Νέες εποχές – πάνε τα ήθη

Ήθελα και να κάτεχα ίντ’ άδαμε σπουδαία
με τουτηνέ την αλλαγή, που ‘γινε τελευταία.
Ίντα καλό μας έφερε, η αλλαγή ετούτη
εθυσιάσαμε γι’ αυτήν έθιμα, ήθη, πλούτη.
Νομίζω κόσμος και λαός άρχιξε να ξυπνά
κι ούλα τα προϊόντα μας, ψουνίζει, προτιμά.
Αν παρακολουθεί κιανείς, προγράμματα, βιβλία
νιώθει πως εφτωχέψαμε στους χρόνου την πορεία.
Ευθύνη πρώτα, υπουργοί, που μπήκανε την έχουν
ανάθεσαν σε “έξυπνους” να γράψουν, σαν κατέχουν.
Ούλοι μοντέρνοι μιμητές, άλλων ξένων προτύπων
γράψανε, μα λησμόνησαν των λαϊκών εθίμων.
Αυτοί εθεωρήσανε το ξένο για μοντέρνο
ξερίζωσαν με τον καιρό το κάθε πεπρωμένο.
Έξω από το δημοτικό, θρησκευτικά στοιχεία
εθεωρήθηκαν μαθώς ήδη παπαγαλίας.
Τα ίδια και χειρότερα σε κάθε μαι βαθμίδα
γίναν για να ξηλώσουνε πατρίδα και θρησκεία.
Μαθήματα δε γίνουνται σήμερο όπως πρέπει
αν και ο εκπαιδευτικός πολλά τα μέσα έχει.
Οι προηγούμενες γενιές, επίμονα ποθούσαν
να γίνει επιμόρφωση προσωπικού ζητούσαν.
Το πέτυχαν και γίνηκε βελτίωση όμως είδαν;
αφού το κράτος φρόντισε και οι μισθοί φτωχύναν.
Τέλος, εκαταφέρανε μαθήματα μην κάνουν
με καταλήψεις και γιορτές, χρόνο πολύ να χάνουν.
Νέοι που κουραστήκανε, να ‘χουν πολλά πτυχία
κόπο μην κάνουνε πολύ, καλλιά ‘ναι η ησυχία.
Το ίντερνετ να βλέπουνε, που τα μαθαίνουν ούλα
και γράφει ανεξέλεχτα καθ’ ένας μια μπαρούφα.
Θαρρώ στο τέλος θα το δουν ούλοι, μιτσοί μεγάλοι
και τα παλιά, τα γνήσια θα νοσταλγήσουν πάλι.