Ακόμα ένα περιβαλλοντικό έγκλημα καταγράφεται στην Κρήτη καθώς μαθητές και καθηγητής του ΕΠΑΛ Νεάπολης στο νομό Λασιθίου εντόπισαν νεκρή από πυροβολισμούς μία γερακίνα (Buteo Buteo).
Όπως αναφέρει ο κ. Δημήτρης Ψαρράς από την Οργάνωση “Φοίνιξ” Εφαρμογών Βιώσιμης Ανάπτυξης «Λίγες ημέρες μετα τον πυροβολημένο Σπιζαετό και τον Μαυροπετρίτη, εμφανίζεται τρίτη περίπτωση πυροβολημένου αρπακτικού, μιας γερακίνας (Buteo Buteo).
Αυτή την φορά συνέβη στην Νεάπολη (Ν. Λασιθίου) και την βρήκαν οι μαθητές και ο καθηγητής του ΕΠΑΛ Νεάπολης, οι οποίοι και μερίμνησαν για την περισυλλογή της, τιμώντας τους ιδίους.
Πρέπει να τονίσουμε ακόμη μια φορά ότι το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής υπαίθρου είναι η έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού, χρήσεων γης, ιδιοκτησιακού με ηθικό αυτουργό την Ελληνική Πολιτεία και εκτελεστικό αυτουργό τους κυνηγούς (για την συγκεκριμένη περίπτωση, όπου εκμεταλλευόμενοι το κενό που εσκεμμένα αφήνει η πολιτεία έρχονται, εκεί όπου μπορεί ο καθένας, να χτίζει σπίτι, να ασκεί το επάγγελμα του κτηνοτρόφου, του γεωργού και του μελισσοκόμου, να βάζει φωτοβολταικα και ανεμογεννήτριες, να κάνει αγροτουρισμο και να ασκεί ήπιες μορφές ανάπτυξης της υπαίθρου, να εξασκούν το κυνήγι, πυροβολώντας ότι βγει μπροστά τους.
Εδώ να τονίσουμε ότι παλιότερα οι περιπτώσεις πυροβολημένου αρπαχτικού στην Κρήτη ήταν πάρα πολύ χαμηλές, ενώ τώρα βλέπουμε 3 σοβαρές περιπτώσεις άνανδρης συμπεριφοράς, μέσα σε λίγες ημέρες.
Η συνήθης δικαιολογία των κυνηγών «μα δεν σημαίνει ότι όποιος έχει όπλο είναι και κυνηγός» δεν πείθει κανέναν πλέον, γιατί πρώτον πρόκειται για σκάγια και όχι σφαίρες και δεύτερον γιατί οι ίδιοι γνωρίζουν ανά περιοχή ποιοι κυνηγοί εγκληματούν και σιωπούν, αλλα και γιατί η Γερακίνα γνωστή ως Λαγουδογέρακο είναι «ανταγωνιστής» του κυνηγιού.
Ούτε η δικαιολογία «την Θηροφυλακή την πληρώνουμε εμείς» είναι λόγος συγχώρεσης.
Η ηθική αυτουργία είναι της Πολιτείας που πεισματικά αρνείται να φτιάξει χωροταξικό πρωτογενή τομέα, με κατευθύνσεις την αειφορια της υπαίθρου αφήνοντας έτσι κενά για τέτοιες δράσεις.
Υπάρχουν ευρωπαϊκές νομοθεσίες και παραδείγματα διαχειριστικών σχεδίων, των όποιων η εφαρμογή μηδενίζουν τις περιπτώσεις, όπου η κάθε ομάδα η επαγγελματική κατηγορία πολιτών της υπαίθρου θεωρεί εχθρό την άλλη.
Αυτά είναι για φωτισμένες κοινωνίες»
