Νέο βάρος στις ήδη πιεσμένες αγροτικές εκμεταλλεύσεις έρχονται να προσθέσουν η κυβέρνηση και τα συναρμόδια υπουργεία το αμέσως επόμενο διάστημα, με τη θέσπιση ενός ακόμη τέλους, αυτή τη φορά μέσω του αρδευτικού νερού. Η επιβάρυνση, που είχε προαναγγείλει από τον περασμένο Ιούνιο η Agrenda και την οποία βαφτίζει η κυβέρνηση «περιβαλλοντικό τέλος», θα αφορά όλους ανεξαιρέτως τους τελικούς χρήστες ύδατος, μεταξύ αυτών και τους αγρότες, οι οποίοι θα κληθούν να το επωμιστούν, πέραν των μέχρι σήμερα γνωστών χρεώσεων για το νερό που καταναλώνουν.
Σύμφωνα με το σχέδιο της επίμαχης ΚΥΑ, για τη θέσπιση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδατος, που έθεσε σε διαβούλευση ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιάννης Τσιρώνης, οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος (εν προκειμένω ΓΟΕΒ, ΤΟΕΒ κ.λπ.) προβαίνουν στην είσπραξη του περιβαλλοντικού τέλους από τους τελικούς χρήστες.
Το ποσό των εισπραχθέντων περιβαλλοντικών τελών αποδίδεται από τους παρόχους υπέρ του Πράσινου Ταμείου, σε Ειδικό Λογαριασμό που συστήνεται για την υλοποίηση των σχετικών Συμπληρωματικών Μέτρων.
Απ’ το ανωτέρω ποσό, το 2,5% παρακρατείται από τους παρόχους, για ίδιο λογαριασμό, με εξαίρεση τις πολυμετοχικές επιχειρήσεις ύδρευσης αποχέτευσης που είναι «εισηγμένες» στο χρηματιστήριο, όπως η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, έναντι του κόστους παροχής των σχετικών υπηρεσιών.
Τα σταθερά τέλη
Μεταξύ άλλων στο σχέδιο της απόφασης τονίζεται πως, το σταθερό τέλος εφαρμόζεται στην άρδευση ανά στρέμμα καλλιέργειας.
Τα μεταβλητά τέλη ανά κυβικό μέτρο εφαρμόζονται στους χρήστες, ανάλογα με την μετρηθείσα ποσότητα του ύδατος για αγροτική χρήση που καταναλώθηκε.
Παράλληλα, στα μεταβλητά τέλη περιλαμβάνεται και το περιβαλλοντικό τέλος.
Σημειωτέον πως η δημόσια διαβούλευση θα ολοκληρωθεί την Πέμπτη 1 Σεπτέμβρη 2016.
Σε σχέση με το αρδευτικό νερό αναφέρονται τα ακόλουθα:
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ2
ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΔΑΤΟΣ ΓΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ
Άρθρο 10
Γενικό πλαίσιο παροχής υπηρεσιών ύδατος για αγροτική χρήση 1.
Οι χρήσεις ύδατος που δύναται να εμπίπτουν στην υπηρεσία παροχής ύδατος για αγροτική χρήση, είναι αυτές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 2.
2. Πάροχοι υπηρεσιών ύδατος για αγροτική χρήση είναι οι Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων (ΓΟΕΒ, ΤΟΕΒ, ΑΟΣΑΚ κ.α.), η Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ, η Εταιρεία Παγίων ΕΥΑΘ, οι ΟΤΑ Α΄και Β΄ βαθμού και λοιποί φορείς που παρέχουν νερό άρδευσης στους τελικούς χρήστες.
3. Για την εφαρμογή του Κεφαλαίου αυτού, τα προβλεπόμενα περιβαλλοντικά τέλη επιβάλλονται στους τελικούς χρήστες, για πρώτη φορά από την πρώτη αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης και, σε αρχικό στάδιο, κλιμακωτά μέχρι την δεύτερη αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης, με βασικό κριτήριο την αποτροπή της απότομης και υπερβολικής επιβάρυνσης των χρηστών, ώστε να μην επέρχεται αδυναμία κάλυψης των βασικών τους αναγκών. Με τις κανονιστικές
πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με τις ειδικότερες προβλέψεις του εδαφίου (ε) της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του Ν. 3199/2003 που προστέθηκε με το άρθρο πέμπτο (παρ.1β) του Ν. 4117/2013, καθορίζεται η ετήσια κλιμάκωση του ποσού των περιβαλλοντικών τελών, για την χρονική περίοδο από
την πρώτη μέχρι την δεύτερη αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης.
4. Με τις κανονιστικές πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με τις ειδικότερες προβλέψεις του εδαφίου (ε) της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του Ν.3199/2003 που προστέθηκε με το άρθρο πέμπτο (παρ. 1β) του Ν. 4117/2013, είναι δυνατόν να εξαιρούνται από τα περιβαλλοντικά τέλη: (α) χρήστες οι οποίοι, με την εφαρμογή κατάλληλων πρακτικών ορθής διαχείρισης, συμβάλλουν στη διατήρηση ή/και βελτίωση της καλής κατάστασης των υδάτων, συμπεριλαμβανομένης της επαναχρησιμοποίησης λυμάτων, (β) ευπαθείς (ευάλωτες ή ειδικές) ομάδες και γ) λόγω γεωμορφολογικών ιδιομορφιών ή ακραίων κλιματικών συνθηκών.
Άρθρο 11
Γενικοί κανόνες τιμολόγησης υπηρεσιών παροχής ύδατος για αγροτική χρήση μέσω οργανωμένων συλλογικών δικτύων
1. Τα τιμολόγια των υπηρεσιών παροχής ύδατος για αγροτική χρήση προσδιορίζονται από τους παρόχους των υπηρεσιών αυτών και εγκρίνονται από την αρμόδια αρχή, σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις της κείμενης νομοθεσίας. Ο προσδιορισμός των τιμολογίων γίνεται κατά τρόπον ώστε τα συνολικά έσοδα των παρόχων να συμβάλουν στη βελτίωση της ανάκτησης του κόστους, χωρίς να ανατρέπονται οι συνθήκες βιωσιμότητας των αγροτικών χρήσεων, με εξαίρεση έτη στα οποία προηγήθηκαν περίοδοι καταστάσεων έκτακτων αναγκών ή ανωτέρας βίας, σύμφωνα με το άρθρο 9 της ΚΥΑ 14689/2014 (Β’ 2878).
2. Ο τρόπος τιμολόγησης από τους παρόχους των υπηρεσιών για αγροτική χρήση στους τελικούς χρήστες γίνεται βάσει ενός μικτού συστήματος χρέωσης. Το σύστημα χρέωσης αποτελείται από δύο μέρη: α) ένα σταθερό τέλος και β) ένα μεταβλητό τέλος ανά μονάδα νερού (ογκομετρική χρέωση ανά
κυβικό μέτρο κατανάλωσης νερού).
2.1. Το σταθερό τέλος εφαρμόζεται στην άρδευση ανά στρέμμα καλλιέργειας. Τα μεταβλητά τέλη ανά κυβικό μέτρο εφαρμόζονται στους χρήστες, ανάλογα με την μετρηθείσα ποσότητα του ύδατος για αγροτική χρήση που καταναλώθηκε. Στα μεταβλητά τέλη περιλαμβάνεται και το περιβαλλοντικό τέλος.
2.2. Σε περιπτώσεις όπου δεν είναι εφικτή η καταμέτρηση του ύδατος για άρδευση , ώστε να γίνεται χρέωση ανά κυβικό μέτρο, τότε ο πάροχος εκτιμά την ποσότητα του ύδατος που καταναλώθηκε, είτε κατά έκταση γης και είδος καλλιέργειας, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, είτε κατά χρόνο χρήσης
του αρδευτικού νερού, ανάλογα με τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα.
3. Σε περίπτωση υπηρεσιών παροχής ύδατος για αγροτική χρήση, με τις κανονιστικές πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με τις ειδικότερες προβλέψεις του εδαφίου (ε) της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του Ν. 3199/2003 που προστέθηκε με το άρθρο πέμπτο (παρ.1β) του Ν. 4117/2013, είναι δυνατό να καθορίζεται για τη χρήση αυτή, χαμηλότερη ανάκτηση κόστους υπηρεσιών ύδατος στην οικεία περιοχή α) για ευπαθείς (ευάλωτες ή ειδικές) ομάδες αγροτών και β) λόγω γεωμορφολογικών ιδιομορφιών ή ακραίων κλιματικών συνθηκών.
Άρθρο 12
Γενικοί κανόνες τιμολόγησης χρήσεων ύδατος εκτός οργανωμένων συλλογικών δικτύων
Η τιμολόγηση των χρήσεων ύδατος εκτός οργανωμένων συλλογικών δικτύων, είναι αναλογική με την κατανάλωση ύδατος κάθε χρήστη (χρέωση ανά κυβικό μέτρο). Σε περιπτώσεις ύδατος αγροτικής χρήσης, όπου δεν είναι εφικτή η καταμέτρηση του, η οικεία Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, σε συνεργασία με τον οικείο ΟΤΑ Α’ βαθμού, εκτιμά την ποσότητα του ύδατος αγροτικής χρήσης, σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις της κείμενης νομοθεσίας, κατά χρόνο χρήσης του ύδατος, ανάλογα με τα διαθέσιμα στοιχεία, όπως τα στοιχεία του Δελτίου Γεωργοτεχνικών και Γεωργοοικονομικών Στοιχείων Νο 1α για την περίπτωση των εγκαταστάσεων που είναι ηλεκτροδοτημένες με αγροτικό τιμολόγιο.
ΠΗΓΗ: agronews.gr
