(τα βαρίδια παραμένουν)
-Καταφέραμε με πρωτοφανή μέτρα λιτότητας και υπερφορολόγηση των λαϊκών στρωμάτων, να ισχυριστούμε ότι «βγήκαμε» από τα μνημόνια! Η πραγματικότητα λέει τα αντίθετα…
-Μιλάμε για δήθεν «επιστροφή στην ομαλότητα», ενώ τίποτε ουσιαστικά δεν άλλαξε στη μνημονιακή καθημερινότητά μας. Κι ούτε προβλέπεται να αλλάξει, όσο δεν αλλάζουμε εμείς -ψηφοφόροι και πολιτικοί- νοοτροπία.
-Προσπαθήσαμε -και προσπαθούμε- «εν κρυπτώ», βεβιασμένα πιεζόμενοι έξωθεν να «λύσουμε» το Σκοπιανό, αλλά μάλλον μας επιστρέφει ως μπούμερανγκ.
-Επιστρέψαμε στις αλήστου μνήμης μεταπολιτευτικές προεκλογικές περιόδους των ακραίων πολώσεων αποδεικνύοντας ότι δεν διδαχθήκαμε τίποτε από την καταστροφική διχόνοια, τη «δολερή».
-Η «αριστερή» -και κάθε άλλη- κυβέρνηση αγωνίζεται να αλώσει το προπύργιο της Δημοκρατίας, την δικαστική εξουσία. Ευτυχώς «υπάρχουν -ακόμη- δικαστές» στην Αθήνα.
-Η σκανδαλολογία ακολουθεί το «δόγμα Π» και κανείς δεν ξέρει πού θα οδηγήσει… Βλέπετε, η αλήθεια είναι γυμνή για να την ντύνει ο καθένας όπως θέλει.
-Θλιβερό παραμένει ότι πάνω από 350.000 νέοι «υψηλών μορφωτικών προσόντων» εγκατέλειψαν τη χώρα ανεπιστρεπτί.
-Η Παιδεία (υποβαθμισμένη), η Υγεία (διαλυμένη), η Ασφάλεια (επικίνδυνη αύξηση ανθρωποκτονιών), αποδεικνύουν πως το κράτος κάθε άλλο παρά σωστά λειτουργεί.
-Η Οικονομία μας αμφιταλαντεύεται, μη επιχειρώντας το άλμα που απαιτείται για μια πραγματική «έξοδο» από τη μιζέρια.
– Η οικονομική κρίση της χώρας ελάχιστα δίδαξε την Ε.Ε., κυρίως τους γραφειοκράτες της αλλά κι εμάς, στο να συνέλθουμε σε θέματα αλληλεγγύης και δημοκρατικότητας.
Με όλα τα παραπάνω κι άλλα τόσα, σε τι να ελπίζουμε για τον καινούργιο χρόνο;
