Νερά με λιγότερα άλατα στις Πηγές Τεμενίων

Νερό που μπορεί να ωφελήσει υπερτασικούς βρέθηκε σε πηγές των Τεμενίων καθώς όπως διαπιστώθηκε από τη γεωλογική και την υδροχημική ανάλυση, σε αντίθεση με την πλειονότητα των ιαματικών υδάτων που χαρακτηρίζονται ως μεταλλικά νερά, τα νερά των πηγών Μέσα Χωριό και Τζανουδιανά στηρίζουν τις ιαματικές τους ιδιότητες στο γεγονός ότι είναι ολιγομεταλλικά, δηλαδή περιέχουν λιγότερα διαλυμένα άλατα.

Το γεγονός ότι το νερό παραμένει ωφέλιμο στα Τεμένια, επιβεβαιώθηκε πρόσφατα μέσα από τη διπλωματική εργασία της Αναστασίας Βαρδαλή, που εκπονήθηκε στην Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων τους Πολυτεχνείου Κρήτης, υπό την επίβλεψη του Κοσμήτορα της Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης Μανόλης Μανούτσογλου,
Μιλώντας στα “Χ.Ν.” ο Καθηγητής, Κοσμήτορας της Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης Μανόλης Μανούτσογλου, επεσήμανε πως σε μια περίοδο που μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, ακόμα και στην Κρήτη, πάσχει από υπέρταση, τα ολιγομεταλλικά νερά, με τα ελάχιστα διαλυμένα άλατα που περιέχουν, δεν αποτελούν πανάκεια στην ύπουλη αυτή αρρώστια, αλλά μπορούν να γίνουν ψυχολογικό βάθρο και κίνητρο υποστήριξης μιας πιο φυσιολογικής ζωής, με λιγότερο άγχος και περισσότερη κίνηση, για μεγάλη μερίδα πληθυσμού.
Ο ίδιος έκρουσε τον κώδωνα επαυξημένης διαχειριστικής επαγρύπνησης καθώς οι πηγές βρίσκονται εντός πετρωμάτων που στρωματογραφικά έχουν στην γειτονία τους γύψους.
Μάλιστα ο καθηγητής δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να έχουν εντοπιστεί στην δυτική Κρήτη και άλλες πηγές με παραπλήσια χαρακτηριστικά.
Όσον αφορά την αναγνώριση και αξιοποίηση τέτοιων πηγών ο κ. Μανούτσογκου ανέφερε πως μόλις πριν περίπου έναν χρόνο δημοσιεύτηκε το ΦΕΚ για τον Καθορισμό τεχνικών και λειτουργικών προδιαγραφών ανέγερσης, μετατροπής και επέκτασης Μονάδων Ιαματικής Θεραπείας και Κέντρων Ιαματικού Τουρισμού – Θερμαλισμού και διαδικασία χορήγησης ειδικού σήματος λειτουργίας (Ε.Σ.Λ.), ωστόσο όπως είπε, είναι «άγνωστο εάν έχει κατατεθεί φάκελος για την αναγνώριση των εν λόγω πηγών σύμφωνα με την ισχύουσα κείμενη νομοθεσία».

Υπενθυμίζεται πως πάλι σε περιοχή του δήμο Καντάνου Σελίνου, το τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης, είχε ανακαλύψει πριν δύο χρόνια την πρώτη ραδιενεργή πηγή στην Κρήτη.Το θέμα είχε παρουσιαστεί μέσα από τα “Χ.Ν.”. Πρόκειται για τις πηγές στη θέση Αγ. Αντώνιος ανατολικά της Σούγιας, όπου σε τρία σημεία πηγάζουν υφάλμυρα νερά με μεγάλη περιεκτικότητα σε ραδόνιο. Η πηγή εντοπίστηκε από τον καθηγητή και κοσμήτορα του τμήματος Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης κ. Μανώλη Μανούτσογλου στα πλαίσια των ερευνών του για ιαματικές πηγές στην Κρήτη.

Η έρευνα
Αναλυτικότερα, όσον αφορά στο γεωλογικό περίγραμμα της περιοχής μελέτης της Αναστασίας Βαρδαλή, οι εργασίες πεδίου έδειξαν ότι οι δύο κύριες πηγές φιλοξενούνται εντός των μεταμορφωμένων πετρωμάτων του Φυλλιτικού Καλύμματος. Τα δείγματα που λήφθηκαν σε τρεις δειγματοληψίες που πραγματοποιήθηκαν στις πηγές κατά την διάρκεια δύο υγρών και μιας ξηρής περιόδου επέτρεψαν τον καθορισμό των φυσικοχημικών χαρακτηριστικών τους. Οι άμεσες μετρήσεις θερμοκρασιών επιτρέπουν την ταξινόμηση των πηγών ως υπόθερμων.
Με βάση τα αποτελέσματα που προέκυψαν από λεπτομερείς αναλύσεις κύριων ιόντων και ιχνοστοιχείων των υδάτων των πηγών στις τρείς διαφορετικές περιόδους και με βάση την θέση κατανομής των διαφόρων ιόντων στα εμπειρικά υδροχημικά διαγράμματα, τα ιστορικώς ιαματικά ύδατα των πηγών χαρακτηρίζονται ελαφρώς όξινα, Na-Ca-Mg-Cl-HCO3 τύπου και με μικρές συγκεντρώσεις ολικά διαλυμένων ιόντων (TDS), γεγονός που τα κάνει κατάλληλα για δίαιτα πτωχή σε νάτριο.
Σε αντίθεση με την πλειονότητα των ιαματικών υδάτων που χαρακτηρίζονται από αυξημένα TDS και για αυτόν το λόγο χαρακτηρίζονται ως μεταλλικά νερά, τα νερά από την περιοχή Τεμενίων στηρίζουν τις ιαματικές τους ιδιότητες στο γεγονός ότι είναι ολιγομεταλλικά, δηλαδή περιέχουν λιγότερα διαλυμένα άλατα και πιθανώς στην πολύ μικρή (μερικά μg/l) περιεκτικότητα σε (θεραπευτικό σε αυτήν την ποσότητα) ψευδάργυρο.
Λόγω αυτών των χημικών χαρακτηριστικών συγκρίθηκαν διαλυτότητες συγκεκριμένων αλάτων των νερών των πηγών Τεμενίων με τις ποσότητες που περιέχονται σε νερό, που θεωρητικά πρέπει να καταναλώνει ο άνθρωπος ημερησίως και στο νερό που καταναλώνει στη πραγματικότητα ο μέσος άνθρωπος. Εκτός αυτών έγινε επίσης σύγκριση των ποσοτήτων των διαλυμένων κύριων ιόντων με κύρια ιόντα εμφιαλωμένων νερών από διάφορες πηγές της Κρήτης και των ιστορικά ιαματικών νερών των πηγών Μέσα Χωριό και Τζανουδιανά και εξήχθησαν χρήσιμα συμπεράσματα.