Μάριος Κωνσταντέας*
Με το νομοσχέδιο «Νέοι Ορίζοντες» το όποιο ψηφίστηκε προ λίγων ημερών, ολοκληρώνεται ακόμη ένας κύκλος μεταρρυθμίσεων στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση από την κυβέρνηση. Εκσυγχρονισμός, εξωστρέφεια και αναβάθμιση των Πανεπιστημίων στην πράξη είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που προάγει το νέο σχέδιο νόμου αλλά και ορισμένες από τις διαχρονικές διεκδικήσεις της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ οι οποίες παίρνουν σάρκα και οστά και γι’ αυτό δεν μπορούμε παρά να είμαστε ιδιαίτερα περήφανοι.
Πώς όμως εδραιώνονται τα παραπάνω και κατ’ επέκταση, πώς επηρεάζουν την ακαδημαϊκή μας καθημερινότητα;
Αρχικά μέσω διατάξεων που βλέπουμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, δίνεται μεγάλη έμφαση στην ουσιαστική σύνδεση των Ανώτατων Ιδρυμάτων της χώρας μας με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και των φοιτητών, αλλά ταυτόχρονα ενισχύεται και η προσπάθεια της κυβέρνησης να αλλάξει το status quo, εξισώνοντας τα Πανεπιστήμια μας και τις δυνατότητές τους με τις αντίστοιχες, πρότυπων Πανεπιστημίων του εξωτερικού.
Φυσικά μέσα σε αυτές, ορισμένες παρεμβάσεις όπως αυτές που αφορούν τα προγράμματα σπουδών μας, ξεχωρίζουν, αφού ανοίγονται «νέοι ορίζοντες» για τους φοιτητές μέσω διπλών πτυχίων αλλά και μέσω εσωτερικών μετακινήσεων στα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας.
Πιο συγκεκριμένα τα διπλά πτυχία θα δίνουν στον φοιτητή το δικαίωμα να παρακολουθεί παράλληλα, τουλάχιστον δύο χωριστά προγράμματα σπουδών.
Τα προγράμματα αυτά, θα είναι πρώτου κύκλου και θα διοργανώνονται από τα τμήματα των ΑΕΙ (ίδιου ή και διαφορετικού Πανεπιστημίου). Κατ’ αυτόν τον τρόπο, για παράδειγμα ένας φοιτητής αρχιτεκτονικής -όπως εγώ- θα έχει την δυνατότητα να αποφοιτήσει έχοντας δύο ισότιμους τίτλους σπουδών πρώτου κύκλου σε δύο διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα, εξασφαλίζοντας έτσι καλύτερες πιθανότητες επαγγελματικής αποκατάστασης.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε στο σημείο αυτό πόσοι γνωστοί μας είναι αυτοί οι οποίοι κάνουν κάτι τέτοιο αποζητώντας ουσιαστικά ακόμα ένα δίπλωμα διαφορετικού γνωστικού αντικειμένου για αυτόν ακριβώς τον λόγο.
Η ιδέα του να έχει ένας μηχανικός για παράδειγμα, γνώσεις στον τομέα των οικονομικών πέρα από ενδιαφέρον μου φαίνεται άκρως ωφέλιμο αφενός και αφετέρου σύμφωνο με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας.
Μέσα σε όλα αυτά, εξίσου σπουδαία είναι και η θεσμοθέτηση των εσωτερικών μετακινήσεων για του φοιτητές, μεταξύ σχολών του ιδίου ή και διαφορετικού αντικειμένου, γνωστό και ως «Εσωτερικό Εrasmus», μέσω των οποίων δίνεται στους φοιτητές η δυνατότητα παρακολούθησης μαθημάτων τα οποία ίσως δεν υπάρχουν στο πρόγραμμα σπουδών κάποιας εκ των σχολών της πόλης στην οποία σπουδάζουν.
Ενίσχυση επομένως και της συνεργασίας μεταξύ των ιδρυμάτων της χώρας, κινητικότητα φοιτητών και ερευνητών, ενώ ταυτόχρονα μέσω της εξωστρέφειας, δημιουργείται γόνιμο έδαφος πάνω στο οποίο η καινοτομία και η έρευνα θα αποτελούν προτεραιότητα για να αξιοποιούνται τελικά προς όφελος της κοινωνίας και του ακαδημαϊκού χώρου.
Συνεπώς, αντιλαμβάνεται κανείς, ότι το νέο νομοσχέδιο μας αφορά και πρέπει να μας απασχολεί, διότι μας ωφελεί άμεσα, καθώς μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά σε όσα “ζηλεύουμε” από τα Πανεπιστήμια του εξωτερικού, αλλά και επειδή μέσω αυτού, εισάγονται επιτέλους ρυθμίσεις που αποτελούν τομή για την Ανώτατη Εκπαίδευση, ταράζουν την ακαδημαϊκή norma και δίνουν στους φοιτητές περισσότερες δυνατότητες, περισσότερες ελευθερίες και εντέλει… σημαντικότατα εφόδια για το μέλλον τους.
Γι’ αυτόν και για πολλούς ακόμα λόγους, ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων, δίπλα σε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού που βάζει τα θεμέλια για το Πανεπιστήμιο του αύριο, σήμερα!
*Ο Μάριος Κωνσταντέας είναι Υπεύθυνος ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Πολυτεχνείου Κρήτης
