Ένα από τα κύρια προβλήματα που ταλαιπωρεί παγκοσμίως τον ενήλικο πληθυσμό ηλικίας 25 έως και 75 ετών, είναι ο πόνος της σπονδυλικής στήλης και ειδικότερα της αυχενικής και οσφυϊκής μοίρας.
Ενδεικτικά οι αιτίες του πόνου είναι: μυϊκή θλάση, σπονδυλική στένωση, σπονδυλίτιδα, σπονδύλωση, αστάθεια αρθρώσεων σπονδυλικών σωμάτων, σπονδυλολίσθηση, χρόνιες παθήσεις σπονδυλικής στήλης (π.χ. σκολίωση). Ωστόσο, η κυριότερη αιτία πόνου, σε ποσοστό άνω του 50%, είναι δισκικής αιτιολογίας (π.χ. εκφύλιση δίσκου, κήλη δίσκου ή ελεύθερο τμήμα δίσκου).
Οι αιτίες αυτές μπορούν να οδηγήσουν σε χρόνιο και οξύ πόνο με απώλεια ποιότητας ζωής, δυσκολία ή αδυναμία βάδησης, ισχιαλγία, αδυναμία άνω άκρων (αυχενικές κήλες δίσκου) ή αυχεναλγίες. Ο τρόπος αντιμετώπισης αυτών των συμπτωμάτων είναι είτε συντηρητικός (φαρμακευτική αγωγή, φυσιοθεραπεία, άσκηση), είτε χειρουργικός (δισκεκτομή -ανοικτή ή ενδοσκοπική- και αποσυμπίεση, σπονδυλοδεσία κ.ά.).
«Τα τελευταία 2-3 χρόνια, έχουν έρθει στο φως πολλές τεχνικές “ελάχιστης επεμβατικότητας” (minimal invasive techniques), γι’ αυτό όλο και περισσότεροι ασθενείς αποφασίζουν αυτού του είδους τη χειρουργική αντιμετώπιση», επισημαίνει ο Γιώργος Τριανταφυλλόπουλος, ορθοπαιδικός χειρουργός και διευθυντής του τμήματος Σπονδυλικής Στήλης στο Ιατρικό Κέντρο Περιστερίου (Όμιλος Ιατρικού Αθηνών), εξειδικευμένος αποκλειστικά σε διαδερμικές ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές σπονδυλικής στήλης, για περισσότερο από 10 χρόνια. «Ειδικότερα, οι τεχνικές αυτές που χρησιμοποιούνται για αντιμετώπιση σε περιστατικά κήλης δίσκου σε αυχένα – θώρακα – μέση, είναι διαδερμικές τεχνικές (χωρίς τομή), χωρίς γενική αναισθησία και με ελάχιστη παραμονή λίγων ωρών με τη χρήση τοπικού αναισθητικού».
«Τα 10 τελευταία χρόνια, αντιμετωπίζουμε αυτά τα περιστατικά με την τεχνική της δισκοπλαστικής, δηλαδή με χρήση γέλης (gel) το οποίο περιέχει αιθανόλη, κυτταρίνη και σκιαγραφικό υλικό. Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά, σε περιστατικά άνω των 200 ασθενών, έχοντας εφαρμόσει την τεχνική αυτή σε άνω των 400 πασχόντων δίσκων», εξηγεί ο κ. Τριανταφυλλόπουλος και συμπληρώνει:
«Σήμερα έχει προστεθεί στις επιλογές μας ένα νέο υλικό για την αντιμετώπιση των περιστατικών που αφορούν κήλες δίσκου και τη διαδερμική τους αντιμετώπιση: Διπολικό Ηλεκτρόδιο RF-Plasma Χαμηλής Εκλυόμενης Θερμικής Ενέργειας. Το ηλεκτρόδιο αυτό διαφοροποιείται και υπερτερεί σαφέστατα έναντι της χρήσης παλαιότερων τεχνικών με τη χρήση λέιζερ (laser), καθώς η εκλυόμενη ενέργεια δεν ξεπερνά τους 45°C στο μέγιστο, σε σύγκριση με τους τουλάχιστον 100°C του λέιζερ, καθιστώντας το έτσι πολύ πιο ασφαλές για τους γειτονικούς μη πάσχοντες ιστούς της δισκικής κοιλότητας».
Σύμφωνα με τον κ. Τριανταφυλλόπουλο, τα σημαντικά πλεονεκτήματα της τεχνικής αυτής είναι τα εξής:
• Εφαρμογή του υλικού χωρίς να είναι απαραίτητη η νοσηλεία του ασθενούς.
• Εφαρμογή του υλικού με ελάχιστα επεμβατική μέθοδο “minimal invasive”, ελαχιστοποιώντας και τον κίνδυνο λοίμωξης.
• Εφαρμογή με τοπική αναισθησία.
• Απουσία πόνου προκαλούμενου από μεταγενέστερη στένωση του μεσοσπονδυλίου διαστήματος μετά τη θεραπεία (facet syndrome).
• Κατά τη διάρκεια μιας εφαρμογής, πολλοί πάσχοντες δίσκοι μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη χρήση ενός μόνο ηλεκτροδίου.
• Διατήρηση του μεσοσπονδύλιου ύψους του δίσκου που έχει γίνει εφαρμογή του ηλεκτροδίου.
• Άμεσα αντιληπτά αποτελέσματα.
• Άμεση επιστροφή στην εργασία (αντί για 2 μήνες με μία επιτυχή κλασική χειρουργική επέμβαση).
• Καμία υποτροπή δεν έχει παρατηρηθεί (εμπειρία > 2 έτη).
• «Απονεύρωση» των αλγοϋποδοχέων (pain receptors) ευρισκόμενων στο οπίσθιο τμήμα του ινώδους δακτυλίου.
• Οικονομικό όφελος για τους δημόσιους ασφαλιστικούς φορείς και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, καθώς ο ασθενής δεν χρειάζεται να νοσηλευθεί και να ακολουθήσει φυσιοθεραπευτική μετεγχειρητική αγωγή, όπως μετά από μια κλασική χειρουργική αντιμετώπιση.
• Πιο σίγουρο αποτέλεσμα ιατρικής πράξης.
• Λιγότεροι ενεχόμενοι κίνδυνοι, λόγω της διαδερμικής εφαρμογής της δισκοπλαστικής.
• Διατήρηση των μυών και ιστών της πάσχουσας περιοχής, λόγω της διαδερμικής εφαρμογής του ηλεκτροδίου της δισκοπλαστικής.
