Νευρ(ωτ)ική κρίση

Είναι βέβαιον πια ότι μέσα στο χάος των μικροπαραταξιακών υπολογισμών, δεν μπορεί να λειτουργήσει η τοπική πολιτική ζωή των Χανίων.
Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, όσοι ηγήτορες κόπτονται μόνο για τα μικροπαραταξιακά οφέλη.
Παρακολουθούσα ένα μέρος της συνεδρίασης του τελευταίου Δημοτικού Συμβουλίου. Η κεντρική λογική ήταν να προκληθούν αντιπερισπασμοί, για να κερδηθεί η φενάκη των εντυπώσεων και για να ζήσει η πόλη ένα ακόμη… ψυχολογικό δράμα όπου πιστεύουν ότι κερδίζουν αυτοί που συνήθως χάνουν και διαψεύδονται από την πραγματικότητα.
Νομίζω ότι η αισθητική που έχεις όταν κάνεις πολιτική, είναι και η ηθική σου. Και κάτι παραπάνω; Η αντίληψη που έχεις για την πολιτική σε οδηγεί να οργανώνεις το “παιχνίδι” πάντα με ένα συγκεκριμένο τρόπο.
Τίποτα πια δεν με ξενίζει σε αυτή την πόλη, αφού η μανιέρα που κρατούν είναι γνωστή.
Δεν χωράνε στην πόλη άλλα φαινόμενα “Drama queen”, ελληνιστί… μιας νευρωτικής προσωπικότητας με θεατρικές τάσεις.