Οι εκλογές έρχονται σε μια εποχή όπου κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει και σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα γίνονται τόσα πολλά. Εκλογές, δημοψήφισμα και πάλι εκλογές μέσα σε 10 μήνες δεν είναι και λίγο για να καταλάβει κανείς ότι εδώ κάτι άλλο πιο σοβαρό συμβαίνει στο παρασκήνιο.
Η γρήγορη αποσκίρτηση Λαφαζάνη σε συνδυασμό με την όχι και τόσο καλοδεχούμενη προοπτική νέων εκλογών από τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και τα ελλειμματικά διαγγέλματα Τσίπρα που μάλλον απολογητικά είναι, έχουν αφήσει άφωνους τους πολίτες που ψάχνονται νυχθημερόν για το τι διαδραματίζεται πίσω από τις πλάτες τους.
Η πρόταση για νέες εκλογές, αλλά και η προτροπή των εταίρων στον Τσίπρα να σταματήσει τα τρικ, περιπλέκουν το όλο σκηνικό και πονηρεύουν τον μέσο Έλληνα πολίτη, εξάπτοντάς του παράλληλα τη φαντασία. Τι θα βγάλει εκ νέου η κάλπη; Κανείς δεν το γνωρίζει. Τι και ποιος εκμεταλλεύεται από το δημοψήφισμα για να αλιεύσει ψήφους, είναι πασιφανές.
Παραυτα η ελληνική κοινωνία νοσεί βαριά. Και σίγουρα δεν περιμένει κανείς τις εκλογές του Σεπτέμβρη για να το ισχυριστεί. Η αγορά έχει γονατίσει και οι πολιτικές έχουν χάσει τη σημασία τους. Σε τελική ανάλυση αυτό που συνάγεται είναι πως οι πολίτες πρέπει να εμπιστευθούν τους εαυτούς τους, να ενεργοποιήσουν τις δυνάμεις τους, ξυπνώντας από τον κομματικό λήθαργο.
Γιατί όπως φαίνεται οι μεταγραφές θα εξακολουθήσουν από κόμμα σε κόμμα. Και ο πολίτης θα πρέπει να πάψει κάποια στιγμή να αλλάζει τα μαγαζιά ως δύσπιστος πελάτης. Γιατί πολύ απλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο όποιο κόμμα και να δημιουργηθεί, με λαϊκό ή μη προφίλ.
