Ο δε ανεξέταστος βίος ου βιωτός άνθρωπω
Σωκράτης
Ειχαμε τα τελευταία 20-30 χρόνια την απόλυτη ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία του καπιταλισμού. Ιδιαίτερα μάλιστα μετά την αποδόμηση των μεγάλων αφηγήσεων .
Και μάλιστα στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του. Είχαμε φτάσει στη λαγνεία των αγορών.
Οι θιασώτες αυτής της άποψης θεωρούσαν ότι όλα πήγαιναν καλά, το σύστημα δούλευε, παρήγαγε και οι πολίτες κατανάλωναν, διατηρώντας τον κύκλο ζωής στην αλυσίδα.
Μέχρι που ήρθε η Δίκη. Ο κορωνοϊός. Για να φανερωθούν τα κεκαλυμμένα. Με αυτή την απίστευτη εκδοχή της κοινωνίας της επιτήρησης που ξεφεύγει από τα πλαίσια του σημερινού σχολίου βέβαια, φαίνεται πως αλλαζουμε ανεπιστρεπτί εποχή.
Αυτή η τεράστια δυνατότητα των νέων τεχνολογιών, η γενετική, η τεχνητή νοημοσύνη και η ανάλυση των μεγάλων δεδομένων θα αλλάξουν τον κόσμο αλλά και τον ανθρώπινο ψυχισμό. Ας μείνουμε όμως στην αποδόμηση μερικών θεμελιωδών αρχών.
Εν αρχή τη μεγάλη διάψευση του Κεϋνς, ότι με τις μηχανές και την τεχνολογία θα έχουμε τέτοιες παραγωγικές δυνατότητες, που οι πολίτες δεν θα χρειάζεται να δουλεύουν παρά λίγες ώρες! Αντ’ αυτού έχουμε την απίστευτη συσσώρευση πλούτου και τα εκατομμύρια ανέργων, ακόμη και στη Μητρόπολη του καπιταλισμού.
Γιατί; Γιατί η ανάλυση των πολύπλοκων φαινομένων της ανθρώπινης δραστηριότητας δεν μπορεί να προσεγγιστεί μόνο με κοινωνικοοικονομικά εργαλεία. Αυτό το λάθος το έκαναν και άλλοι βέβαια.
Γιατί ουσιαστικό υποκείμενο κάθε νέας συμπεριφοράς είναι ο άνθρωπος .
Και εκεί πρέπει να εστιάσουμε. Ηρθε ο κορωνοϊός για να σταματήσουν τα διάφορα παπαγαλάκια να υποσκάπτουν το δημόσιο Σύστημα Υγείας και να εκθειάζουν τον ιδιωτικό τομέα .
Σήμερα πια όλοι μιλούν για την ανάγκη ενός ικανού, εύρωστου και καλά στελεχωμένου δημόσιου συστήματος περίθαλψης.
Να ξαναδούμε τη δυναμική του κοινωνικού κράτους!! λέει ο μέντορας του νεοφιλελευθερισμού Ανδρέας Ανδριανόπουλος.
Πάνε περίπατο οι πομφόλυγες ότι η αγορά ρυθμίζει τα πάντα για μία κοινωνική Ευρυθμία.
Το καινούργιο πολιτικό πλαίσιο θα μπορούσε να είναι η εταιρική δημοκρατία!!! μας λέει. Δεν έμαθε ακόμα ο Ανδριανόπουλος ότι η δημοκρατία δεν θέλει επίθετα. Το επίθετο εδώ δεν προσδιορίζει κάτι, παρά μία δολιοτητα…
Δεν είναι κακό να αλλάζει κανείς ιδέες, όταν αυτές οι ιδέες προσκρούουν στην πραγματικότητα.
Στερεότυπα και ιδεοληψίες σαρώθηκαν από ένα αόρατο ιό. Ενα τίποτα…. Για να δούμε λίγο τα ενδο. Γιατί ο ανεξέταστος βίος δεν είναι ζωή, μας λέει ο Σωκράτης.
Το παραγωγικό μοντέλο του καπιταλισμού με όλες τις εκδοχές του κατατρώει τα σπλάχνα του πλανήτη, εξαντλεί τους φυσικούς πόρους σαν τον καρκίνο που επεκτείνεται και “κατά συνέχεια ιστού” και σαν “απομεμακρυσμένες μεταστάσεις”. Υπάρχουν νέες ιδέες αλλά ένα νέο συνεκτικό πλαίσιο προωθητικό μιας νέας κοινωνίας, αργεί να φανεί. Ομως δεν υπάρχει δρόμος, το δρόμο τον ανοίγεις περπατώντας, μας λέει ο Ισπανός ποιητής Αντόνιο Ματσάδο.
