Πιθανολογείται, ότι αν το ΝΑΤΟ συρθεί στον ρωσοουκρανικό πόλεμο, θα ξεσπάσει ένας τρίτος στην Ευρώπη και ο κόσμος δεν θα είναι ο ίδιος όπως πριν. Θα υπάρξει δε αβεβαιότητα για το τι μέλει γεννέσθαι. Το πώς θα χειρισθεί ο δυτικός κόσμος αυτή την πολεμική κρίση είναι άγνωστο, να προβλεφθεί προς το παρόν. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι θα κλείσουν οι ροές ενέργειας από τη Ρωσία προς τη Δύση. Κατά την εκτίμηση του προεδρεύοντος της Ε.Ε. Εμ. Μακρόν «το κράτος θα πρέπει, να αναλάβει τον έλεγχο των πτυχών του ενεργειακού τομέα και να θέσει υπό την ιδιοκτησία του ορισμένες βιομηχανίες».
Με έναν τρίτο πόλεμο οι ελευθερίες πεθαίνουν, ενώ κυριαρχούν η ισχύς, ο εκβιασμός, η ωμότητα και ο κυνισμός. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η “Άρια φυλή” απειλείτο από τη σλαβική εξάπλωση στην Ευρώπη, στον δε Α’ η Γερμανία έχασε, γιατί υστερούσε των τριών συμμάχων Αμερικής, Αγγλίας και Γαλλίας. Οι συγκυρίες στον Ρωσοουκρανικό πόλεμο δεν απέχουν εκείνων του Α’ Παγκοσμίου πολέμου.
Η διαφορά συνίσταται στο ότι τότε δεν υπήρχαν πυρηνικά, τα οποία τώρα διαθέτουν πολλές χώρες. Ενώ, όμως διετηρείτο ο ψυχρός πόλεμος, γινόντουσαν εδώ κι εκεί συγκρούσεις εφαρμόζοντας πολιτική εις βάρος της ανεξαρτησίας άλλων κρατών.
Ο Πούτιν και οι σύμβουλοι που τον περιστοιχίζουν πιστεύουν στην αποφυγή ενός “πυρηνικού ολοκαυτώματος” και εξακολουθούν να συμπεριφέρονται με αποκοτιά, παίζοντας με τον φθοροποιό πόλεμο. Η Δύση δεν θα κάνει τίποτα, να σταματήσει τη ρωσική βουλιμία κατάληψης του Κιέβου. Δεν μπορεί ν’ ανταπεξέλθει σ’ ένα συμβατικό γενικευμένο πόλεμο με τη Ρωσία. Βρίσκεται σε στάση αναμονής δυσκολευόμενη, να εξηγήσει γιατί ο Πούτιν αργεί, να πετύχει τους στόχους του. Όταν κερδίσει το Κίεβο, θα μετράει πολλά θύματα, θα βρεθεί στη διεθνή κατακραυγή ή και απομόνωση, οι πατριώτες του ολιχάργες θα δείχουν τη δυσαρέσκειά τους, η οικονομία της χώρας του θα υποστεί μεγάλη καθίζηση, και ο περίπατος, που έλεγε, ότι θά ’κανε ο στρατός του δυο-τριών ημερών, να καταλάβει την Ουκρανία, εξελίχθηκε σε αιματηρό ψυχοφθόρο και ανομοιογενώς εξελισσόμενο πόλεμο.
Από μεν τους Ρώσους χρησιμοποιούνται συνθήκες, όπως σε προηγούμενες συρράξεις και στο πεδίο της μάχης από μέρους της Δύσης δεν πέφτει ούτε τουφεκιά. Οι διανοητές βλέπουν τον Πούτιν να μην μπορεί, να κοιταχθεί στον καθρέφτη και τη στρατιωτική του δύναμη να καταστρέφεται οικονομικά, παρότι δεν χάνει τον πόλεμο.
Με μεγάλη βεβαιότητα αποφαίνονται οι ειδικοί, ότι ο Ρώσος πρόεδρος δεν θα χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα, γιατί τότε με την ίδια απειλή θ’ απαντήσει και η Δύση, οπότε μοιραίως θα ξεσπάσει ένας τρίτος πόλεμος, μετά τη λήξη του οποίου δεν θα υπάρξουν νικητές και ηττημένοι.
Η επιστροφή στον ψυχρό πόλεμο θα μπορούσε να προκύψει μετά την κατάληψη του Κιέβου και τον έλεγχο της Ουκρανίας ανατολικά του Δνείπερου. Τότε θα έχουμε τη Δυτική Ουκρανία να βλέπει την Ανατολική Ουκρανία και κάποια στιγμή, να παίξει τον ρόλο της Δυτικής Γερμανίας εν σχέσει με την Ανατολική όπως έγινε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
