Νέο “mea culpa” του Δ.Ν.Τ.

Κεραυνός εν αιθρία έπεσε στο διεθνές προσκήνιο μία έκθεση του Δ.Ν.Τ., ένα επί πλέον “mea culpa” για λάθος του, πιο σοβαρό από το προηγούμενο των πολλαπλασιαστών. Κάνοντας αυτοκριτική το Δ.Ν.Τ. έρχεται μετά 6 χρόνια με την από 7/12/15 έκθεσή του, να αναγνωρίσει ότι υπήρξαν παραλείψεις, ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ήταν επιβεβλημένη να γίνει απ’ το 2010. Αν τότε γινόντουσαν σωστοί χειρισμοί από το Δ.Ν.Τ., αλλά και από μέρους της ελληνικής πλευράς, ίσως η χώρα μας να μην βρισκόταν στη μέγγενη των μνημονίων.
Το αν έπρεπε να γίνει εκείνη την εποχή η αναδιάρθρωση ή αν μπορούσαν να την κάνουν, είναι το ερώτημα. Πάντως στην έκθεση αναφέρεται ότι ήσαν αποφασισμένοι να κουρέψουν το χρέος, αλλά δεν το έκαναν βασισθέντες σε μία έκθεση των ευρωπαϊκών τραπεζών, που αφορούσε αποκλειστικά το ελληνικό χρέος. Φοβόντουσαν ότι δεν προστατευόταν από πουθενά η Ευρωζώνη και υπήρχε κίνδυνος η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους να μετέδιδε σοβαρή κρίση στις ευρωπαϊκές τράπεζες. Την πιο πάνω εκτίμηση την έκανε ο αναπληρωτής δ/ντής Στρατηγικής του Δ.Ν.Τ. Βίβεκ Αρόρα.
Εμμέσως πλην σαφώς αναγνωρίζουν στο Δ.Ν.Τ. ότι και με το P.S.I. του Παπαδήμα έκαναν “μια τρύπα στο νερό”. Πράγματι, όταν αποφασίστηκε το “κούρεμα”, ήταν μεγάλο για τους δανειστές, αφορούσε μόνον ιδιώτες, έγινε πολύ αργά και ήταν ανεπαρκές, ως εκ τούτου, για ν’ αποκατασταθεί η εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους. Ο αναπληρωτής Αρόρα του Δ.Ν.Τ. παραδέχεται ότι η ταχεία δημοσιονομική προσαρμογή ήταν αναγκαία, παρά ταύτα η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης με τα μέτρα που αποφάσισαν δεν έφερε αποτελέσματα.
Ολα αυτά, που επεβλήθησαν με τα μνημόνια το 2010 με τον Παπανδρέου και το 2012 επί Παπαδήμα και Σαμαρά, δεν εξασφάλισαν τη βιωσιμότητα του χρέους. Γι’ αυτό αποφάσισαν τα σκληρά μέτρα, όπως η μείωση μισθών και συντάξεων, η κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, οι επιτακτικές ιδιωτικοποιήσεις και η καθιέρωση των κατωτάτων μισθών, με αποτέλεσμα τη μείωση του Α.Ε.Π. κατά 26%. Με τη δήλωσή του ο Αρόρα διευκρινίζει και επισήμως τι εστί εσωτερική υποτίμηση.
Στην έκθεση γίνεται μνεία ότι η περιβόητη και απαραίτητη αναδιάρθρωση του χρέους δεν ζητήθηκε απ’ την τότε κυβέρνηση Παπανδρέου, διότι το απαίτησαν Γερμανοί παράγοντες με το υπόλοιπο ευρωπαϊκό “ιερατείο” για να μην επηρεαστούν οι τράπεζες της Ευρώπης. Επίσης δεν αποδίδονται ευθύνες σε κανέναν απ’ το Δ.Ν.Τ. για το αν «παραβιάστηκε βάναυσα το καταστατικό του Ταμείου» καθ’ όσον αναμένεται η έκθεση Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης του Δ.Ν.Τ. για τον ρόλο υπαλλήλων του αναφορικά με την κρίση της Ευρωζώνης, η οποία καθυστερεί, διότι κατά την άποψη του Πωλ Τόμσεν το «πρόγραμμα τρέχει».
Η έκθεση του Δ.Ν.Τ. είναι ένα όπλο που μπορεί να το χρησιμοποιήσει ο πρωθυπουργός στις συζητήσεις στη Σύνοδο Κορυφής, αλλά και μετέπειτα για το ασφαλιστικό, τα δάνεια και το επίμαχο θέμα, τη διευθέτηση του χρέους. Το ερώτημα είναι, αν η κυβέρνηση ζητήσει την παραμονή του Δ.Ν.Τ. στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ή όχι, όπως αδοκίμως είχε δημιουργήσει ζήτημα προ ημερών.
Πάντως ας συνειδητοποιήσουν οι αρμόδιοι ότι, αν και αναγνωρίζεται επισήμως πλέον ότι όλο το πρόγραμμα ήταν λάθος, εφ’ όσον οι Γερμανοί θελήσουν να διατηρήσουν το Δ.Ν.Τ. στο πρόγραμμα, δεν μπορεί κανείς να τους εμποδίσει.