Νεραντζούλα, φουντωτή!

» Εκεί στη γωνιά όπως πας για το Υπουργείο Ανάπτυξης υπάρχει στο προαύλιο μια νεραντζούλα φουντωτή.
Στον ίσκιο της κάθεται ο κ. υπουργός και συλλογάται με τις ώρες τι θα κάνει με τους πλειστηριασμούς των σπιτιών.
Και όσο συλλογάται, στις φυλλωσιές της νεραντζούλας σχηματίζεται η αέρινη μορφή του Βύρωνα Πολύδωρα.
Τρόμος τότε πιάνει τον κ. υπουργό που ζητά λίγο νερό για να δροσιστεί.
Αυτή η νεραντζούλα, η φουντωτή είναι καταφύγιο για τον κ. υπουργό, τώρα που απόσωσαν τα “επιχειρήματα” περί κλονισμού της τραπεζικής πίστης.
Τι να τους πω για τους πλειστηριασμούς και να το πιστέψουν αναρωτιέται ο Κωστής.
Και όπως φυσά το μαϊστράλι από το βάθος των αιώνων, έρχεται η μορφή του Βύρωνα και αναστατώνει τους λογισμούς του κ. υπουργού.
Κάτω από τη νεραντζούλα κάθεται ολημερίς ο υπουργός και συλλογάται.
Και όσο συλλογάται, του περνούν απ’ το μυαλό τα λόγια του μεγάλου στοχαστή: «Είναι τεκμήριο ελευθερίας για τον Ελληνα, παιδί μου, η περιουσία του».
Τεκμήριο ελευθερίας και ισότητας…
Και δώστου να φυσά το μαϊστράλι και να “χορεύει” στις φυλλωσιές η οπτασία του Βύρωνα…