ολέθριο) γεγονός. Ο Νόαμ Chomsky ασχολήθηκε συστηματικά και πραγματικά για να αποκαλύψει μαζί με τους μεγάλους διανοούμενους όπως, τον διάσημο αραβο-αμερικανό καθηγητή ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΣΑΪΝΤ, και τον αμερικανό δικηγόρο δάσκαλο και συγγραφέα, που υπηρέτησε ως Γενικός Εισαγγελέας επί προεδρίας Τζόνσον.
Στο προ-εισαγωγικό κείμενο του βιβλίου αναφέρονται τα εξής σημαντικά: «Ο ρόλος των μέσων μαζικής ενημέρωσης στη σύγχρονη πολιτική μας αναγκάζει να θέσουμε το ερώτημα, σε τι είδους κόσμου και σε τι είδους κοινωνία θέλουμε να ζούμε και συγκεκριμένα με ποια έννοια της Δημοκρατίας θέλουμε η κοινωνία μας να είναι μια δημοκρατική κοινωνία.
ΔΥΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ
Από αυτές τις δύο Δημοκρατικές αντιλήψεις η μια πρεσβεύει ότι η Δημοκρατική κοινωνία είναι αυτή στην οποία οι πολίτες έχουν τα μέσα για να συμμετέχουν κατά ένα σημαντικό τρόπο στη διαχείριση των υποθέσεών της και τα μέσα ενημέρωσης είναι ελεύθερα και ανοιχτά για όλους.
Όμως, μια εναλλακτική αντίληψη της Δημοκρατίας είναι αυτή που οι πολίτες πρέπει να είναι αποκλεισμένοι από τη διαχείριση των υποθέσεών τους και τα μέσα επικοινωνίες να είναι πολύ αυστηρά ελεγχόμενοι. Αυτή η μορφή της Δημοκρατίας, μπορεί ν’ακούγεται σαν μια παράξενη αντίληψη για τη Δημοκρατία. Όμως, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι αυτή είναι η επικρατούσα αντίληψη.
Στην πραγματικότητα, αυτή η αντίληψη υπάρχει εδώ και πολύ καιρό όχι μόνο στην πράξη, αλλά ακόμα και στη θεωρία…
Η ιστορία αυτής της εναλλακτικής «Δημοκρατίας» πάει πίσω στις πρώτες σύγχρονες Δημοκρατικές επαναστάσεις, στην Αγγλία του 17ου αιώνα η οποία, από τότε εκφράζει αυτή την αντίληψη…
Ο Ν. Chomsky, στα κείμενά του στέκεται στην περίοδο αυτή για να πει σημαντικά πράγματα. Πώς αυτή η ιδέα της Δημοκρατίας εξελίσσεται και το γιατί και πώς το πρόβλημα των μέσων μαζικής επικοινωνίας εντάσσεται σ’ αυτό το πλαίσιο.
Όμως, ο Τσόμσκυ, το δεύτερο κείμενό του το αρχίζει από την «πρώϊμη ιστορία της προπαγάνδας».
Για να αναφερθεί στο πρώτο κρατικό εγχείρημα προπαγάνδας. Αυτό, για το οποίο έχω ξαναγράψει και εξακολουθεί και σήμερα σε όλες τις κρατικές ενορχηστρώσεις προπαγάνδας να είναι κυρίαρχο.
την εθνική και την διεθνή κοινή Γνώμη όπως έγινε με τον εκλεγμένο το 1916, πρόεδρο Ουίλσον των ΗΠΑ.
ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΗ ΑΛΩΣΗ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Γ. ΟΥΙΣΛΟΝ
Τότε, που είχε αρχίσει ο Ευρωπαϊκός Α΄ πόλεμος από το 1914 και είχε γίνει παγκόσμιος. Ο Ουίλσον εκλέχτηκε με την ιστορική κομματική διακήρυξη με τίτλο: «ΕΙΡΗΝΗ χωρίς Νίκη». Αυτό το σημαντικό γεγονός έγινε, ακριβώς, στη μέση του πρώτου παγκόσμιου πολέμου.
Βασικά, τότε, ο Αμερικανικός λαός είχε άκρως Ειρηνιστικές ιδέες και πίστευε ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να συμμετέχει σ’ ένα ευρωπαϊκό πόλεμο.
Όμως, η κυβέρνηση του Ουίλσον ήταν στην πραγματικότητα δεσμευμένη στον πόλεμο (για τα μεγάλα συμφέροντα), κατ’ αρχή των αμερικανικών πολεμικών βιομηχανιών καθώς και των Γεωπολιτικών από τότε σχεδίων της Αμερικής, με προοπτική για εξουσιαστικό άνοιγμα στον παγκόσμιο χώρο. Τότε, η κυβέρνηση Ουίλσον, ίδρυσε (πριν από τους ευρωπαϊκούς φασισμούς και τους σοβιετικούς) μια κυβερνητική επιτροπή προπαγάνδας, την αποκαλούμενη επιτροπή ΚΡΙΛ.
ΔΥΟ ΤΕΡΑΤΩΔΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ
Αυτή η επιτροπή πέτυχε μέσα σε έξι μήνες να μετατρέψει, τον φιλειρηνικό αμερικανικό πληθυσμό σε ιστορικούς πολεμοκάπηλους που ήθελαν να ξεσκίσουν κάθε τι το γερμανικό και να ξεσκίσουν τους Γερμανούς από άκρο σε άκρο, πηγαίνοντας στον πόλεμο για να σώσουν τον κόσμο.
Αυτό ήταν το ΜΕΓΑ κατόρθωμα της προπαγανδιστικής επιτροπής Κριλ. Αυτό το κατόρθωμα οδήγησε σ’ ένα ακόμη μεγαλύτερο κατόρθωμα αμέσως μετά το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου το 1916.
Όπου μετά τη σοβιετική επανάσταση του 1017 δημιουργήθηκε ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΦΟΒΟΣ
Χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιες τεχνικές για να διεγείρουν έναν ιστορικό κόκκινο φόβο, όπως ονομάστηκε αυτός ο φόβος, που κατάφερε πολύ καλά να καταστρέψει τα συνδικάτα, και να εξαλείψει τα επικίνδυνα προβλήματα, όπως η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ανθρώπου και της ελεύθερης πολιτικής σκέψης.
Όμως ο πρόεδρος ΤΡΑΜΠ, παρά τις αντιπυρηνικές συνομιλίες του με τον σκληρό πρόεδρο ΚΙΜ της Βόρειας Κορέας τί θα προσφέρει στον αμερικανικό λαό και στον κόσμο; Ειρήνη ή πόλεμο;
ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΑΓΝΟΗΣΑΝ ΤΟΝ ΣΟΒΙΝΙΣΜΟ
ΚΑΙ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ
Εκτός από το επιχειρηματικό κατεστημένο και από τα επηρεαζόμενα Μαζικά Μέσα Επικοινωνίας πήραν μέρος δυνάμεις στήριξης, με μεγάλο ενθουσιασμό, ήταν οι διανοούμενοι, άνθρωπο του κύκλου του Τζον Ντιού, που αισθάνονταν μεγάλη υπερηφάνεια η οποία φαίνονταν και στα γραπτά τους εκείνου του καιρού. Για να τονίσει Chomsky ότι όλοι αυτοί, τα πιο έξυπνα μέλη της κοινωνίας ήταν ικανοί να οδηγήσουν έναν απρόθυμο πληθυσμό σε πολεμικό τρόμο κρατώντας τον και προκαλώντας σοβινιστικό φανατισμό.
Ακόμα αναφέρει ότι υπήρχε μια σοβαρή προσπάθεια να κατασκευάσουν ωμότητες για τους ούνους, μικρά πεδία στο Βέλγιο, με τα χέρια τους κομμένα. Ενώ πολλά άλλα πέρα από αυτά ήταν εφευρέσεις του Βρετανικού Υπουργείου Προπαγάνδας, του οποίου η δέσμευση εκείνο τον καιρό, μάλιστα, όπως παρουσιάζεται από τα ντοκουμέντα των διαβουλεύσεων ήταν να κατευθύνει τις σκέψεις του περισσότερου κόσμου. Ακόμα όμως περισσότερο ήθελαν αποφασιστικά να ελέγχουν τη σκέψη των πολιτών και των διανοουμένων των ΗΠΑ.
ΤΟ ΖΑΛΙΣΜΕΝΟ ΚΟΠΑΔΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΤΑΙ
ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΗ
Στόχος αυτής της δημοκρατίας ήταν να διασπείρουν την προπαγάνδα που κατασκεύαζαν και να μετατρέψουν τις συνειδήσεις των πολιτών από φιλειρηνικές σε υστερικές, υπέρ του πολέμου.
Για να επισημάνει ο Νόαμ Τσόμσκυ ότι: «η κρατική προπαγάνδα, όταν υποστηρίζεται από τις μορφωμένες τάξεις μπορεί να έχει μεγάλα αποτελέσματα, όταν δεν έχει καμία εκτροπή. Ολοκληρώνοντας δε αυτό το εισαγωγικό κείμενο τονίζει πως ο προπαγανδισμός: «Ήταν ένα μάθημα που έμαθε ο Χίτλερ και πολλοί άλλοι που το εφαρμόζουν ακόμη και σήμερα οι μεγάλες χώρες αλλά και άλλες μικρότερες όπως και η δική μας στην τωρινή προπαγανδιστική της πολιτική, τόσο μέσα στη χώρα, όσο και στην εξωτερική της πολιτική που δεν πετυχαίνει τίποτα. Όμως, η κοινωνία γίνεται πιο ελεύθερη και Δημοκρατική και η προπαγάνδα είναι το ρόπαλο όπως στα ολοκληρωτικά κράτη».
Αλλά στις «Δημοκρατίες» της Νέας Τάξης του προπαγανδιστικού μηχανισμού και τα ψέματα κρατούν σε συντεταγμένη πορεία το ζαλισμένο κοπάδι, που κατευθύνεται από τη «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΗ». Όχι μόνο στην παραπλανημένη στη χώρα μας αλλά όπως αναφέρει ο Τσόμσκυ και σε άλλες χώρες, και ιδιαίτερα στην κατασκευαζόμενη προπαγάνδα μέσα κι έξω από τις ΗΠΑ που ζητούν συνεχώς νέους εχθρούς.
Στο επόμενο ο πόλεμος του κόλπου και η διαφωνία της πολιτικής κουλτούρας
