» Η πόλη του φωτός και της ιστορικής γαλλικής επανάστασης που άλλαξε τις απόλυτες κυριαρχίες και τις ανατρεπτικές ιδεολογίες της για να χάσει τα πνευματικά ιδεώδη της με την ασταμάτητη έκχυση αίματος αδιάκριτα ακόμα και για τους πρωταγωνιστές της
Ο πρ. πρωθυπουργός και πρώτος καθηγητής κοινωνιολογίας Παναγιώτης Κανελλόπουλος γράφει για την γαλλική επανάσταση και για τα αίτια και τις αφορμές της πραγμάτωσής της.
ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΦΟΡΜΕΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Σ’ ένα σημαντικό και πολύτιμο έργο 12 κεφαλαίων για τα αίτια και τις αφορμές της Γαλλικής επαναστάσεως. Αυτού του μεγάλου ιστορικού γεγονότος. Το οποίο ξεκίνησε 12 Ιουλίου ημέρα Κυριακή.
Τότε, ένας νεαρός δικηγόρος δίχως πελατεία, βγαίνει από ένα καφενείο (στον κήπο του Pa Lais Royal) εκεί όλοι οι τακτικοί θαμώνες του φώναζαν με το μικρό του όνομα. Ήταν ο Κάμιλλος Ντε Μουλέν. Θα τον γνωρίσουμε καλύτερα στα επόμενα κεφάλαια. Τώρα ήταν μόνον ο ήρωας μιας στιγμής.
Σε λίγο θα χτυπούσε αυτή, κρατώντας στο ένα χέρι πιστόλι, βγάζει λόγο σε όσους συγκεντρώθηκαν γύρω του. Όλα αυτά τα διηγείται κι ο ίδιος σε μια επιστολή προς τον πατέρα του (16 Ιουλίου 1789), ότι ο βασιλιάς απέλυσε τον υπουργό οικονομικών Νεκέρ, λέγοντας ότι αυτό είναι κακό σημάδι και ότι προετοιμάζεται μια νύχτα Αγίου Βαρθολομαίου, για τους πατριώτες, και ενώ είναι συγκεντρωμένοι γύρω του περί τους 83 χιλιάδες ο Μουλέν υψώνει τη φωνή του και κραυγάζει «ΣΤΑ ΟΠΛΑ».
Τα πλήθη, τότε, ορμούν προς τους δρόμους, τραγουδώντας, όμως δεν αρκούνται στο τραγούδι. Λιθοβολούν το σύνταγμα των Δραγόνων, που θέλησε να φράξει την πορεία τους.
Οι γάλλοι φρουροί, που δεν πρέπει να τους συγχέουμε με την εθνοφυλακή αργότερα θα συντάσσονται με το λαό.
Η νύχτα που ακολούθησε ήταν βαριά σε προμηνύματα, αλλά και σε συμβάντα, από τον ανοργάνωτο και ακαθοδήγητο λαό είχε ξεπηδήσει ο όχλος, που δε θα πάψει νάναι παρών ολόκληρη την επαναστατική περίοδο. Τη νύχτα εκείνη δεν ήταν πια ο Κάμιλλος Ντε Μουλέν στους σκοτεινούς δρόμους, τη θέση των πατριωτών του την είχαν πάρει τα στοιχεία του σκότους. Φωτιές ξεπηδούν δεξιά και αριστερά. Μαγαζιά λεηλατούνται και οι ανύποπτοι διαβάτες ληστεύονται.
Στις 13 Ιουλίου το πρωί ο όχλος ελευθερώνει κοινούς εγκληματίες του Παρισιού, που οργανώνουν αλλά δίχως όπλα, τον πυρήνα της μελλοντικής εξοπλιστικής τους δυνατότητας. Με τη βοήθεια των γάλλων φρουρών, ανοίγουν δύο οπλοστάσια, αρπάζουν χιλιάδες τουφέκια και δεκάδες κανόνια και κάποιος – όχι τώρα πια ο Καμιλλος Ντε Μουλέν αλλά ένας άγνωστος, κραυγάζει «ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΑΣΤΙΛΛΗ», αλλά, δεν ήταν πια η Βαστίλλη που ήταν άλλοτε. Εκεί δεν βρίσκονταν πια την ημέρα εκείνη παρά εφτά φυλακισμένοι μόνο, που δεν είχαν φυλακιστεί για λόγους πολιτικούς. Αλλά η Βαστίλλη ήταν Σύμβολο και η εκπόρθηση ή η παράδοσή της – έκαμε και την 14η Ιουλίου να μη γίνει πια η συμβολική ημέρα της Γαλλικής Δημοκρατίας. Στην πραγματικότητα εκείνη η ημέρα ήταν φοβερή. Αφού έσφαξε ο όχλος τον Διοικητή της Βαστίλλης, αξιωματικούς και άνδρες της φρουράς και σηκώνει θριαμβευτικά στα χέρια όσους αποφυλακίστηκαν.
Το Παρίσι φλέγεται κατά την Γαλλική Επανάσταση. Και η ηθική καταστροφική αυτουργία της, με βασική αιτία, τους σκληρούς Νόμους της Βασιλικής υπερ-εξουσίας που δεν είχε κατανοήσει την ΑΝΑΓΚΗ για να ικανοποιήσει τις λαϊκές ανάγκες, απέναντι στα συμφέροντα των μεγάλων τραπεζιτών τα οποία υποστήριζε η Βασιλεία, η οποία έναν αιώνα πριν, αν τα βοηθούσε, δεν θα ωρίμαζαν οι συνθήκες για τη δημιουργία της Μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης, η οποία με τις αγριότητές της αποδυνάμωσε τη Γαλλική εθνική ισχύ, απέναντι στην αγγλική επικυριαρχία για πολλά χρόνια και σε Δύση και Ανατολή, σε Βορρά και Νότο.
Μετεξέλιξη μετά την κατάρρευση της αριστερής Σοβιετικής κυριαρχίας
ΤΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΙΔΕΩΔΕΣ
Αυτό Λενιστικά και Μαρξιστικά αποτέλεσε το Νέο Επαναστατικό ιδεώδες κατά του ολοκληρωτικού ΤΣΑΡΙΣΜΟΥ, ο οποίος όμως, αντικαταστάθηκε από τον ολοκληρωτισμό της Ρωσικής επανάστασης του 1917, με προβαλλόμενο ΙΔΕΩΔΕΣ την καλύτερη ζωή των αγροτών και των εργαζομένων.
Για να μεταβληθεί η Σοβιετική Μαρξιστική επανάσταση σε μέγιστη αγριότητα και ΤΥΡΑΝΝΙΑ με εξορίες και μαζικές δολοφονίες θεωριουμένων αντιπάλων κατά της κυρίαρχης υπερεξουσίας
ΟΙ ΝΕΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΙΟΛΟΓΙΕΣ
Για να φθάσουμε από την νεορωσική πλευρά σε μια νέα υποσχεοσιολογία βελτίωσης συνθηκών της ζωής των Ρωσικών μαζών όπως όμως γίνεται με το Γάλλο πρόεδρο ΜΑΚΡΟΝ και τη Βόρεια Ευρώπη, μακρινούς διαδόχους της Γαλλικής Επανάστασης και των γενεσιουργών αιτίων της έκρηξής της.
Σήμερα όμως εξακολουθούν, σε όλες τις πολιτικές και τεχνολογικές, περιβαλλοντικές και νέο υπερεκμεταλλευτικές πραγματικότητες να επιβάλλονται οι μετα-γαλλοεπαναστατικές μορφές αγριότητας, με πολεμοκαπιταλιστικές μορφές επαναστατισμών σε όλο τον πλανήτη.
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΣΜΟΙ ΠΟΛΕΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ
Όμως, αυτοί οι επαναστατισμοί έχουν κεντρικό παγκόσμιο πλαίσιο την πολεμοκρατία σ’ ανατολή και δύση, με κυρίαρχους νέους πολεμοκράτες όπως ο πρόεδρος Ερντογάν, που αυτούς τους καιρούς, όπως λέγεται γνωρίζει πολλές δολοφονίες στη χώρα του χωρίς να θέλει να τις σταματήσει…..
Όμως, γενικά, μετά τη Γαλλική Επανάσταση φθάσαμε, από τη Γαλλική πλευρά στο πρώτο μάθημα του Γάλλου σημειολόγου ΡΟΛΑΝ ΜΠΑΡΤ με τον τίτλο ΜΥΘΟΛΟΓΙΕΣ. Με τον Μεγάλο Γάλλο σημειολόγο, ο οποίος λέει ότι: «Η περιοχή των μύθων αποτελεί ανάλυση στους μύθους της καθημερινής μας ζωής»
ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΜΥΘΟΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΖΩΗΣ
Στους μύθους της καθημερινής μας ζωής που τρέφουν αυτή τη μορφή ζωής που μέσα σ’ αυτούς τους μύθους η καθημερινή ζωή αλλοτριώνεται ο άνθρωπος του Αστικού Κόσμου….
Πάντως η Γαλλική Επανάσταση ήταν ένα μεγάλο ιστορικό γεγονός για τους πρωταγωνιστές της αλλά και για όλους τους θεσμούς της εποχής εκείνης. Με όλους τους τότε πρωταγωνιστές, με πρώτο το βασιλιά να πρέπει να έχει καταργήσει τα προνόμια που χώριζαν τις λαϊκές τάξεις από τους ευγενείς και τον υψηλό κλήρο, πράγμα που δεν έγινε.
Όπως, γίνεται σήμερα, με φλεγόμενο το Παρίσι και τον Πρόεδρο Μακρόν και τη Βόρεια Ευρώπη, ανταγωνιζόμενες πέντε πόλεις παγκόσμιας υπερ-εξουσίας με πρώτη την Αμερική του προέδρου ΤΡΑΜΠ που εκφράζει την σύγχρονη ΥΠΕΡΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ….
