I. ΔΕΝ υπήρξε κόμμα στην Ελλάδα που να μην είχε την κομματική νεολαία του ως πολιορκητικό “κριό” για την κατάκτηση της εξουσίας.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ οι ηγέτες των αριστερών (ή “αριστερών”) κομμάτων θεωρούν εαυτούς ως τους μόνους που δικαιούνται να… αλώνουν και να “χαλιναγωγούν”, κατά το δοκούν της ιδεολογίας τους, την (εκάστοτε) νεολαία.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ, τα “φεστιβάλ νεολαίας” που διοργανώνονται κάθε χρόνο είναι πανομοιότυπα με αυτά των αλήστου μνήμης καιρών μας! Μονολιθικά στην έκφρασή τους, με “ξύλινους” λόγους -όπως μονολιθικοί είναι και εμπνευστές τους. Κι όλα αυτά, για ευνόητους λόγους: ψηφοθηρία, με στόχο την εξουσία.
ΟΧΙ ότι η νεολαία θα πρέπει να μείνει απολιτική. Κάθε άλλο. Από τη στιγμή μάλιστα που η ίδια η πολιτεία θεωρεί τους νέους μας “ώριμους” στα 17 τους να ψηφίζουν, για ποιο λόγο να μην τους προσεταιρίζεται ένα κόμμα με κάθε τρόπο, έντιμο ή ανέντιμο.
ΕΙΝΑΙ μια “ορφανή γενιά” η σύγχρονη γενιά. Ζει στον απόηχο των μνημονίων και του γκρεμίσματος άλλοτε πανίσχυρων πολιτικών ιδεολογιών, υφιστάμενη έντονα τις συνέπειές της πτώσης τους.
ΟΙ ΝΕΟΙ “διασκεδάζουν” τις αλλαγές του κάθε υπουργού Παιδείας, της κάθε κυβέρνησης. Βλέπουν ως μέλλον μια αναπόφευκτη ανεργία (που κυμαίνεται σήμερα στο 17%). Ή, μια μετανάστευση στο εξωτερικό. Οι ίδιοι διαπιστώνουν πως κανείς από τους πολιτικούς μας δεν νοιάζεται για το πραγματικό πρόβλημά τους: τη ζωή τους.
II..- Στο “φεστιβάλ Σπούτνικ” της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ (27-29/9) μεταξύ πολλών άλλων ο κ. Τσίπρας είπε και τα εξής: «Καλούμε τους νέους και τις νέες να γίνουν η πρωτοπορία αυτού του προοδευτικού εγχειρήματος» -του νέου κόμματος;- που εγκαινιάστηκε. Βέβαια, τι “πρωτοπορία” θα είναι αυτή για μια νεολαία που αναμετρά τις μνημονιακές “πληγές” της, και πόσο “προοδευτικό” θα είναι, όταν όλοι γνωρίζουμε πως πολιτεύτηκε πρόσφατα ο ΣΥΡΙΖΑ!
Επιπρόσθετα, ο κ. Ν. Φίλης (βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ), πρότεινε στο ελληνικό Κοινοβούλιο να κληθεί και να μιλήσει στη Βουλή για την κλιματική αλλαγή η νεαρή δυναμική ακτιβίστρια Γκρέτα… Πολύ ωραία πρωτοβουλία, κανείς δεν διαφωνεί. Αξιόλογη επίσης η προτροπή του κ. Φίλη, οι βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου να ενώνουν τη φωνή τους με τους νέους, όταν οι τελευταίοι διαδηλώνουν στο Σύνταγμα κατά της κλιματικής αλλαγής.
Ουδεμία αντίρρηση για τα παραπάνω. Ομως, κάθε εξουσία (δεξιά, αριστερή, σοσιαλιστική κ.λπ.), τους πρώτους που φοβάται είναι οι νέοι και φυσικά οι εκπαιδευτικοί που τους διαμορφώνουν. Γι’ αυτό, όσο βρίσκονται οι πολιτικοί στην αντιπολίτευση, θα χαϊδεύουν τα αυτιά της νεολαίας με “ωραίες λέξεις”. Οταν όμως οι ίδιοι κληθούν να ασκήσουν εξουσία, τότε οι νέοι θεωρούνται “περιθωριακοί” ή μεμονωμένες “περιπτώσεις”. Δείτε μόνο πόσοι νέοι είναι στην ανεργία, δείτε τι γίνεται κάθε φορά με την Παιδεία…
